هشدار طویله ولایت قاتل وقیح مجلسیان قدیم ایران به روحانی: روند مدیریت هفت ساله را تغییر دهید
رئیسان ۱۲ کمیسیون تخصصی مجلس یازدهم به رئیس دولت تذکر
دادند اگر شیوه مدیریت خود را تغییر ندهند سکوت نخواهند کرد. برخی از آنها
وزیران دولت‌های قبلی هستند و در شکل‌گیری "وضعیت دردناک" کنونی مسئولیت
دارند.
در این نامه که متن آن جمعه ششم تیرماه منتشر شد با اشاره به معضلاتی نظیر بیکاری جوانان، فقر گسترده، تورم و گرانی روزافزون و "روند صعودی آسیب‌های اجتماعی" از حسن روحانی سوال شده که آیا این نابسامانی‌ها به اطلاع او نمی‌رسد؟
سران کمیسیون‌های اصلی مجلس، برخی اطرافیان روحانی را به "بی انگیزگی و رخوت" متهم کرده و نوشته‌اند: «این تنها ارزش پول ملی نیست که هر روز رو به کاهش است بلکه امید و آرزوی صد‌ها هزار جوان است که دستخوش ناملایمات و تغییرات مکرر اقتصاد دولت شما می‌شود.»
برخی از معضلات کنونی جمهوری اسلامی که به گفته نویسندگان نامه کشور را به "وضعیت دردناکی" کشانده، از جمله تورم، بیکاری، افزایش فقر و تبعیض ریشه در ساختار ناکارآمد و پرتناقض جمهوری اسلامی دارد و در تمام دولت‌های چهل سال گذشته با شدت و ضعف وجود داشته است.
در این زمینه شماری از رئیسان کمیسیون‌های تخصصی مجلس یازدهم از مدیران و مسئولان ارشد دولت‌های قبلی بوده‌اند و مانند برخی دیگر در مسندها و جایگاه‌های متفاوت، به نوعی در وضعیت نابسامان امروز مسئولیت دارند.
یکی از این افراد فریدون عباسی، رئیس کمیسیون انرژی است که در دولت دوم محمود احمدی‌نژاد معاون رئیس جمهوری و حدود سه سال رئیس سازمان انرژی اتمی بود.
حمیدرضا حاجی‌بابایی، وزیر آموزش پرورش دولت دوم احمدی‌نژاد از دیگر امضاءکنندگان این نامه و رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس یازدهم است.
گرچه سوء مدیریت و ناکارآمدی در هفت سال ریاست جمهوری حسن روحانی در وضعیت بحرانی کنونی سهم مهمی دارد، تشدید این بحران‌ها از اردیبهشت ۹۷ و با خروج آمریکا از توافق هسته‌ای و اعمال مجدد تحریم‌های آغاز شد و همچنان ادامه دارد.
آمریکا جمهوری اسلامی را به حمایت از گروه‌هایی که تروریستی می‌خواند، بی‌ثبات کردن منطقه، فعالیت‌های مناقشه‌برانگیز موشکی و پنهانکاری در مورد فعالیت‌ها و اهداف واقعی برنامه هسته‌ای متهم می‌کند و خواستار مذاکره مجدد با ایران برای دست یافتن به یک توافق جامع‌تر است.
نقش خامنه‌ای در ادامه تنش با غرب
در این مورد، همانگونه که در مذاکرات هسته‌ای ابتدای دولت یازدهم نیز آشکار شد، دستگاه اجرایی و دیپلماسی در نهایت مجری تصمیم‌های کلانی است که در بالاترین سطح حکومت گرفته می‌شود و به تائید رهبر جمهوری اسلامی علی خامنه‌ای می‌رسد.
بر این اساس رئیسان کمیسیون‌های تخصصی که هدف مجلس یازدهم را احیای ارزش‌های انقلاب عنوان می‌کنند و اکثریت اصولگرایان مجلس که بر ولایتمداری خود تاکید دارند همانقدر در ادامه تنش با غرب مسئولیت دارند که خامنه‌ای که بر مسند "ولایت مطلقه فقیه" تکیه زده است.
ظاهرا با توجه به همین واقعیت مصطفی تاجزاده، سیاستمدار جناح موسوم به اصلاح‌طلبان حکومت جمهوری اسلامی و زندانی سیاسی سابق، در یک پیام توئیتری از خامنه‌ای پرسیده با این همه فشار اقتصادی بر گرده مردم دلار باید چند هزار تومان شود که "مذاکره از موضع برابر با آمریکا" مجاز شود؟
پرسش من به عنوان یک شهروند از #رهبر کشور این است؛ با اینهمه فشار اقتصادی بر گردهٔ مردم #دلار چند هزار تومان بشود، #نرمش_قهرمانانه موجه و مذاکره از موضع برابر با آمریکا مجاز می‌شود؟هشدار و تهدید به جای ارائه راه‌حل؟
رئیسان
کمیسیون‌های دوازده‌گانه مجلس یازدهم در پایان نامه خود به روحانی به او
هشدار داده و نوشته‌اند: «روند هفت ساله مدیریت خود را تغییر دهید چرا که
مجلس یازدهم با هدف احیای انقلابی‌گری پا به میدان گذاشته و بر سر
آرمان‌های خود خواهد ایستاد پس بنای آنچه سابقا با مجلس داشته‌اید را کنار
بگذارید و بدانید نمایندگان مردم در مجلس یازدهم در مقابل حقوق مردمی که در
طول تاریخ بی‌نظیرند، سکوت نخواهند کرد.»خبرگزاری فارس در یادداشتی با انتقاد از نامه رئیسان کمیسیون‌های تخصصی مجلس به رئیس جمهوری نوشته مردم از نمایندگان انتظار دارند "به جای شمارش دردهای تب‌کرده زیر پوست مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی راهکار اساسی ارائه دهند".
غلبه شعار بر راهکار
این خبرگزاری نامه به روحانی را "غلبه شعار بر راهکار" خوانده و نوشته است: «آیا وظیفه کمیسیون‌های تخصصی مجلس نوشتن نامه به رئیس‌جمهور و یادآوری مشکلات و معضلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه است؟ چرا رؤسای کمیسیون تخصصی مجلس در نامه اخیر خود به رئیس‌جمهور راهکاری برای حل مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ارائه نکرده‌اند.»
رئیسان ۱۲ کمیسیون مجلس در حالی این نامه را نوشته‌اند که پنج روز بیشتر از انتخابشان به این سمت‌ها نگذشته است. اصولا مخاطب قرار دادن رئیس دولت از طریق رئیسان کمیسیون‌های مجلس کار مرسوم و معقولی به نظر نمی‌رسد.
رئیس هر یک از کمیسیون‌های مجلس تمام اعضای آن کمیسیون را نمایندگی نمی‌کند و زمانی می‌تواند موضع جمع را اعلام کند که در مورد مسئله‌ای در بین اعضا بحث و رای‌گیری شده باشد.
در غیر این صورت رئیسان کمیسیون فقط می‌توانند نظر خود به عنوان نماینده را با مسئولان اجرایی در میان بگذارند که آن هم روال دیگری دارد و از طریق تذکر، طرح پرسش یا در نطق در صحن علنی انجام می‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر