پرستو فروهر: برای سالگرد کشته شدن پدر و مادرم به ايران می روم
پرستو فروهر
پرستو فروهر دختر مرحوم داریوش و پروانه فروهر که طی قتل های زنجیره ای به قتل رسیدند عنوان کرد براى برگزارى مراسم چهاردهمين سالگرد قتل والدین خود راهی ایران خواهد شد.
بنا بر این گزارش وی در صفحه فیس بوک خود طی پيامى خطاب به مردم ايران نوشت:
عليرغم تلاش نيروهاى انتظامى در جلوگيرى از اجراى اين مراسم، وى همچنان بر سر حق
يادآورى و حافظه آنها ايستادگى خواهد كرد.
پرستو فروهر در صفحه فيس بوك خود خواهان برگزارى هرچه باشكوه تر چهاردهمين سالگرد كشته شدن داريوش و پروانه فروهر شده است
وی در بخشی از این پیام آورده است: چهارده سال پیش در شب یکم آذرماه پدرومادرم٬ داریوش و پروانه فروهر٬ در خانه‌شان مورد هجوم گماشتگان وزرات اطلاعات جمهوری اسلامی قرار گرفتند و بیرحمانه به قتل رسیدند - آن دو که از رهبران مخالفان سیاسی در ایران بودند و دهه های متوالی برای دستیابی به آزادی‌های فردی و اجتماعی٬ امنیت قضایی و جدایی دین از دولت مبارزه کرده بودند.
به سنت هرساله امسال نیز در آستانه آذرماه به ایران سفر خواهم کرد تا سالروز قتل پدرومادرم را در خانه‌شان به سر کنم٬ اگرچه در طی هشت سال گذشته برگزاری مراسم بزرگداشت بر ما بستگان آن دو عزیز ممنوع بوده است. ممنوعیتی که با حضور سنگین نیروهای انتظامی و امنیتی و تحمیل شرایط قرنطینه بر خانه پدرومادرم اعمال شده است.
انزوای تحمیلی٬ محاصره و قطع ارتباط آن خانه با دنیای اطراف در روز سالگرد و نیز دریافت بی‌قدرتی خویش در این چنبره به دشواری قابل تحمل است. اما کنه این تقابل بر سر حق یادآوری و حافظه هست که من همچنان بر آن ایستادگی خواهم کرد.
پرستو فروهر در صفحه فيس بوك خود خواهان برگزارى هرچه باشكوه تر چهاردهمين سالگرد كشته شدن داريوش و پروانه فروهر شده است
وی در بخشی از این پیام آورده است: چهارده سال پیش در شب یکم آذرماه پدرومادرم٬ داریوش و پروانه فروهر٬ در خانه‌شان مورد هجوم گماشتگان وزرات اطلاعات جمهوری اسلامی قرار گرفتند و بیرحمانه به قتل رسیدند - آن دو که از رهبران مخالفان سیاسی در ایران بودند و دهه های متوالی برای دستیابی به آزادی‌های فردی و اجتماعی٬ امنیت قضایی و جدایی دین از دولت مبارزه کرده بودند.
به سنت هرساله امسال نیز در آستانه آذرماه به ایران سفر خواهم کرد تا سالروز قتل پدرومادرم را در خانه‌شان به سر کنم٬ اگرچه در طی هشت سال گذشته برگزاری مراسم بزرگداشت بر ما بستگان آن دو عزیز ممنوع بوده است. ممنوعیتی که با حضور سنگین نیروهای انتظامی و امنیتی و تحمیل شرایط قرنطینه بر خانه پدرومادرم اعمال شده است.
انزوای تحمیلی٬ محاصره و قطع ارتباط آن خانه با دنیای اطراف در روز سالگرد و نیز دریافت بی‌قدرتی خویش در این چنبره به دشواری قابل تحمل است. اما کنه این تقابل بر سر حق یادآوری و حافظه هست که من همچنان بر آن ایستادگی خواهم کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر