لایحه نظام جامع رسانههای همگانی انتقادهای متفاوتی را برانگیخته
است. از نظربرخی اجرای این لایحه باعث تشدید جو امنیتی بر فعالیت رسانهها میشود.
منتقدان دیگر آن را "برنامهای برای تحدید روزنامهنگاران" تلقی میکنند.
روزنامه "بهار" در گزارشی به نقد «لایحه نظام جامع رسانههای همگانی» پرداخته و
این لایحه را از دید منتقدان نه یک لایحه حمایتکننده از مطبوعات، که برنامهای
برای تنبیه و تحدید روزنامهنگاران و اهالی رسانه دانسته است.
در این گزارش به انتشار متن پیشنویس این لایجه در وبلاگ حسین انتظامی، نماینده مدیران مسئول در هیات نظارت بر مطبوعات اشاره شده و به نقل از علیاکبر قاضیزاده، از استادان رشته ارتباطات آمده که: «آنگاه که این لایحه رسما به اجرا گذاشته شود، جو امنیتی حاکم بر رسانهها، قطعا بیش از پیش خواهد شد.»
حسین افخمی استاد رسانه دانشگاه علامه طباطبایی نیز این لایحه را "محدودکننده" خوانده که در صورت اجرا "تضارب آرا و افکار از میان میرود".
حسین افخمی گفته "مطبوعات نیازی به دایههای مهربانتر از مادر ندارند" و ادامه داده است: «اساسا چیزی که در این دولت شاهد بودیم این بود که مسئولان دولتی با بعضی تصمیمات عجیب قانون را سختتر کردند، اما آنچه روشن است تا وقتی انجمن صنفی وجود دارد کس دیگری نمیتواند برای آن صنف قانون معین کند.»
از جمله بندهای این لایحه درباره "حدود رسانهها" چنین آمده:
بند ۳ ماده ۱۵: «تحریص و تشویق افراد و گروهها به ارتکاب جرم علیه امنیت، استقلال، تمامیت ارضی، حیثیت و منافع جمهوریاسلامی ایران در داخل یا خارج کشور.»
بند ۷ ماده ۱۵: «افترا به مقامات، نهادها، ارگانها و هر یک از افراد کشور و توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی که حرمت شرعی دارند، اگرچه از طریق انتشار عکس یا کاریکاتور باشد.»
بند ۹ ماده ۱۵: «نقل مطالب از رسانهها، احزاب، افراد و گروههای منحرف و مخالف اسلام (داخلی و خارجی) به نحوی که تبلیغ از آنها باشد. حدود موارد فوق را آییننامه مشخص میکند.»
اخیراَ خبرگزاری "ایسنا" در گزارشی درباره این لایجه نوشت: «دقیقا معلوم نیست این چگونه فراخوانی است که فقط در اختیار یک رسانه قرار گرفت و در یک وبلاگ منتشر شد.»
یک استاد رشتهی ارتباطات دربارهی نظام جامع رسانهیی معتقد است: نمیتوان نام این لایحه را نظام جامع رسانهیی گذاشت، بلکه این لایحه، نظام تنبیه و پیشگیری است.
امیدعلی مسعودی که از او با عنوان "استاد رشتهی ارتباطات" نام برده شده دراینباره به خبرگزاری "ایسنا" گفته: «نمیتوان نام این لایحه را نظام جامع رسانهیی گذاشت، بلکه این لایحه، نظام تنبیه و پیشگیری است.»
در دوران ریاستجمهوری محمود احمدینژاد اهالی رسانه و مطبوعات سالهای بسیار سختی را پشت سر گذاشتند و ایران در این سالها همواره از جمله "کشورهای جهنمی برای آزادی مطبوعات" در جهان بوده است.
در این گزارش به انتشار متن پیشنویس این لایجه در وبلاگ حسین انتظامی، نماینده مدیران مسئول در هیات نظارت بر مطبوعات اشاره شده و به نقل از علیاکبر قاضیزاده، از استادان رشته ارتباطات آمده که: «آنگاه که این لایحه رسما به اجرا گذاشته شود، جو امنیتی حاکم بر رسانهها، قطعا بیش از پیش خواهد شد.»
حسین افخمی استاد رسانه دانشگاه علامه طباطبایی نیز این لایحه را "محدودکننده" خوانده که در صورت اجرا "تضارب آرا و افکار از میان میرود".
حسین افخمی گفته "مطبوعات نیازی به دایههای مهربانتر از مادر ندارند" و ادامه داده است: «اساسا چیزی که در این دولت شاهد بودیم این بود که مسئولان دولتی با بعضی تصمیمات عجیب قانون را سختتر کردند، اما آنچه روشن است تا وقتی انجمن صنفی وجود دارد کس دیگری نمیتواند برای آن صنف قانون معین کند.»
از جمله بندهای این لایحه درباره "حدود رسانهها" چنین آمده:
بند ۳ ماده ۱۵: «تحریص و تشویق افراد و گروهها به ارتکاب جرم علیه امنیت، استقلال، تمامیت ارضی، حیثیت و منافع جمهوریاسلامی ایران در داخل یا خارج کشور.»
بند ۷ ماده ۱۵: «افترا به مقامات، نهادها، ارگانها و هر یک از افراد کشور و توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی که حرمت شرعی دارند، اگرچه از طریق انتشار عکس یا کاریکاتور باشد.»
بند ۹ ماده ۱۵: «نقل مطالب از رسانهها، احزاب، افراد و گروههای منحرف و مخالف اسلام (داخلی و خارجی) به نحوی که تبلیغ از آنها باشد. حدود موارد فوق را آییننامه مشخص میکند.»
اخیراَ خبرگزاری "ایسنا" در گزارشی درباره این لایجه نوشت: «دقیقا معلوم نیست این چگونه فراخوانی است که فقط در اختیار یک رسانه قرار گرفت و در یک وبلاگ منتشر شد.»
یک استاد رشتهی ارتباطات دربارهی نظام جامع رسانهیی معتقد است: نمیتوان نام این لایحه را نظام جامع رسانهیی گذاشت، بلکه این لایحه، نظام تنبیه و پیشگیری است.
امیدعلی مسعودی که از او با عنوان "استاد رشتهی ارتباطات" نام برده شده دراینباره به خبرگزاری "ایسنا" گفته: «نمیتوان نام این لایحه را نظام جامع رسانهیی گذاشت، بلکه این لایحه، نظام تنبیه و پیشگیری است.»
در دوران ریاستجمهوری محمود احمدینژاد اهالی رسانه و مطبوعات سالهای بسیار سختی را پشت سر گذاشتند و ایران در این سالها همواره از جمله "کشورهای جهنمی برای آزادی مطبوعات" در جهان بوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر