پیام‌ها و نامه‌های محرمانه رهبران جمهوری اسلامی و آمریکا (بخش اول: خمینی و کارتر)
میان نخستین رهبر جمهوری اسلامی و رئیس جمهور وقت آمریکا در هفته‌های پیش
از انقلاب ۵۷ چند پیام محرمانه رد و بدل شده است. خامنه‌ای و نزدیکانش نیز
نامه‌نگاری محرمانه میان او و باراک اوباما را تائید کرده‌اند.
در روزهای ابتدای ماه نوامبر ۲۰۱۵ پیام‌های رد و بدل شده میان جیمی کارتر،
رئیس جمهور پیشین آمریکا و نخستین رهبر جمهوری اسلامی، روح‌الله خمینی در
سال ۱۹۷۹، از شمول اسناد طبقه‌بندی شده وزارت خارجه آمریکا خارج شد.
انتشار متن این پیام‌ها در رسانه‌های آمریکایی و بازتاب آن در رسانه‌های فارسی‌زبان، به ویژه در روزهایی که بار دیگر فضای ایران آکنده از شعارهای "مقابله با نفوذ"، "استکبارستیزی" و رد هرگونه سازش با "شیطان بزرگ" است، واکنش‌های مختلفی به دنبال داشت.
به رغم هیاهوهای برپاشده، شاید تنها ویژگی این رویداد، انتشار رسمی اسنادی است که تا کنون در آمریکا محرمانه بوده‌اند؛ نه موضوع رد و بدل شدن پیام میان دولت آمریکا و خمینی تازه است، نه متن‌هایی که اخیرا منتشر شده ناشناس.
بیشتر بخوانید: ربع قرن پس از خمینی؛ در جستجوی "آرمان‌های امام راحل"
یزدی واسطه تبادل پیام
در بیش از دو دهه گذشته متن پیام‌های خمینی به دولت وقت آمریکا به شکل‌های مختلف در خارج و داخل ایران انتشار یافته‌اند. گرچه تلاش غالب در داخل مخفی کردن این واقعیت بوده که خمینی پیام‌هایی از دولت آمریکا گرفته و به آنها پاسخ داده است.
موسسه "تنظیم و نشر آثار امام خمینی" در واکنش به انتشار این اسناد در بیانیه‌ای ادعا کرد: «امام هیچگاه به کارتر پیام نفرستاده است. بلکه سخنان قاطع و متین همراه با هشدارهای جدی امام، پاسخ به درخواست‌های دولت کارتر بوده است».
در همین بیانیه وجود گفت‌وگوهای غیر مستقیم میان "دولت کارتر" و خمینی تائید شده، گرچه گردانندگان موسسه به تبعیت از روایت‌های رسمی جمهوری اسلامی می‌کوشند تفاوت لحن خمینی را در برخورد با آمریکا پیش و پس از کسب قدرت پنهان کنند.
بر اساس شواهد قابل اعتماد، خمینی در فاصله ۲۶ دی تا هفتم بهمن ماه ۱۳۵۷ دست‌کم پنج پیام از طریق وارن زیمرمن به عنوان نماینده‌ی دولت و رئیس‌جمهور آمریکا و با واسطه ابراهیم یزدی دریافت کرده و به آنها پاسخ داده است.
یزدی که در دوران اقامت خمینی در نوفل لو‌شاتو فرانسه از نزدیکان و معتمدان او بود و نقش مترجم و رابط با رسانه‌ها و سیاستمداران غربی را بر عهده داشت در جلد سوم خاطراتش که به همین دوران اختصاص دارد گزارشی از پیام‌های رد و بدل شده میان خمینی و آمریکا ارائه کرده است.
انتشار متن این پیام‌ها در رسانه‌های آمریکایی و بازتاب آن در رسانه‌های فارسی‌زبان، به ویژه در روزهایی که بار دیگر فضای ایران آکنده از شعارهای "مقابله با نفوذ"، "استکبارستیزی" و رد هرگونه سازش با "شیطان بزرگ" است، واکنش‌های مختلفی به دنبال داشت.
به رغم هیاهوهای برپاشده، شاید تنها ویژگی این رویداد، انتشار رسمی اسنادی است که تا کنون در آمریکا محرمانه بوده‌اند؛ نه موضوع رد و بدل شدن پیام میان دولت آمریکا و خمینی تازه است، نه متن‌هایی که اخیرا منتشر شده ناشناس.
بیشتر بخوانید: ربع قرن پس از خمینی؛ در جستجوی "آرمان‌های امام راحل"
یزدی واسطه تبادل پیام
در بیش از دو دهه گذشته متن پیام‌های خمینی به دولت وقت آمریکا به شکل‌های مختلف در خارج و داخل ایران انتشار یافته‌اند. گرچه تلاش غالب در داخل مخفی کردن این واقعیت بوده که خمینی پیام‌هایی از دولت آمریکا گرفته و به آنها پاسخ داده است.
موسسه "تنظیم و نشر آثار امام خمینی" در واکنش به انتشار این اسناد در بیانیه‌ای ادعا کرد: «امام هیچگاه به کارتر پیام نفرستاده است. بلکه سخنان قاطع و متین همراه با هشدارهای جدی امام، پاسخ به درخواست‌های دولت کارتر بوده است».
در همین بیانیه وجود گفت‌وگوهای غیر مستقیم میان "دولت کارتر" و خمینی تائید شده، گرچه گردانندگان موسسه به تبعیت از روایت‌های رسمی جمهوری اسلامی می‌کوشند تفاوت لحن خمینی را در برخورد با آمریکا پیش و پس از کسب قدرت پنهان کنند.
بر اساس شواهد قابل اعتماد، خمینی در فاصله ۲۶ دی تا هفتم بهمن ماه ۱۳۵۷ دست‌کم پنج پیام از طریق وارن زیمرمن به عنوان نماینده‌ی دولت و رئیس‌جمهور آمریکا و با واسطه ابراهیم یزدی دریافت کرده و به آنها پاسخ داده است.
یزدی که در دوران اقامت خمینی در نوفل لو‌شاتو فرانسه از نزدیکان و معتمدان او بود و نقش مترجم و رابط با رسانه‌ها و سیاستمداران غربی را بر عهده داشت در جلد سوم خاطراتش که به همین دوران اختصاص دارد گزارشی از پیام‌های رد و بدل شده میان خمینی و آمریکا ارائه کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر