بهزیستی: قوه قضاییه به مادران زندانی مجازات جایگزین بدهد

یک مقام بهزیستی می‌گوید حضور بچه‌های بالای دو سال در زندان‌ها اصلا مناسب نیست و تاسیس مهدکودک نیز بخاطر شرایط امنیتی زندان‌ها دشوار است. عضو شورای شهر تهران پیش‌تر گفته که نیم درصد زندانیان پایتخت کودک و نوجوان هستند.

مدیرکل امور کودکان و نوجوانان بهزیستی می‌گوید تفاهم‌نامه‌ای با سازمان زندان‌ها امضا شده تا کودکان بالای دو سال نزد مادران زندانی خود نمانند. او افزوده که در همه زندان‌ها امکان احداث مهدکودک و شیرخوارگاه نیست؛ بر همین اساس بهزیستی به قوه قضاییه پیشنهاد کرده که به مادران زندانی مجازات‌های جایگزین بدهد یا با استفاده از دستبند الکترونیک، کودکان را از حضور مادر محروم نکند.
خبرگزاری ایلناا به نقل از محمد نفریه از تحویل ۱۸۰۰ کودک به بهزیستی خبر می‌دهد: «تمام کودکان بالای دو سال باید به حکم قاضی به بهزیستی تحویل داده شوند زیرا فضای زندان اثرات تربیتی و آموزشی بسیار بدی روی کودکان می‌گذارد.»
این مقام بهزیستی یادآور شده  که برخی از زندان‌ها حداقل شرایط استاندارد را برای نگاهداری کودکان ندارند: «شرایط زندان شرایط خاص امنیتی است و رفت و آمد همراه بچه به مهدکودک با مشکلاتی مواجه است، از همین‌رو امکان ایجاد مهدکودک در همه مراکز زندان‌ها میسر نیست، البته برخی از زندان‌‌ها در مکان‌هایی نزدیک اقدام به تاسیس مهدکودک کرده‌اند، اما برخی از زندان‌ها نتوانستند و ما نیز اعلام کردیم که چنانچه برای آنها امکان‌پذیر باشد به نزدیکترین مهدکودک و شیرخوارگاه می‌توانیم مجوز بدهیم تا کودکانی که مادرانشان زندانی هستند، در آنجا حضور داشته باشند.»
طبق مقرراتی که در زندان‌های زنان ایران جریان دارد، بچه‌ها تنها تا دو سالگی می‌توانند نزد مادر زندانی باشند و پس از این سن، باید به پدر یا قیم قانونی دارای صلاحیت تحویل داده شوند. در صورت عدم صلاحیت پدر یا قیم قانونی، بهزیستی وظیفه دارد از آنها نگاهداری کند.
اما این مقررات همیشه و همه جا رعایت نمی‌شوند، زیرا بسیاری از زنان زندانی در ارتباط با مواد مخدر دستگیر شده‌اند و همسران یا پدرانی دارند که معتاد یا زندانی هستند.
باشگاه خبرنگاران جوان در شهریور ۹۵ در گزارشی از حضور بچه‌های سه ساله و چهار ساله در بند زنان "ندامتگاه فردیس" خبر داده و نوشته بود: «عمر زندگی بچه‌های زیر پنج‌سال، هم اندازه عمر محکومیت مادرشان است. بچه‌هایی که بیرون از زندان کسی را ندارند و اگر هم دارند، صلاحیت نگهداری از آنها را ندارد یا پدرانی معتاد دارند که اگر رمقی داشته باشند هفته‌ای یک بار بچه‌ها را در سالن ملاقات می‌بینند.»
در این گزارش آمده بود که بعضی از بچه‌ها ماشین ندیده و از سوار شدن به خودرو وحشت می‌کنند.
کودکانی که در زندان‌های زنان نگاهداری می‌شوند، تصوری از خانه، خیابان، پارک، بازی و زندگی در شهر ندارند. خبرگزاری تسنیم در اردیبهشت ۹۷ در گزارشی از "ندامتگاه شهر ری" نوشت: «بچه‌های این زندان از مردها می‌ترسند و تاریکی شب یا مهتاب را هم ندیده‌اند.»
الهام فخاری، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران در بهار ۹۷ گفته بودکه ۲۱ هزار زندانی در پایتخت ایران به سر می‌برند که از این تعداد ۳درصد زنان و نیم درصد کودکان و نوجوانان هستند.
الهام فخاری گفته بود که ۴۳درصد زندانیان معتادند و ۶۴درصدشان نیز متاهل: «آمار زندانیان متاهل که درصدی از آنها صاحب فرزند هستند ما را به دریچه‌‌ای دیگر برای تعمق و نگرانی رهنمون می‌کند. فرزندان برای رشد روانی بسامان به پدر و مادر نیاز دارند... این کودکان فردا بزرگ خواهند شد و زخم‌های ناشی از ناامنی و رنج، در جای دیگری سر باز خواهد کرد.»