بیش از ۹۵درصد ذخیره جانوری ایران نابود شده است
به گفته مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست، طمع و
سوء استفاده‌های مغرضانه همراه با بی‌تدبیری مسئولان مهم‌ترین عوامل نابودی
منابع آبی ایران و ذخایر جانوری کشور است.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، محمد درویش، مدیر کل دفتر آموزش و مشارکت مردمی
سازمان حفاظت محیط زیست در همایشی به نام "آب، نبض زندگی" برخی دلایل عمده
نابودی دریاچه‌ها، ذخایر جانوری و دیگر مشکلات زیست‌محیطی ایران را برشمرده
است.
او گفت که دریاچه ارومیه نفس‌های آخر را می‌کشد و علت خشک شدن آن بی‌تدبیری مسئولان و سوء استفاده‌های مغرضانه از طبیعت است. او سدسازی و احداث قنات را از مهم‌ترین عوامل نابودی احیای دریاچه ارومیه دانست و گفت که سدسازی در ایران فقط بر اساس منافع یک قشر خاص انجام می‌گیرد.
نابودی دریاچه ارومیه تنها نمونه از نابودی دریاچه‌ها و تالاب‌های ایران بر اثر سدسازی نیست. به عنوان مثال سد گتوند در خوزستان نیز یک فاجعه زیست‌محیطی دیگر جنوب ایران است.
سد گتوند که به عنوان "پرهزینه‌ترین" سد ایران شناخته شده است. کارفرمای این سد شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران، مشاور آن شرکت مهندسی مشاور مهاب قدس (وابسته به آستان قدس رضوی) و پیمانکار آن گروه سپاسد (وابسته به قرارگاه خاتم الانبیا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) است.
مدیر کل دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت که ایرانیان در طول ۱۰ سال گذشته، ذخیره آبی هزاران سال خود را استفاده کرده‌اند. پیش از او نیز عباس کشاورز، معاون وزیر جهاد کشاورزی گفت که براساس شاخص‌های بین‌المللی "وضعیت برداشت آب در ایران از حد فاجعه نیز بدتر است."
نابودی جانوران و جنگل‌ها
محمد درویش در همایش یاد‌شده از اقدامات گوناگون در مسیر نابودی جنگل‌ها سخن گفت. او می‌گوید، تخریب جنگل‌ها "در درجه اول به بهانه توسعه کشاورزی" صورت می‌گیرد "در حالی که در گذر زمان، تخریب جنگل‌ها به ویلاسازی منتهی می شود."
مدیر کل دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست هم‌چنین به تطمیع مردم از سوی پیمانکاران اشاره کرد. او گفت، پیمانکاری در روستایی به بهانه ایجاد اشتغال برای ۲۰۰ نفر، حق‌السکوت‌هایی از ۱۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان به اهالی روستا داده است تا مانع از ورود فعالان زیست‌محیطی به این منطقه شود. این پیمانکار هزاران درخت بلوط را به بهانه انتقال خطوط گاز قطع کرده است.
زمستان سال گذشته نیز شیرین ابوالقاسمی، مدیر پروژه حفاظت از جنگل‌های زاگرسی گفت که طی سه سال یک میلیون و ۱۳۲ هزار هکتار از جنگل‌های زاگرسی نابود شده و اگر این روند ادامه یابد به‌زودی جنگل‌های زاگرسی به بیابان‌های زاگرسی تبدیل خواهند شد. به گفته او اقدامات کشاورزی، دامپروری و قطع درختان برای تهیه هیزم از جمله دلایل نابودی این جنگل‌ها است.
خشکسالی‌های سال‌های اخیر، کاهش سطح آب‌های زیرزمینی، افزایش شمار و تراکم دام، هجوم ریزگردها، طغیان سوسک چوبک‌خوار، شتاب زمین‌خواری و تغییر کاربری اراضی، گسترش حاشیه‌نشینی در اطراف شهرها، شکار بی‌رویه و گردشگری بی‌ضابطه از دیگر عواملی‌اند که کارشناسان محیط زیست بر تأثیر آنها بر از بین‌رفتن جنگل‌های زاگرسی تأکید می‌کنند.
محمد درویش آمار نگران‌کننده‌ای نیز درباره حیات وحش ایران داد و گفت که ایران در چند سال گذشته به دلیل بی تدبیری مسئولان، بیش از ۹۵درصد ذخیره جانوری خود را از دست داده است.
ایران که در سال ۲۰۰۶، از نظر محیط زیست در سطح جهان در رتبه ۴۰ بود، در سال ۲۰۱۲ با اختلاف ۷۴ پله به رتبه ۱۱۴ سقوط کرد.
او گفت که دریاچه ارومیه نفس‌های آخر را می‌کشد و علت خشک شدن آن بی‌تدبیری مسئولان و سوء استفاده‌های مغرضانه از طبیعت است. او سدسازی و احداث قنات را از مهم‌ترین عوامل نابودی احیای دریاچه ارومیه دانست و گفت که سدسازی در ایران فقط بر اساس منافع یک قشر خاص انجام می‌گیرد.
نابودی دریاچه ارومیه تنها نمونه از نابودی دریاچه‌ها و تالاب‌های ایران بر اثر سدسازی نیست. به عنوان مثال سد گتوند در خوزستان نیز یک فاجعه زیست‌محیطی دیگر جنوب ایران است.
سد گتوند که به عنوان "پرهزینه‌ترین" سد ایران شناخته شده است. کارفرمای این سد شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران، مشاور آن شرکت مهندسی مشاور مهاب قدس (وابسته به آستان قدس رضوی) و پیمانکار آن گروه سپاسد (وابسته به قرارگاه خاتم الانبیا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) است.
مدیر کل دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت که ایرانیان در طول ۱۰ سال گذشته، ذخیره آبی هزاران سال خود را استفاده کرده‌اند. پیش از او نیز عباس کشاورز، معاون وزیر جهاد کشاورزی گفت که براساس شاخص‌های بین‌المللی "وضعیت برداشت آب در ایران از حد فاجعه نیز بدتر است."
نابودی جانوران و جنگل‌ها
محمد درویش در همایش یاد‌شده از اقدامات گوناگون در مسیر نابودی جنگل‌ها سخن گفت. او می‌گوید، تخریب جنگل‌ها "در درجه اول به بهانه توسعه کشاورزی" صورت می‌گیرد "در حالی که در گذر زمان، تخریب جنگل‌ها به ویلاسازی منتهی می شود."
مدیر کل دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست هم‌چنین به تطمیع مردم از سوی پیمانکاران اشاره کرد. او گفت، پیمانکاری در روستایی به بهانه ایجاد اشتغال برای ۲۰۰ نفر، حق‌السکوت‌هایی از ۱۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان به اهالی روستا داده است تا مانع از ورود فعالان زیست‌محیطی به این منطقه شود. این پیمانکار هزاران درخت بلوط را به بهانه انتقال خطوط گاز قطع کرده است.
زمستان سال گذشته نیز شیرین ابوالقاسمی، مدیر پروژه حفاظت از جنگل‌های زاگرسی گفت که طی سه سال یک میلیون و ۱۳۲ هزار هکتار از جنگل‌های زاگرسی نابود شده و اگر این روند ادامه یابد به‌زودی جنگل‌های زاگرسی به بیابان‌های زاگرسی تبدیل خواهند شد. به گفته او اقدامات کشاورزی، دامپروری و قطع درختان برای تهیه هیزم از جمله دلایل نابودی این جنگل‌ها است.
خشکسالی‌های سال‌های اخیر، کاهش سطح آب‌های زیرزمینی، افزایش شمار و تراکم دام، هجوم ریزگردها، طغیان سوسک چوبک‌خوار، شتاب زمین‌خواری و تغییر کاربری اراضی، گسترش حاشیه‌نشینی در اطراف شهرها، شکار بی‌رویه و گردشگری بی‌ضابطه از دیگر عواملی‌اند که کارشناسان محیط زیست بر تأثیر آنها بر از بین‌رفتن جنگل‌های زاگرسی تأکید می‌کنند.
محمد درویش آمار نگران‌کننده‌ای نیز درباره حیات وحش ایران داد و گفت که ایران در چند سال گذشته به دلیل بی تدبیری مسئولان، بیش از ۹۵درصد ذخیره جانوری خود را از دست داده است.
ایران که در سال ۲۰۰۶، از نظر محیط زیست در سطح جهان در رتبه ۴۰ بود، در سال ۲۰۱۲ با اختلاف ۷۴ پله به رتبه ۱۱۴ سقوط کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر