وزیر خارجه آلمان: از دخالت ایران در کشورهای عربی آگاهیم

وزیر خارجه آلمان: از دخالت ایران در کشورهای عربی آگاهیم

 

فرانک والتر اشتاینمایر وزیر امور خارجه آلمان

وب سایت العربیه، روز جمعه 30 ژوئیه 2015 در مصاحبه ای با فرانک والتر شتانمایر، وزیر خارجه آلمان دیدگاه های برلن را در باره توافق هسته ای ایران و کشورهای غربی و نگرانی کشورهای خلیج از دخالت های تهران در امور داخلی این کشور ها را از وی جویا شد.

خبرنگار العربیه از وزیر خارجه آلمان پرسید، آلمان چونه به نگرانی کشورهای عربی خلیج نسبت به دخالت های تهران در امور داخلی آنها می نگرید؟.

وزیر خارجه آلمان در پاسخ گفت:«من از نگرانی کشورهای عربی از تلاش ایران برای تسلط بر منطقه که از خطر سلاح هسته ای هم خطرناکتر است، آگاهیم. ما نسبت به دخالت های ایران در سوریه، کمک به شبه نظامیان حزب الله و شیعیان مسلح عراق شک و تردیدی نداریم و این مسائل با توافق هسته ای یا در مدت کوتاه حل شدنی نیست اما من بر این باورم که توافق هسته ای امنیت بیشتری را برای کشورهای منطقه در بر خواهد داشت. اگر این توافق نبود ما در برابر شرایطی همچون شرایط سال 2013 قرار می گرفتیم که در آن زمان برغم همه تحریم ها ایران به ساختن بمب هسته ای نزدیک شده بود. ما از آغاز مذاکراتمان با ایران که از 12 سال پیش شروع شد تاکنون مرتب کشورهای همکاری خلیج را در جریان این گفت وگوها قرار دادیم و دنهایت موفق شدیم با این توافق تمام راههای رسیدن ایران به بمب اتمی را ببندیم ما از اینکه ایران دیگر قادر نخواهد بود بمب اتمی بسازد مظمئن هستیم واکنون تطبیق توافق نامه از سوی ایران بسیار مهم و سرنوشت ساز است لذا ما تمام تلاش خود بر این مسئله متمرکز کرده ایم. من مطمئنم که این توافق جریان های داخل ایران که خواهان روابط خوب و صلح آمیز با دنیای خارج و کشورهای همسایه هستند را قوی تر خواهد کرد».

خبرنگار العربیه از وزیر خارجه آلمان پرسید، آیا حضور کشور آلمان به عنوان عضوی موثر در مذاکرات در کنار 5 قدرت بزرگ جهانی به دلیل رابطه ویژه ای که با ایران داشتید؟ حقیقت تین رابطه ویژه آلمان با آلمان در چیست؟

وزیر خارجه آلمان گفت:« آلمان، فرانسه وبریتانیا کشورهای بودند که با هدف منع ایران از رسیدن به بمب اتمی مذاکرات را آغاز کردند واین زمانی بود که واشینگتن هنوز حتی آمادگی مذاکره با ایران را نداشت.آلمان به رغم اختلاف شدیدی ک هبا ایران داشت اما همیشه بر ادامه گفت وگوها و ارتباط با ایران برای رسیدن به راه حلی مسالمت آمیز تلاش کرده بود. هنوز سیاست ما در برابر بحران ها و کشمکش ها یافتن راه حل از راه گفت و گو مذاکره است».

العربیه از« والتر شتانمایر» سوال کرد: آلمان چه موضعی در باره ایجاد منطقه امن در مرزهای سوریه دارد و آیا شما چشم اندازی برای حل بحران سوریه می بینید؟

وی گفت:«تاکنون تمام تلاش های سازمان ملل متحد در تشویق طرف های درگیر برای یافتن راه حلی مسالمت آمیز شکست خورده است.این مسئله ساده نیست و به گونه ای به اختلاف میان روسیه و آمریکا بر می گردد. اما با این حال من مطمئنم که این مشکل به زودی برطرف خواهد شد چون روسیه به این نتیجه رسیده که وضعیت رژیم بشار اسد روز به روز بدتر می شود.با این شرایط مصلحت بازیگران منطقه ای در آن نیست که شاهد از هم پاشیده گی کامل سوریه شوند. به همین دلیل ستیفن دی مستورا فرستاده ویژه سازمان ملل متحد به سوریه پیشنهادات جدیدی را برای یافتن راه حل سیاسی برای سوریه مطرح کرده و به نظر راه حل سیاسی تنها راه حل درست است. اما درباره مساله منطقه امن، این بحث جدید نیست. همواره مساله چگونگی موفقیت در تامین منطقه امن در چنین منطقه ای بود به ویژه این که شمار زیادی از گروه های مسلح و شبه نظامیان در همان منطقه حضور دارند. همچنین این سوال مطرح است که: چه کسی بدون این که تنش های جدیدی به وجود بیاورد، مسئولیت را بر عهده خواهد گرفت؟

وزیر امور خارجه آلمانبه این سوال «العربیه» که «آلمان به آشوب هایی که ایران در بحرین، یمن، عراق، سوریه و لبنان ایجاد می کند، چگونه می نگرد؟ گفت: «ما به این مساله با دید واقع بینانه می نگریم».

او ادامه داد: «هزینه ای که برای پشتیبانی از حزب الله شد و نقش این حزب در سیاست وحشیانه نظام اسد، جان های بسیاری گرفت. با این وجود باید به مساله با دیدی دقیق بنگریم. اوضاع سوریه با اوضاع در بحرین متفاوت است. بسیار نگران می شوم وقتی می بینم نه تنها در سوریه و عراق بلکه از منطقه خلیج گرفته تا یمن، باور بسیار خطرناکی در حال گسترش است. این باور این است که ما با تنش های سیاسی روبرو نیستیم که می توان آن ها را به روشی سیاسی حل و فصل کرد بلکه به نظر می رسد مساله دشمنی غیر قابل مصالحه ای میان شیعیان و سنی ها است. باید درباره امکان از میان بردن این تنش فرقه ای و ابزارهایی که می تواند اعتماد را باز سازی کند، بیاندیشیم».

العربیه از آقای اشتانمایر سوال کرد: «آلمان نسبت به دیگر کشورهای اروپایی، از شمار زیادی از مهاجران میزرانی می کند. آیا در ادغام آن ها به ویژه مسلمانان با جامعه آلمان موفق شدید؟ آیا اخیرا در قانون مهاجرت سخت گیری هایی صورت گرفته؟»

او پاسخ داد: «این صحیح است. سال گذشته آلمان پس از ایالات متحده آمریکا در پذیرفتن شمار مهاجران، در مرتبه دوم ایستاد. احساس راحتی فعالان از سراسر جهان نزد ما و فراهم کردن فرصت برای آن ها، نه تنها برای اقتصاد بلکه برای جامعه ما هم مفید است. از پایگاه احساس همدردی با سروشت زشتی که مردم در سوریه با آن مواجهند، تصمیم سیاسی برای استقبال از مهاجران سوری را گرفتیم. به مرور آلمان –به استثنای کشورهای همسایه- به کشوری تبدیل شد که از بیشترین شمار آوارگان سوری میزبانی می کند. با کمال تاسف اقلیتی داریم که با شعارهای عقب مانده علیه مهاجران احساس ها را تحریک می کنند. اما اکثریت جامعه با این مساله مخالفند و علاوه بر آن هزاران تن از سراسر آلمان برای کمک به آورگان در شهرها و روستاهایشان داوطلب می شوند تا به آن ها در سرزمین دور از وطن، افق های تازه ببخشند».

العربیه از وزیر امور خارجه آلمان پرسید: «آلمان چگونه حضور اقتصادی خود را در سعودی و خلیج توسعه می دهد؟»

او پاسخ داد: «حضور اقتصاد آلمان در پادشاهی عربی سعودی و دیگر کشورهای شورای همکاری خلیج بسیار قوی است، آن هم به دو دلیل: شرکت های آلمانی موفق هستند زیرا محصولهایشان از بالاترین استانداردهای کیفیت برخوردارند. German Engineering تا آنجا پیشرفت کرد که به یک برند تجاری تبدیل شد. همچنین بسیاری از شرکت های موجود آلمانی از چند دهه پیش در این کشورها حضور دارند و به خوبی می دانند که رواتبط قوی و اعتماد از خلأ به وجود نمی آیند بلکه باید آن ها را ساخت. شماری از شرکت ها نیز در کشورهای شورای همکاری خلیج حضور دارند که اقدام به تولید محصولات خود در آن کشورها می کنند. پادشاهی عربی سعودی از آن جمله است. این مساله دارای آینده ای حقیقی است و آلمان می تواند در این زمینه خدمات زیادی ارائه دهد.»

العربیه از آقای اشتاینمایر پرسید: «پیش بینی شمال از آینده روابط دو جانبه میان سعودی و آلمان چیست؟»

او پاسخ داد: «آلمان و سعودی از سال های دور با یکدیگر شریکند، یکدیگر را به خوبی می شناسند و به هم اعتماد دارد. هرکدام از ما جایگاهی پیشرو در منطقه مان دارا هستیم. همچنین ما عضو گروه بیست هستیم. دولت های ما در پی همکاری نزدیک چه در اداره بحران های خاورمیانه و چه درباره مسائلی همچون انرژی و حمایت از محیط زیست هستند. همچنین میان دولتهایمان احترام دو جانبه وجود دارد. این وضعیت میان شرکای واقعی وجود دارد. مسائلی وجود دارد در آن با یکدیگر هم نظر نیستیم. اما این مانعی در برابر ما در مسیر عمق بخشیدن به مذاکرات مستمر و افزایش همکاری هایمان نیست. در جهانی که تنش و نا امنی بر آن حکم می راند، بر شرکای قوی واجب است که برای آینده صلح آمیز و به منظور رسیدن به آرامش برای نسل های آینده، با یکدیگر همکاری کنند.»