سه‌شنبه، فروردین ۰۸، ۱۴۰۲

استاندار فارس خواستار ثبت ملی ۳۵۷ هکتار از بافت تاریخی شیراز شد

 

استاندار فارس خواستار ثبت ملی ۳۵۷ هکتار از بافت تاریخی شیراز شد


با افزایش هشدارهای فعالان حوزه میراث فرهنگی نسبت به «تخریب بافت تاریخی شهر شیراز»، استاندار فارس در نامه‌ای از وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، خواست تا این محدوده تاریخی را به فوریت در فهرست آثار ملی ایران ثبت کند.

محمدهادی ایمانیه در نامه‌ای که تاریخ ۲۸ اسفند ۱۴۰۱ را بر خود دارد به ارزش‌های منحصر به فرد بافت تاریخی شیراز اشاره کرده و گفته است که در این محدوده ۳۵۷ هکتاری «حدود ۱۲ هزار پلاک با کاربری‌های مختلف مربوط به دوره‌های مختلف تاریخی شناسایی شده که از میان آن‌ها ۴۱۰ اثر ثبت ملی شده و حدود ۳۰ امامزاده و نزدیک به۲۵۰۰ پلاک واجد ارزش» وجود دارد.

آقای ایمانیه در ادامه نامه خود به عزت‌الله ضرغامی یادآوری کرده است که علاوه بر وجود آثار و بناهای متعدد تاریخی، این محدوده «محل زندگی بزرگانی همچون حافظ، سعدی، ملاصدرا و صدها شخصیت بزرگ فرهنگی ایران بوده» است.

به گفته وی، «عناصر معماری منحصر به فرد خانه‌های شیراز مانند سردرهای خاص، نوع حیاط مرکزی و سازماندهی فضاها و همچنین تزئینات مخصوص سبک شیراز از ویژگی‌های این محدوده تاریخی» است.

وجود «فضاهای شهری خاص مانند مراکز محلات و فضاهای شهری حکومتی دوره زندیه» نیز یکی دیگر ویژگی‌های بافت تاریخی است که در نامه استاندار فارس به آن اشاره شده است.

محمدهادی ایمانیه در پایان از وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خواسته با توجه به «دغدغه مردم شیراز، اساتید و متخصصان حوزه معماری، شهرسازی و میراث فرهنگی» و همچنین «به‌ منظور حفظ هرچه بهتر» بافت تاریخی شیراز، دستور پیگیری «ثبت ملی» این محدوده را صادر کند.

تخریب بافت تاریخی شیراز که مجاور حرم شاهچراغ قرار دارد «از دهه ۶۰ آغاز شده و در آن چندین خانه تاریخی نابود شد»، سپس در نیمه دوم دهه ۷۰ نیز تحت عنوان «طرح بین‌الحرمین» حدود هفت‌ هکتار دیگر از بافت تاریخی شیراز تخریب شد.

پس از آن «طرح توسعه حرم شاهچراغ» که به طرح «‌۵۷ هکتاری» معروف است، در سال ۸۹ در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد، در شورای عالی شهرسازی و معماری به تصویب رسید.

این طرح چهار سال بعد از تصویب به دلیل مغایرت‌ با طرح «جامع شهر شیراز» منتفی شد اماروزنامه شرق اواسط بهمن سال ۱۴۰۱ گزارش داد که ابراهیم رئیسی در سفر استانی پاییز سال ۱۴۰۰ با اجرای این طرح و تخریب بافت تاریخی شیراز موافقت کرده است.

پس از آن هم روزنامه سازندگی ۲۰ بهمن ۱۴۰۱ در گزارشی از نقش مهم محمدرضا رضازاده استاندار پیشین فارس و همسر انسیه خزعلی، معاون ابراهیم رئیسی، در این طرح خبر داد.

این گزارش از آقای رضازاده به‌ عنوان «نخستین و مهم‌ترین چهره» در پروژه تخریب بافت تاریخی شیراز نام برد و افزود که رضازاده از زمان استانداری فارس، همکاری خود را با «تولیت آستان احمد بن موسی و سید علاءالدین حسین» آغاز کرده و در پاییز ۱۴۰۰ با جلب رضایت عزت‌الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی و رستم قاسمی، وزیر وقت راه و شهرسازی، درخواست تخریب بافت تاریخی شیراز را به ابراهیم رئیسی منتقل کرده است.

پیش از این در اسفند سال ۱۴۰۰ نیز ۲۲۸ نویسنده و هنرمند ایرانی از جمله حسین علیزاده، کیهان کلهر و نادر مشایخی در نامه‌ای سرگشاده به طرح‌های حکومتی برای تخریب بافت تاریخی شیراز اعتراض کرده و هشدار دادند که در این طرح قرار است «۲۰۰ خانه تاریخی شیراز تحت عنوان طرح توسعه حرم شاه‌چراغ» تخریب شود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر