جمعه، بهمن ۱۱، ۱۳۹۲

ناخشنودی کمیسیون امنیت ملی طویله ولایت وقیح از شیوۀ گزارش مذاکره‌کنندگان هسته‌ای

ناخشنودی کمیسیون امنیت ملی طویله ولایت وقیح از شیوۀ گزارش مذاکره‌کنندگان هسته‌ای

 

احمد بخشایش عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس از دولت انتقاد می‌کند: «ما به وزرا از جمله آقای ظریف اعتماد کردیم و به آنها رای اعتماد دادیم، اما آن‌ها و خصوصا تیم مذاکره‌کننده به نمایندگان مجلس اعتماد ندارند.»
احمد بخشایش نماینده مجلس شورای اسلامی می‌گوید که کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی از گزارش‌دهی مذاکره‌کنندگان هسته‌ای "راضی نیست".
خبرگزاری "تسنیم" جمعه ۱۱ بهن ۱۳۹۲ به نقل از این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گزارش داده است: «ما به وزرا از جمله آقای ظریف اعتماد کردیم و به آنها رای اعتماد دادیم، اما آن‌ها و خصوصا تیم مذاکره‌کننده به نمایندگان مجلس اعتماد ندارند.»
این نماینده مجلس با دفاع از تیم مذاکره‌کننده‌ی هسته‌ای سابق ایران اضافه کرده است: «غربی‌ها به تیم آقای جلیلی امتیاز بهتری می‌دادند تا تیم آقای ظریف. حتی تیم جدید نحوه پاسخی که به غرب می‌دهد، خیلی جدی و مقاومت‌گونه نیست و خیلی دیپلمات‌مابانه جواب می‌دهد و به همین دلیل است که غربی‌ها از منظر تهاجمی با ما برخورد و حمله می‌کنند.»
پس از توافق ایران و کشورهای غربی در ژنو، برخی از نماینده‌گان مجلس شورای اسلامی به خصوص طیف نمایندگان اصولگرا در کنار رسانه‌های محافظه‌کار مانند روزنامه کیهان، بارها بر ضرورت اعلام جزئیات توافقنامه ژنو توسط تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای تاکید کرده‌اند. در مقابل تیم مذاکره‌کننده‌ی هسته‌ای ایران بر محرمانه بودن این مذاکرات اصرار دارد.
احمد بخشایش، نماینده‌ی مجلس شورای اسلامی، در واکنش به محرمانه بودن توافق ژنو گفته است: «روزهای ابتدایی که تیم مذاکره‌کننده به مذاکرات رفتند، آقای روحانی و ظریف گفتند مذاکرات محرمانه است. بعد از هر مذاکره نیز آقای ظریف می‌گوید به رئیس مجلس گزارش می‌دهیم و اگر رئیس مجلس خواست، به دیگر نمایندگان گزارش می‌دهد و اگر نخواست گزارش نمی‌دهد.»
در همین زمینه اول بهمن، ۱۵۰ نماینده مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای به علی لاریجانی رئیس‌مجلس شورای اسلامی از رئیس مجلس خواسته‌اند که جزئیات توافق ژنو برای آن‌ها محرمانه نباشد و در جریان این توافق قرار بگیرند.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در "کمیته هسته‌ای شورای امنیت ملی"
در همین زمینه علاءالدین بروجردی، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، روز پنج‌شنبه ۱۰ بهمن ماه از بازگشت خود به "کمیته هسته‌ای شورای امنیت ملی" خبر داد. علاءالدین بروجردی که خود جزو نمایندگان معترض به عدم افشای جزئیات توافق ژنو توسط دولت است، می‌گوید که علی لاریجانی رئیس‌مجلس پیشنهاد کرد که او از طرف مجلس در کمیته هسته‌ای شورای عالی امنیت ملی حضور داشته باشد و نمایندگان نیز با این موضوع موافقت کرده‌اند.
پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی، مسئولیت مذاکرات هسته‌ای ایران با کشورهای غربی از شورای امنیت به وزارت خارجه محول شده است.
طبق توافق‌نامه‌ی ‌شش‌ماهه میان ایران و گروه ۱+۵ در ژنو، ایران فعالیت‌های هسته‌ای خود را محدود می‌کند و به کارشناسان آژانس اجازه می‌دهد از همه تاسیسات هسته‌ای ایران از جمله مجتمع آب سنگین اراک بازدید کنند.
در ازای آن گروه ۱+۵ متعهد شده بخشی از درآمدهای نفتی ایران در حساب‌های خارجی را آزاد

انتقاد احمد خاتمی از "اراجیف" اوباما و جان کری

انتقاد احمد خاتمی از "اراجیف" اوباما و جان کری

امام جمعه موقت تهران می‌گوید وقتی اوباما "هر چه اراجیف دارد علیه ملت ایران می‌گوید" باید در همان سطح به او جواب داده شود. او رئیس جمهور و وزیر خارجه آمریکا را متهم کرد که غرور ملی ایرانیان را هدف گرفته‌اند.
سید احمد خاتمی سید احمد خاتمی
امام جمعه موقت تهران بخشی از خطبه‌های نخست نماز روز جمعه (۱۱ بهمن/ ۳۱ ژانویه) را به سخنان اخیر رئیس جمهور و وزیر خارجه آمریکا درباره پرونده هسته‌ای ایران و ضرورت پای‌بندی این کشور به مفاد توافق‌نامه‌ی ژنو اختصاص داد.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، احمد خاتمی گفت: «وقتی رئیس جمهور آمریکا هر چه اراجیف دارد علیه ملت ایران می‌گوید و غرور ملی ملت را زیر سوال می‌برد، همچنین وقتی وزیر خارجه‌آمریکا نیز با غرور ملی ملت ما برخورد می‌کند فرهنگ مقاومت می‌گوید که باید در همان سطح به آنها جواب داده شود.»
رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا سه‌شنبه، هشتم بهمن در سخنرانی سالانه خود ضمن دفاع از مذاکرات هسته‌ای با ایران تاکید کرد که سیاست گفتگو در کنار فشار تحریم‌ها "موجب شد ایران برنامه اتمی خود را متوقف کند و بخشی از آن را به عقب بازگرداند."
اوباما: ایران به عقب‌نشینی وادار شد. اوباما: ایران به عقب‌نشینی وادار شد.
جان کری وزیر خارجه آمریکا نیز چند روز پیشتر در نشست اقتصادی داووس به ایران هشدار داد که چنانچه به تعهدات خود عمل نکند این کشور مجبور به استفاده از گزینه‌های دیگر خواهد شد.
مذاکره را در تعارض با مقاومت قرار ندهید
احمد خاتمی این سخنان اوباما را که "توافق ژنو جلوی ساخت بمب هسته‌ای توسط ایران را گرفت" دروغ خواند و گفت: «حال باید پرسید که شما چقدر به این دروغ دل بسته‌اید.»
وزیر خارجه، محمد جواد ظریف نیز در گفتگو با شبکه خبری "سی‌ان‌‌ان" در واکنش به تاکید اخیر اوباما درباره نقش تحریم‌ها در کشاندن ایران به پای میز مذاکرات، مدعی شد که این سخنان بیشتر برای مصرف داخلی بیان شده است.
در حالی که بسیاری از اصولگرایان حامی حکومت از توافق‌های ژنو به تندی انتقاد می‌کنند حسن روحانی حدود دو هفته پیش در سفر به خوزستان گفته بود که توافق ژنو حاصل "تسلیم قدرت‌های بزرگ در برابر ملت ایران" است.
جی کارنی، سخنگوی کاخ سفید نیز در پاسخ به این ادعا گفت: «جای تعجب ندارد که ایرانی‌ها موضوع را برای مخاطبان خود به این شکل تفسیر کنند.»
خاتمی ظاهرا با اشاره به کسانی که مذاکره‌کننده را به ضعف متهم می‌کنند گفت: «اگر مذاکرات سیاسی عزتمندانه باشد خود جلوه‌ای از فرهنگ مقاومت است، بنابراین کسانی فرهنگ مقاومت را در تعارض با فرهنگ مذاکره قرار ندهند. اینها تقویت کننده‌هم است.»
دفاع از حزب‌الله، "افتخار عالم اسلام"
باراک اوباما در بخشی از سخنرانی سالانه خود دست‌یافتن به توافق نهایی با ایران را سخت خواند و درباره موانع برطرف شدن مشکلات با این کشور گفت: «حمایت ایران از گروه‌های تروریستی مانند حزب‌الله برای ما روشن است و عدم اعتماد میان دو ملت نمی‌تواند به سادگی برطرف شود.»
امام جمعه موقت تهران درباره این اظهارات اوباما تاکید کرد: «حزب‌الله یک سازمان تروریستی نیست بلکه سازمانی است که شرافتمندانه از وطن و عزت خود دفاع می‌کند.»
حمایت‌های مالی و تسلیحاتی ایران از حزب‌الله موضوع پنهانی نیست و تا کنون بسیاری از مقام‌های ایرانی به آن اعتراف کرده‌اند.
رئیس مجلس، علی لاریجانی ۲۶ دی‌ماه حزب‌الله لبنان را "افتخار عالم اسلام" توصیف کرد و اطمینان داد که "جمهوری
کری از گزینه‌های دیگر سخن گفت کری از گزینه‌های دیگر سخن گفت
اسلامی ایران جان خود را برای حزب‌الله می‌دهد." او کشورهای غربی را تهدید کرد اگر به این گروه حرف درشت بزنند "قطعا تودهنی می‌خورند."
عزت و عظمت با شعار "مرگ بر آمریکا"
احمد خاتمی این اظهارات مقام‌های آمریکایی را که در صورت شکست خوردن مذاکرات هسته‌ای گزینه نظامی هم می‌تواند در دستور کار قرار بگیرد "حرفی کهنه و نخ‌نما" خواند و کشورهای غربی را تهدید کرد که "ملت بزرگ ما ... اگر بخواهید دیوانگی کنید شما را به روز سیاه می‌نشاند."
امام جمعه موقت تهران همچنین از تکرار شعار مرگ بر آمریکا پشتیبانی کرد و در پاسخ به کسانی که "بی‌حوصلگی می‌کنند" و می‌گویتد با تکرار این شعار چه به دست می‌آوریم گفت: «ما عزت و عظمت به دست می‌آوریم.»
بخش دیگری از خطبه‌های نماز جمعه این هفته به مسائل مختلف منطقه از جمله اوضاع مصر، سوریه و بحرین اختصاص داشت.
سید احمد خاتمی همچنین به برخی از مسائل داخلی مانند عزل و نصب‌ها در دولت، و بررسی لایحه بودجه در مجلس پرداخت و به نمایندگان توصیه کرد در موافقت و مخالفت ضرورتی ندارد "حماسی" صحبت کنند و خیال نکنند که "اگر داد بزنند موکلانشان فکر می‌کنند که آنها خیلی جدی هستند."

اظهارت ضدونقیض درباره زمان و مکان دور بعدی مذاکرات هسته‌ای


اظهارت ضدونقیض درباره زمان و مکان دور بعدی مذاکرات هسته‌ای

در حالی که یک دیپلمات روس از توافق ایران و شش کشور قدرتمند جهان برای برگزاری دور آینده مذاکرات هسته‌ای در نیویورک خبر داد، سخنگوی دفتر روابط خارجی اتحادیه اروپا این خبر را تکذیب کرده است.
خبرگزاری رویترز روز جمعه ۳۱ ژانویه (۱۱بهمن) به نقل از مخائیل اولیانوف، رییس بخش امنیت و خلع سلاح وزارت امور خارجه روسیه، گزارش داد که بر اساس توافقات صورت گرفته دور بعدی مذاکرات در سطح مدیران، روز ۱۸ فوریه (۲۹ بهمن) در نیویورک برگزار خواهد شد.
در همین حال مایکل مان، سخنگوی کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به خبرگزاری رویترز گفت که هنوز تصمیمی در مورد زمان و محل مذاکرات آینده ایران و کشورهای گروه ۵ + ۱ گرفته نشده است.
وی افزود که به محض رسیدن به یک توافق در این مورد اطلاع‌رسانی خواهد شد.
روز چهارشنبه ۲۹ ژانویه خبرگزاری کیوتو به نقل از عباس عراقچی، عضو ارشد هیات مذاکره‌کننده‌ی ایران از توافق برای برگزاری مذاکرات در نیویورک خبر داده بود.
پس از اعلام این خبر، خبرگزاری فارس به نقل از عباس عراقچی نوشت که محل برگزاری مذاکرات آینده هنوز مشخص نشده است.
اظهارات ضد و نقیض مسئولان سیاست خارجی
هفته گذشته خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) به نقل از "یک منبع نزدیک به هیئت مذاکره‌کننده ایران" که نامش را فاش نکرد، خبر داد که دور بعدی مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ در نیویورک برگزار خواهد شد.
این منبع افزده است که در نیویورک برای توافق نهایی، درباره دستور کار مذاکرات، سطح و نحوه ادامه آن به منظور حصول به توافق نهایی تصمیم‌گیری خواهد شد.
بر اساس این گزارش مذاکرات نیویورک قرار است با حضور محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه و رئیس هیات مذاکره‌کننده‌ی هسته‌ای ایران و نیز کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و نمایندگان کشورهای عضو گروه ۱+۵ برگزار شود.
اما پس از انتشار این خبر، مرضیه افخم اظهار داشت که هنوز محل برگزاری مذاکرات آینده مشخص نشده است.
به نظر می‌رسد که فشار محافل و افراد تندرو در ایران، موجب شده است که مقامات وزارت خارجه این کشور در مورد اعلام محل دور بعدی مذاکرات هسته‌ای، ا‌ظهارات ضد و نقیضی را ابراز کنند.
نیویورک تا کنون به طور رسمی محل مذاکرات ایران و ۱+۵ نبوده است، ولی مذاکرات اتمی در دوران حسن روحانی بعد از آن شروع شد که محمدجواد ظریف در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در سپتامبر گذشته با وزرای خارجه کشورهای ۵+۱ بر سر نحوه و دستور کار مذاکرات به توافق رسید.

نخستین تغییر دولت یازدهم؛ سلطانی‌فر جانشین نجفی شد


ایران

نخستین تغییر دولت یازدهم؛ سلطانی‌فر جانشین نجفی شد

حسن روحانی با پذیرش استعفای محمد علی نجفی، مسعود سلطانی‌فر را به ریاست سازمان میراث فرهنگی منصوب کرد. این نخستین تغییر در دولت یازدهم محسوب می‌شود. شایعاتی نیز درباره استعفای معاون اول روحانی منتشر و تکذیب شد.
در روزهای گذشته خبرهایی درباره استعفای محمد علی نجفی از ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در رسانه‌های داخلی ایران منتشر شده بود که روز چهارشنبه، نهم بهمن از سوی او تکذیب شد.
روزنامه شرق تیتر نخست روز پنج‌شنبه (۱۰ بهمن) خود را به مطلبی زیر عنوان "روز پر شایعه دولت" اختصاص داد که در آن از قول نجفی ادعا شده: «استعفا نداده‌ام اما رییس‌جمهور درباره رفتن یا ماندنم تصمیم می‌گیرد.»
رد ادعای "استعفا نداده‌ام"
پایگاه اصلاع‌رسانی دولت بعد از ظهر پنج‌شنبه متن نامه‌ی حسن روحانی خطاب به نجفی را منتشر کرد که نشان می‌دهد ادعای "استعفا نداده‌ام" نادرست است.
در این نامه که حکم موافقت با استعفای محمد علی نجفی است به "تقاضاهای مکرر" او در هفته‌های گذشته برای کناره‌گیری از سمت ریاست سازمان میراث فرهنگی اشاره شده است.
محمد علی نجفی از قرار چندین بار درخواست استعفا کرده بود محمد علی نجفی از قرار چندین بار درخواست استعفا کرده بود
روحانی با تاکید بر اینکه بسیار علاقمند بوده به همکاری با نجفی ادامه دهد خطاب به او نوشت: «ولی در برابر اصرار جناب‌عالی و به دلیل حفظ سلامت جسمی شما، با درخواست استعفایتان موافقت می‌شود.»
نجفی نخستین گزینه دولت یازدهم برای وزارت آموزش و پرورش بود که با اختلاف یک رای از پیوستن به کابینه بازماند. او پس از این ناکامی به معاونت رئیس جمهور و ریاست سازمان میراث فرهنگی منصوب شد.
حسن روحانی در حکم دیگری مسعود سلطانی‌فر را به عنوان جانشین نجفی منصوب کرد. سلطانی‌فر نیز اولین گزینه پیشنهادی دولت برای وزارت ورزش و جوانان بود و نتوانست از مجلس رای اعتماد بگیرد.
انتقاد از "تنگ‌نظری" دولت
جلیل گلشن، رییس پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی روز جمعه، ۱۱ بهمن در گفتگو با ایسنا انتصاب سلطانی‌فر را اقدامی "تنگ‌نظرانه" خواند و گفت، انتظار می‌رفت که فردی متخصص جایگزین نجفی شود "که دست‌کم با مسائل این سازمان آشنایی داشته باشد."
گلشن معتقد است با این انتصاب رفتار شایسته‌ای با کارشناسانی مانند مهدی حجت، قائم مقام و معاون فرهنگی سازمان نشده و "شیوه‌ی تغییر رییس سازمان لاجرم در بدنه‌ی کارشناسی، سرخوردگی به‌وجود می‌آورد."
روزنامه شرق روز پنج‌شنبه به نقل از مهدی حجت، استعفای نجفی را تایید کرد. او به این روزنامه گفت: «به‌صورت صددرصدی می‌توانم این را بگویم که با این استعفا و رفتن نجفی از سازمان میراث من هم این سازمان را ترک خواهم کرد.»
درباره علت استعفای نجفی مسائل مختلفی از جمله بیماری قلبی، فشار کار و احتمال رفتن او به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی مطرح شده است.
روحانی در نامه‌ی خود ضمن پذیرش استعفای نجفی او را به عنوان مشاور رئیس‌جمهور و دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی منصوب کرده تا "همچنان در کنار دولت تدبیر و امید منشاء خدمات ارزشمندی" باشد.
افزایش فشار بر اعضای دولت
همزمان با این تحولات خبرهایی نیز درباره استعفای اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور، ولی‌الله سیف، رئیس بانک مرکزی و شمار دیگری از اعضای کابینه منتشر شد که مسئولان دولتی همه را تکذیب کرده‌اند.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، جهانگیری در حاشیه سفر یک روزه خود به قم به خبرنگاران گفته است که نه تنها استعفا نداده که هیچ‌گاه استعفا نخواهد داد.
اسحاق جهانگیری (سمت چپ تصویر) خبر استعفای خود تکذیب کرده است اسحاق جهانگیری (سمت چپ تصویر) خبر استعفای خود تکذیب کرده است
روزنامه شرق از قول یک منبع آگاه در دفتر رئیس کل بانک مرکزی، شایعه کناره‌گیری ولی الله سیف را تکذیب کرده و انتشار این گونه خبرها را به "برخی سایت‌های منتسب به جریانات خاص" نسبت می‌دهد که به گفته‌ی او درصدد تضعیف دولت هستند.
یکی دیگر از وزیرانی که شایعه استعفای او به گوش می‌رسد وزیر صنعت، محمدرضا نعمت‌زاده است که گفته می‌شود به خاطر مشکلات زیاد و فشار مخالفان دولت قصد کناره‌گیری دارد.
حدود یک ماه پیش حسن روحانی با گلایه از حجم بی‌سابقه تذکر و احضار وزیران به مجلس گفته بود که برخی از آنها تهدید به استعفا کرده‌اند.
هفدهم آذر ماه نیز پس از اخطار مجلس به وزیر اقتصاد، شماری از نمایندگان از "استعفای شفاهی" علی طیب‌نیا خبر داده بودند که ظاهرا با پادرمیانی تعدادی از اعضای هیئت رئیسه منتفی شد.

آمانو: ایران درباره ابعاد احتمالاً نظامی برنامه اتمی خود توضیح دهد

آمانو: ایران درباره ابعاد احتمالاً نظامی برنامه اتمی خود توضیح دهد

مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کرد که بر طبق توافقات، ایران متعهد به ارائه توضیح درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه اتمی خود است. وی تصریح کرد که توافق ژنو اتهامات و ابهامات گذشته را متنفی نکرده است.
یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در روز جمعه (۳۱ ژانویه/۱۱ بهمن) اعلام کرد زمان آن فرا رسیده است که به "مشکلات دشوار" در پرونده اتمی ایران پرداخت.
آمانو در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه گفت: «ما با اقداماتی شروع می‌کنیم که به لحاظ عملی به راحتی قابل اجرا هستند و سپس به موضوعات پیچیده و دشوار خواهیم پرداخت.» وی تاکید کرد که موضوعات دشوار پیرامون "ابعاد احتمالاً نظامی" برنامه اتمی ایران است.
ایران و آژانس اتمی در ۱۱ نوامبر سال گذشته میلادی (۲۰ آبان ۱۳۹۲) توافق کردند که بازرسان آژانس نظارت شدیدتر و دقیق‌تری بر برنامه اتمی ایران داشته باشند تا تردید‌های جامعه جهانی درباره "استفاده صلح‌آمیز از انرژی اتمی ایران" برطرف شود.
این توافق شش گام عملی را در بر می‌گیرد که یکی از آنان بازدید از تاسیسات راکتور آب سنگین اراک و دیگری بازدید از معدن گچین است. بازرسان آژانس اتمی موفق شدند که در ماه دسامبر ۲۰۱۳ از مرکز آب سنگین اراک و در ژانویه ۲۰۱۴ از معدن اورانیوم گچین بازدید به عمل آورند.
ضرورت رفع ابهامات و اتهامات گذشته
توافق حاصله میان جمهوری اسلامی و آژانس اتمی دربرگیرنده اتهامات و انتقادهایی نیست که از سال ۲۰۱۱ تاکنون هم‌چنان مطرح هستند. بنا به ارزیابی سازمان‌های اطلاعاتی کشورهای غربی، ایران دست‌کم تا سال ۲۰۰۳ در پی دست‌یابی به تسلیحات اتمی بوده است.، اما به نظر می‌رسد که پس از این تاریخ تلاش‌های نظامی ایران در این راستا متوقف شده‌اند. نخست وزیر اسرائیل در روزهای اخیر گفت که توافقات ژنو تنها چند هفته‌‌ای برنامه اتمی ایران را به عقب رانده است.
یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و عباس عراقچی، معاون وزیر امورخارجه ایران یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و عباس عراقچی، معاون وزیر امورخارجه ایران
آمانو نیز تاکید کرد که ابهامات و اتهامات در این زمینه هنوز از دستور کار آژانس اتمی خارج نشده‌اند. مدیرکل آژانس اتمی گفت که در نشست جداگانه‌ای که در ۲۴ نوامبر (۳ آذر) میان ایران و گروه ۱+۵ صورت گرفت تصریح شده است که " باید تمامی موضوعات و پرسش‌های پیشین و کنونی" حل شوند.
یوکیا آمانو افزود: «زمانی که ما از مسائل گذشته و کنونی سخن می‌گوییم، بدیهی است که موضوعاتی را در نظر داریم که ابعاد احتمالاً نظامی برنامه اتمی ایران را شامل می‌شوند.»
یوکیا آمانو که از سال ۲۰۰۹ مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی شده است، همواره در گزارش‌های خود به ابهامات در زمینه برنامه اتمی ایران اشاره کرده است.
خودداری از پیش‌بینی نتیجه‌ی مذاکرات
سرپرست آژانس اتمی درباره مدت مذاکرات با ایران گفت: «این موضوع وابسته به اقدامات ایران است. گفت‌وگوها می‌توانند کوتاه مدت باشند یا به درازا کشند.» آمانو از ارزیابی چشم‌انداز نهایی مذاکرات جمهوری اسلامی و گروه ۱+۵ خودداری کرد. وی گفت: «آژانس اتمی یک نهاد فنی است. ما کار خود را بر روی فاکت‌های متمرکز کرده‌ایم و تنها درباره واقعیت‌ها گزارش می‌دهیم. گمانه‌زنی و پیش‌بینی آینده در این زمینه بسیار دشوار است.»
آمانو در ادامه افزود که پیش‌بینی روند کنونی مذاکرات نیز در چند ماه گذشته ناممکن بود و هیچ کس فکر نمی‌کرد که گفت‌وگو در این راستا و با این سرعت به پیش برده شوند.
آژانس اتمی برای نظارت بهتر و دقیق‌تر بر برنامه اتمی ایران شمار بازرسان خود در ایران را دو برابر کرده است. توافق ژنو ایران را متعهد می‌کند که بازرسان آژانس بدون محدودیت اجازه بازدید از مراکز اتمی ایران را بیابند. در مقابل غرب نیز تحریم‌های خود علیه ایران را بتدریج کاهش خواهد داد.
ایران غنی‌سازی اورانیوم با غلظت بالای ۵ درصد را متوقف کرده و حاضر به رقیق کردن ذخیره‌ی اورانیوم با غلظت ۲۰ درصد شده است. آژانس اتمی وظیفه نظارت بر اجرای تعهدات از سوی ایران را برعهده دارد. آمانو در باره وظایف آژانس اتمی تصریح کرد که در صورت تخلف ایران از عملی کردن مفاد توافق‌نامه، آژانس اتمی موظف است که "سریعا" کشورهای عضو این نهاد بین‌المللی را در جریان امور قرار دهد.
به گفته آمانو در صورت پیشرفت فعالیت‌ها‌، آژانس اتمی تنها به ارائه گزارش‌های کوتاه از فعالیت‌های خود در ایران بسنده خواهد کرد.

اژه‌ای: اموال زنجانی در داخل ایران برای پرداخت بدهی‌اش کافی‌ست

اژه‌ای: اموال زنجانی در داخل ایران برای پرداخت بدهی‌اش کافی‌ست

غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، دادستان کل کشور گفته بابک زنجانی لیست اموال خود در داخل و خارج از ایران را ارائه داده است. او گفته: «براساس اظهارات متهم، قیمت اموال وی در داخل کشور کفایت بازپرداخت بدهی‌اش را می‌کند.»
به گزارش خبرگزاری "ایلنا" غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، دادستان کل کشور گفته است که دارایی‌های زنجانی برای پرداخت بدهی او "کافی است".
آن‌طور که غلامحسین محسنی‌اژه‌ای در همایش "مدیریت کیفیت خدمات نیروی انتظامی" گفته بابک زنجانی لیست اموال و دارایی‌های خود در داخل و خارج از کشور را به مسئولان قضایی داده و قیمتی برای اموال خود تعیین کرده است. غلامحسین اژه‌ای گفته اولویت پرونده بابک زنجانی بازگرداندن اموال به کشور است.
به گفته غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، مبلغ پرونده بابک زنجانی حدود ۸ هزار میلیارد تومان است. دادستان کل کشور گفته: «براساس اظهارات این متهم، قیمت اموال وی که در داخل کشور است کفایت بازپرداخت بدهی‌اش به بانک مرکزی را می‌کند.»
غلامحسین اژه‌ای همچنین اضافه کرده است: «در اين پرونده سعی شده دستگيری‌ها خيلی گسترده نشود و تا جايی که ضرورت نداشته باشد افراد را بازداشت نکنيم.»
«توقیف اموال بابک زنجانی»
پیش‌تر ابراهیم رئیسی، معاون اول قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران از توقیف اموال بابک زنجانی خبر داد. معاون اول قوه قضاییه پنج‌شنبه ۱۰بهمن ۱۳۹۲گفت: «اموالی که شناسایی شده، توقیف گردید و تحت نظر دادستان قرار دارد.»
در روزهای اخیر همچنین محمود علوی، وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی اظهارات بابک زنجانی درباره سرنوشت حدود ۲میلیارد و ۲۰۰میلیون یورو، حاصل از فروش نفت را "خلاف واقع" خوانده بود.
محمود علوی در این مورد گفته بود: «بابک زنجانی در ابتدا اعلام کرد که پول فروش نفت را در بانک تاجیکستان واریز کرده که بعد از بررسی معلوم شد این موضوع خلاف واقع بوده است و سپس وی گفت که حدود ۲میلیارد و ۲۰۰میلیون یورو از درآمدهای نفتی را به بانکی در روسیه واریز کرده است، که این موضوع هم خلاف واقع بود.»
بابک زنجانی خود را بسیجی اقتصادی خوانده بود بابک زنجانی خود را بسیجی اقتصادی خوانده بود
بابک زنجانی پیشتر مدعی شده بود، این پول را از طریق بانک مرکزی تاجیکستان به حساب بانک مرکزی واریز کرده و سند آن را نیز به نمایندگان مجلس نشان داده است.
بابک زنجانی، میلیاردر ایرانی نهم دی‌ماه بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. هر روز خبرها، گزارش‌ها و شایعه‌های تازه‌ای از پرونده او منتشر می‌شود. سخنگوی قوه قضائیه، غلامحسین محسنی‌اژه‌ای در نشست خبری روز دوشنبه خود اتهام زنجانی را از جمله بازپس ندادن طلب وزارت نفت عنوان کرد و گفت که بازداشت او به علت دریافت "اخباری از برخی دستگاه‌ها" مبنی بر احتمال فرار متهم بوده است.
"بسیجی اقتصادی"
زنجانی که خود را "بسیجی اقتصادی" می‌خواند مطابق حکم تحریم اتحادیه اروپا، در سال‌های اخیر نقشی محوری در انتقال غیرقانونی دلارهای نفتی ایران و فروش محصولات نفتی از طریق دور زدن تحریم‌های اعمال شده علیه جمهوری اسلامی داشته است و به همین دلیل در فهرست افراد تحریمی غرب قرار دارد.
زنجانی فعالیت‌های بازرگانی و مالی گسترده‌ای در شماری از کشورهای آسیایی و منطقه، از جمله مالزی، تاجیکستان، ترکیه و دبی دارد و ظاهرا از همین کانال‌ها برای دور زدن تحریم‌ها و پولشویی برای جمهوری اسلامی اقدام کرده است.
نام بابک زنجانی در پرونده فساد مالی در ترکیه نیز مطرح است. رضا ضراب، از مهم‌ترین عاملان فساد مالی ترکیه پس از دستگیری اعتراف کرد که بابک زنجانی رئیس او است. از قرار معلوم رضا ضراب و بابک زنجانی در دور زدن تحریم‌ها و پول‌شویی در ترکیه نقش اصلی را داشته‌اند.

ظریف: سخنان اوباما در کنگره برای مصرف داخلی بود

ظریف: سخنان اوباما در کنگره برای مصرف داخلی بود

وزیر خارجه ایران تاکیدهای اخیر اوباما در لزوم استفاده ایران از فرصت مذاکرات اتمی را به قصد مصرف داخلی دانست. مرضیه افخم، سخنگوی وزارت خارجه ایران نیز اظهارات اوباما را "تعابیر ناقص و متکبرانه" از توافق ژنو خواند.
سخنرانی سالانه اوباما در کنگره آمریکا، با واکنش جواد ظریف و سخنگوی وزارت خارجه ایران همراه شده است.
رئیس جمهور ایالات متحده در نطق خود از جمله گفته بود، اگر ایران از فرصت ناشی از مذاکرات اتمی استفاده نکند، اولین کسی خواهد بود که خواستار تحریم‌های بیشتر علیه جمهوری اسلامی می‌شود.
اوباما در عین حال، تصریح کرده بود که حل مناقشه اتمی از راه مذاکره را بسیار مهم می‌داند و تحریم‌ جدید علیه ایران را وتو می‌کند.
نطق سالانه روسای جمهور آمریکا در کنگره، "سخنرانی در مورد وضعیت کشور" نام دارد. اوباما در بخش سیاست خارجی نطق خود، برای دقایقی به موضوع ایران پرداخت و از تلاش‌های دیپلماتیک دولت خود برای حل مناقشه اتمی با جمهوری اسلامی دفاع کرد.
اوباما در فرازی از این سخنرانی گفت: «حمایت ایران از گروه‌های تروریستی مانند حزب‌الله برای ما روشن است وعدم اعتماد بین ایران و آمریکا نمی‌تواند به سادگی برطرف شود.»
خبرگزاری "تسنیم" می‌نویسد، محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران در واکنش به اظهارات اوباما به شبکه خبری سی‌ان‌ان گفته که سخنان رئیس جمهور آمریکا بیشتر برای مصرف داخلی بیان شده‌اند. .
مرضیه افخم، سخنگوی وزارت خارجه ایران هم، صحبت‌های اوباما را غیرواقع‌بینانه و غیرسازنده خواند. افخم از مقامات آمریکایی خواست نسبت به پایبندی و تعهد متقابل به وظایف خود در چارچوب برنامه اقدام مشترک دچار فراموشی نشوند.
سخنگوی وزارت خارجه ایران این را که توافق ژنو محصول فشار تحریم‌ها بوده رد کرد و تعابیر اوباما از این توافق را "متکبرانه و ناقص" خواند.
مرضیه افخم گفته است: «آمریکا در حالی مهمترین دستاورد خود را ممانعت از دستیابی ایران به سلاح اتمی می‌داند که این ادعا اصلا موضوعیت ندارد، چون ایران به دنبال سلاح هسته‌ای نبوده و در آینده نیز نخواهد بود و مانور مکرر مقامات آمریکا بر روی موضوعی وهمی و خود ساخته سازنده نیست و حتی می‌تواند مسیر سیاست خارجی آمریکا را به انحراف بکشاند.»
مرضیه افخم از پایبندی جمهوری اسلامی ایران به انجام اقدامات مربوط به برنامه اقدام ژنو یاد کرده و افزوده: «با اجرای تعهدات و حسن نیت و اراده سیاسی طرف مقابل به ویژه ایالات متحده، امکان دستیابی به راه حل جامع در یک فرصت منطقی و کوتاه کاملا وجود دارد.»
این نخستین بار پس از توافق ژنو نیست که مقامات ایران و آمریکا یکدیگر را به اظهاراتی برای مصارف داخلی متهم می‌کنند.
پانزده روز قبل از این، حسن روحانی در سفر به خوزستان گفته بود که توافق ژنو حاصل "تسلیم قدرت‌های بزرگ در برابر ملت ایران" است.
سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید نیز در پاسخ به این مدعا گفت: «جای تعجب ندارد که ایرانی‌ها موضوع را برای مخاطبان خود به این شکل تفسیر کنند.»
جی ‌کارنی گفت این سخنان ناشی از فشارهای سیاسی و برای مصرف داخلی است.
خبرگزاری فرانسه در آن زمان نوشته بود که گفته‌های روحانی می‌توانند بهانه‌ای به دست تندروهای کنگره آمریکا بدهند.

پنجشنبه، بهمن ۱۰، ۱۳۹۲

پروژه چهارراه ولی عصر، تسهیل ترافیک یا امنیتی کردن فضا؟

پروژه چهارراه ولی عصر، تسهیل ترافیک یا امنیتی کردن فضا؟

در چهارراه ولی‌عصر تهران نرده‌کشی‌هایی شده که ارتباط خیابان و پیاده‌رو را به‌طور کامل قطع کرده است. عابران پیاده برای رفتن به پیاده‌روی مقابل تنها باید از زیرگذر استفاده کنند. چه نگاهی پشت این طرح بوده است؟
از روزهای انقلاب سال ۱۳۵۷ و سال‌های پرالتهاب دهه‌های ۶۰ و ۷۰ تا تجمعات زنان در دهه هشتاد و تولد دوباره اعتراض‌های خیابانی پس از انتخابات ۱۳۸۸، چهارراه ولی‌عصر همواره نقشی تاریخی در شهر تهران داشته است. در تمامی این تجمعات و اعتراض‌ها، تقاطع خیابان‌های انقلاب و ولی‌عصر مرکز اصلی بوده است.
چهارراهی که در یک سر آن تاتر شهر نشسته و کمی که به سمت شرق بروی به دانشگاه پلی‌تکنیک می‌رساندت؛ دانشگاهی با نقشی تاریخی و پررنگ در جنبش‌سیاسی و دانشجویی ایران. غرب این چهارراه هم به دانشگاه تهران می‌رسد؛ قلب اعتراض‌ها و تجمعات.
حالا مدتی است نرده‌هایی سرد و بی‌روح فضای شلوغ و پر رفت و آمد این چهارراه را از عابران پیاده تهی‌ کرده است. این نرده‌ها قرار است راه را بر عابران پیاده ببندند و آن‌ها را به زیر گذری هدایت کنند تا در آنجا تابلوها به آن‌ها بگویند از کدام خروجی بیرون بروند تا مثلا تاتر شهر را مقابلشان ببینند.
احداث پل زیرگذر عابر پیاده امری بسیار رایج در فضای شهری سراسر دنیاست، اما آنچه که در شهرهای بزرگ اروپایی و آمریکایی رایج نیست، نرده‌کشی است. مسئولان شهری می‌گویند که نرده‌کشی سبب تسهیل رفت‌وآمد عابران و خودروها می‌شود. اما برخی از کارشناسان معتقدند که هدف از این طرح‌ها به تسهیل رفت و آمد محدود نمی‌شود.
آذر تشکر جامعه‌شناس حوزه شهری و محقق مستقل در حوزه شهرسازی است. او از سال ۱۳۹۱ تا شهریور ۹۲ مسئول مطالعات اجتماعی پروژه ارتقای محور دماوند – انقلاب – آزادی بوده است. خانم تشکر پروژه زیرگذر ولی‌عصر را کاری بدون نظرات کارشناسی و عجولانه می‌داند که نتیجه‌اش حذف بیشتر شهروندان از فضای عمومی شهر است. او همچنین معتقد است پروژه‌هایی از این دست نمونه‌هایی از امنیتی کردن فضای شهری‌اند.
گفت‌وگوی دویچه‌وله با آذر تشکر:
دویچه‌وله: خانم تشکر، طرح زیرگذر عابر پیاده به‌تازگی در چهارراه ولیعصر تهران اجرا شده است. این طرح زیرگذر البته در خیلی‌جاهای دیگر شهر تهران و شهرهای دیگر هم بوده ولی اتفاقی که این بار افتاده نرده‌کشی‌هایی‌ست که به‌طور کامل ارتباط پیاده‌رو و خیابان را در این منطقه قطع کرده است. در فضای مجازی پیشنهاد کمپینی شد که به این قضیه اعتراض کنند. مخالفت‌ها از جنبه‌های مختلف بوده ولی مهمترین اشکالی ‌که به آن اشاره شده، محروم کردن شهروندان از فضای عمومی شهری است، ابتدا از این منظر نظرتان را راجع به این طرح بگویید.
من می‌خواهم ابتدا کمی از جایگاه چهارراه ولی‌عصر در شهر تهران حرف بزنم. راجع به چهارراه ولیعصر قبلاً یکسری مطالباتی شده بود. در این مطالبات نیز اشاره شده بود که اگر ما بخواهیم نقطه ثقلی برای شهر تهران در نظر بگیریم، بی‌تردید آن نقطه چهارراه ولیعصر است. این نقطه ثقل از چند جنبه است؛ هم از این جنبه که به نسبت بسیاری از فضاهای شهری دیگر و به نسبت مساحتی که آنجا دارد و این‌که یک گذر نسبتاً تنگ است جمعیت زیادی در ساعت در آنجا تردد می‌کنند و هم از این جنبه که چهارراهی‌ست که دو محور اصلی شرقی‌ـ غربی و شمالی‌ـ جنوبی تهران را به‌هم متصل می‌کند یعنی خیابان ولی‌عصر و خیابان انقلاب را که هر دو این‌ها هرکدام به لحاظ هویتی که دارند بسیار مهم‌اند به‌هم وصل می‌کند.
بنابراین از نظر اجتماعی و به لحاظ شهرسازی این نقطه بسیار مهمی در تهران است. به‌خصوص از نظر اجتماعی. شما اگر در شهر تهران زندگی کنید و بخواهید نبض سیاسی‌ـ اجتماعی شهر را دریابید، و بدانید فرضاً الان در شهر چه خبر است، بی‌تردید به چهارراه ولی‌عصر می‌آیید. یعنی از میدان انقلاب کمی به سمت آزادی گرفته تا سمت اسکندری و تقریباً تا زیر پل حافظ یا پل کالج. این فاصله که وسط آن چهارراه ولی‌عصر است، دقیقاً نقطه‌ای است که سال‌های سال به خصوص بعد از انقلاب، نقطه‌ای شده در شهر تهران که شما تمامی اخبار، رویدادها و نبض زندگی تهران را در آن پیدا می‌کنید. اگر بخواهید بدانید الان در شهر چه خبر است، یا چه کتاب‌های تازه‌ای آمده، یا بخواهید با آدم‌های جوان ارتباط بگیرید و یا بدانید چه جشنواره‌ای برگزار می‌شود یا چه اتفاق فرهنگی‌ و سیاسی ‌و اجتماعی‌ای می‌افتد، می‌دانید که همه در این نقطه است. بنابراین در طول سی پنج سال گذشته، یعنی قبل از انقلاب یا از آغاز انقلاب ۵۷، این نقطه از شهر تهران همواره نقطه‌ای بوده که مردم را به لحاظ اخبار و رویدادهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به روز می‌کرده است.
آذر تشکر: ویژگی پروژه چهارراه ولیعصر این است که یک حیات زنده شهری و ملی را قطع می‌کند یعنی شما این نبض را گرفته و فشار داده‌اید. آذر تشکر: ویژگی پروژه چهارراه ولیعصر این است که یک حیات زنده شهری و ملی را قطع می‌کند یعنی شما این نبض را گرفته و فشار داده‌اید.
دلایل آن هم مشخص است؛ دانشگاه‌هایی که آنجا هست، راسته کتابی که آنجا هست، به اضافه خود تئاتر شهر که این‌ها همه نقاط بسیار مهمی‌هستند که هویت این چهارراه و محیط اطرافش را ساخته‌اند. ساختمان گرد تئاتر شهر که جزو هویت چهارراه ولیعصر است، شاید بتوان به جرات گفت که یکی از معدود نقاطی‌ست که شما می‌توانید فضای عمومی را به معنای جامعه‌شناختی‌اش آنجا پیدا کنید. شما به کجا می‌گویید فضای عمومی و در کجای شهر این فضای عمومی‌هست؟ محل و محیطی که آدم‌ها دورهم جمع می‌شوند و راجع به موضوعات مشترک باهم حرف می‌زنند. فضای عمومی در معنای جامعه‌شناختی‌اش جایی نیست که آدم‌ها به صورت غریبه از کنار همدیگر رد می‌‌شوند. شما می‌توانید پارکی داشته باشید یا یک فضای عمومی که مردم در آن حضور داشته باشند، ولی باهم هیچ ارتباطی نداشته باشند و هر کس فقط با دوست بغل دستی خودش حرف بزند. ولی فقط معدودی فضا در شهرها هست که به جهت عنصر شهری‌ای که وجود دارد، در آنجا آدم‌ها موضوعات مشترک پیدا ‌می‌کنند. این با تعبیر هابرماس از جامعه مدنی و فضای عمومی به‌عنوان بستر جامعه مدنی، فضای مدنی محسوب می‌شود و چهارراه ولیعصر و تئاتر شهر دقیقاً این ویژگی را دارد. به خاطر این‌که تمامی اهالی حرفه تئاتر و فرهنگ و کتاب آنجا جمع می‌شوند، همدیگر را پیدا می‌کنند، باهم می‌نشینند، گفت‌وگو می‌کنند و گپ می‌زنند.
پس می‌توانیم به این نتیجه برسیم که احتمالاً هدف طرح نرده‌کشی چهارراه ولی‌عصر دشوار ساختن ارتباط بین شهروندان هم می‌تواند باشد؟
من دقیقاً همین را می‌خواهم بگویم. ما از این پروژه‌های ناگهانی که بدون پرسیدن نظر شهروندان و بحث درباره آن با حالتی پنهانی و ناگهانی اجرا می‌شوند در شهر تهران زیاد می‌بینیم. ولی ویژگی پروژه چهارراه ولی‌عصر این است که یک حیات زنده شهری و ملی را قطع می‌کند. یعنی شما این نبض را گرفته‌ و فشار داده‌اید. حالا چه طور همین را به‌جای این‌که قدرش را بدانید و آن را تقویت‌ کنید از بین‌ می‌برید؟
من در پروژه‌ای که برای محور دماوند انقلاب کار می‌کردم، با بسیاری از آدم‌ها مصاحبه کردم. آن‌ها می‌گفتند که گاهی روزها می‌شود که بارها و بارها مسیر انقلاب‌ـ چهارراه ولیعصر را پیاده می‌رویم و برمی‌گردیم. آن‌جا جای تفریحی نیست. یعنی جایی نیست که صندلی راحتی باشد، سبزه‌ای باشد. فضایی بسیار تنگ است، بسیار ماشین پارک شده، صدای بوق، دود و آلودگی و این حرف‌هاست. ولی به دلیل این‌که آدم‌ها به فضاها معنی می‌دهند، آن فضا برای آدم‌ها معنی‌دار است، همین آدم‌ها را می‌کشاند به آن‌جا که به ویترین کتاب‌فروشی‌ها نگاه کنند، در کافی شاپ کوچکی قهوه‌ای بنوشند یا چرخی بزنند دور ساختمان تئاتر شهر و بروند و برگردند تا میدان انقلاب و عصرشان را طی بکنند. به‌خصوص جوان‌ها و دانشجویانی که فرصت دارند. دو دانشگاه مهم در این منطقه هست؛ یکی دانشگاه پلی‌تکنیک و دیگری دانشگاه تهران. این منطقه نقاطی دارد که جوان‌ها و دلایلی که آن‌ها را به خودش بکشاند، در آنجا زیاد است. حالا شما تصور کنید که این محیط را با این ویژگی‌های اجتماعی و با این سابقه ذهنی از شهر بگیرند.
من مطمئنم که اگر قرار ‌بود این "گرفتن" در یک فرایند نسبتاً دموکراتیک اتفاق بیفتد یا حداقل نظرات کارشناسی را می‌پرسیدند، بی‌تردید آن را رد می‌کردند. معمولاً در دنیا مرسوم است که از شهروندان نظرخواهی می‌کنند که مثلاً اینجا می‌خواهیم یک ساختمانی بسازیم، نظر شما چیست؟ ما چنین انتظاری نداریم. ولی اگر دست‌کم از کارشناسان می‌پرسیدند و پروژه اینقدر دستوری نبود، مطمئنم که یک نفر را هم پیدا نمی‌کردید که موافق این پروژه باشد.
منظورتان از این‌که می‌گوئید این فضا را از شهر گرفته‌اند چیست؟ در این چهارراه خُب مردم می‌روند از زیر گذر و بعدش هم دوباره می‌آیند بالا و به پیاده‌روی در پیاده‌روی خیابان انقلاب یا سمت حافظ ادامه می‌دهند.
ببینید، وقتی مردم بدون امکانات فضایی مناسب در یک‌جایی جمع می‌شوند یا اصلا تنها رد می‌شوند و می‌خواهند به جاهای مورد نظرشان برسند، آن فضا منطقاً باید متعلق به شهروندان باشد، باید متعلق به کسانی باشد که از آن‌جا گذر می‌کنند. حالا در آن‌جا به‌بهانه تسهیل عبور و مرور اولویت را به ماشین‌ها می‌دهند، نه به ‌آدم‌ها، یعنی عابران به زیر زمین هدایت می‌کنید و بعد در زیرزمین چندین ورودی و خروجی می‌گذارید که این ورودی و خروجی‌ها کاملاً مشخص و بدون آزادی عمل است. یعنی شما باید از راه‌پله‌ی یک سمت پیاده‌رو وارد شوید و از راه پله‌ی سمت دیگر خارج شوید. یعنی باید قبلاً تصمیم گرفته باشید که کجا می‌خواهید بیآیید بالا.
زیر زمین هیچ اتفاقی نمی‌افتد. یک‌سری آدم‌ها آنجا به‌عنوان راهنما روی صندلی‌ها نشسته‌اند و با انگشت ‌اشاره ‌به شما نشان می‌دهند که به کدام سمت بروید. یعنی فضای زنده چهارراه ولیعصر با همه شلوغی‌هایش، تبدیل می‌شود به یک فضای مرده زیرزمینی. البته شنیده‌ام که می‌خواهند در آن زیرگذر مغازه هم درست کنند و نوعی زندگی به آن ببخشند. اگر هم این طور باشد، باز یک نقد دیگری به آن وارد است. یک فضای اجتماعی پرجنب ‌وجوش را می‌گیرند و می‌کنند زیر زمین و ارتباط شرق و غرب و شمال و جنوب یک چهارراه را می‌برند و مردم را به زیر زمین هدایت می‌کنند. مثل این است که شما موش‌های آزمایشگاهی دارید که می‌خواهید از مسیری آن‌ها را عبور دهید. این آدم‌ها هم هیچ اراده‌ای ندارند که از کدام مسیر می‌خواهند بروند. و بعد بالا، روی زمین، نرده می‌گذارند و این آدم‌ها حق ندارند که حتی ‎از خط عابر پیاده در خیابان عبور کنند. من متاسفم که این را می‌گویم، ولی به نظر من پروژه چهارراه ولیعصر مثال روشنی‌ست از میلیتاریزه کردن فضای شهری.

شما می‌گویید این پروژه‌ای است برای امنیتی کردن فضا. سئوالی که پیش می‌آید، این‌که چرا الان این کار را صورت گرفته؟ اگر قرار واقعاً به میلیتاریزه کردن بود، چهارسال پیش بعد از اعتراضات خیابانی که این قدر مردم از فضای خیابان برای اعتراض استفاده می‌کردند، این کار را می‌کردند. الان چهارسال گذشته و اوضاع هم به‌ظاهر آرام است، یک دولت اعتدال و تدبیر روی کار آمده و قرار نیست اعتراض خیابانی هم صورت بگیرد. چرا الان دارد این پروژه اجرا می‌شود؟
شاید بحث بودجه بوده و یا مسائل دیگر. ولی من فرایندی در طول چندسال گذشته می‌بینم که فقط هم مربوط به چهارراه ولیعصر نیست. هدف این پروسه، گرفتن فضا از دست شهروندان است. بحث من راجع به میلیتاریزه کردن فضا لزوماً مربوط به اتفاقات سیاسی نیست، گرچه آن را هم دربرمی‌گیرد. میلیتاریزه کردن فضا یعنی این‌که شما آزادی عمل روزمره را از آدم‌ها می‌گیرید و آدم‌ها را هدایت می‌کنید در مسیرهایی از پیش تعیین‌شده، هرچند با یک نگاه مدیریت شهری، اما فکر می‌کنید آدم‌ها باید از آن مسیرها رد شوند. در نتیجه شما روح زنده‌ی کوچه، خیابان و پیاده‌رو را می‌گیرید و آن‌ها را تبدیل به پاساژی می‌کنید که آدم‌ها در آن فقط می‌توانند مسیرهای مشخصی را بروند.
من در این زمینه که چگونه سیاست فضاها را به نفع خودش تغییر داده و این فضاها و مکان‌ها برای کنش‌های اجتماعی چه گونه از مردم گرفته شده‌اند، مطالعه زیادی کرده‌ام. فیلم‌های اوایل انقلاب به ما نشان می‌دهد که تا بعد از سال‌های ۶۰ پیاده‌روهای کنار نرده‌های دانشگاه تهران به شدت زنده بوده و در آن بحث و گفت‌وگوی سیاسی، فرهنگی و بساط کتاب جریان داشته. اما از یک سالی به بعد یکدفعه با نرده‌کشی خیابان، درخت‌های تودرتو، فضای تاریک و... اصلاً گذشتن از آن در بعضی از ساعات شب ناامن می‌شود. چه گونه یک فضای زنده به آن شکل تبدیل می‌شود به یک فضای نرده‌ای بسیار تاریک؟ مگر برای مدیران یک شهر سخت است که چهارتا چراغ و چندتا صندلی پشت نرده‌های دانشگاه تهران بگذارند، برای این‌که از آن فضا استفاده شود؟ ولی این‌کار را نمی‌کنند، چون اگر چراغ و صندلی گذاشته شود، آن فضا از تاریکی درمی‌آید و امید می‌رود که زنده شود و مردم ممکن است سرشب بروند آن‌جا بنشینند.
تفاوت ضلع شمالی خیابان انقلاب و جلوی دانشگاه تهران و ضلع جنوبی‌اش، واقعاً تفاوتی مثال‌زدنی‌ست. ضلع شمالی‌اش کنار نرده‌های دانشگاه تهران کاملاً تاریک و بدون جنب و جوش و بدون رفت و آمد است و هیچ تلاشی هم نشده برای این‌که آن‌جا زنده شود، ولی ضلع جنوبی‌اش کتابفروشی‌ها هستند و از جمعیت دارد منفجر می‌شود. بنابراین وقتی من راجع به میلیتاریزه کردن فضا حرف می‌زنم، منظورم فقط یک مقطع خاص اتفاقات سیاسی و یا جنبش‌های اجتماعی‌‌‌ـ سیاسی نیست. دقیقاً یک طرح کلی‌ست که این یکی از نمونه‌های آن است. حالا اگر ما روی این نمونه تمرکز کنیم و بگوییم که چرا این یکسال بعدش اتفاق نیفتاده و چرا چهارسال بعدش اتفاق افتاده، باید بگوییم این یک روند است. روندی‌ست که فضا را از شما می‌گیرند. یا این‌که مثلاً فرض کنید پروژه نواب هم همین طور است. آن هم در واقع از نظر من یکجور میلیتاریزه کردن فضاست.
پروژه نواب چیست، ممکن است در مورد آن کمی توضیح بدهید؟
در زمان آقای کرباسچی بود که پروژه نواب اجرا شد. در یک محله بسیار قدیمی یک بزرگ‌راهی از شمال به جنوب کشیده شده که ارتباط دو بخش شرقی‌ـ غربی این محله را کاملاً باهم قطع کرد. این بزرگراه اتوبان پارک وی را به فرودگاه امام وصل می‌کند و کنار آن مثل یک دیوار، آپارتمان ساخته شده و فضاهای تجاری که البته اغلب این فضاهای تجاری سال‌هاست که تملک نشده و الان تبدیل به فضاهای بسیار ناامنی شده است. به‌اضافه این‌که دو دیواری در دو طرف اتوبان درست شده که پشت‌اش محله‌ها کاملاً بی‌ارتباط‌هستند. یعنی من با یک هدف مشخص می‌خواهم نقطه‌ای را وصل کنم به یک نقطه دیگر و استدلالم هم این است که ماشین‌ها راحت رد شوند و اتوبان فلان ساخته شود و ماشین‌ها هم این وسط توقف کمتری داشته باشند. من در این طرح فقط یک هدف بسیار تک بُعدی را در نظر می‌گیرم، غافل از این‌که دارم فضا و حیات را از شهروندان می‌گیرم و به شهروندان القاء می‌کنم که شما فقط حق دارید از پاساژی که من می‌گویم رد شوید و باهم ارتباط داشته باشید یا اصلاً ارتباطتان قطع شود. این یعنی میلیتاریزه کردن فضا.
فرض را براین می‌گذاریم که شما و دیگر کارشناسان همین انتقادات را به مجریان این طرح بدهید و این مجریان در جواب به شما بگویند هدف ما فقط جلوگیری از ترافیک وحشتناک چهارراه ولیعصر بوده و جلوگیری از این‌که آدم‌ها و ماشین‌ها باهم قاطی شوند و چون مردم ما هنوز فرهنگ استفاده از عابرپیاده خیلی برای‌شان جا نیفتاده، ما این کار را کرده‌ایم که به ترافیک آن‌جا کمک کند. شما راه دیگری داشتید برای این هدف؟
البته مطالعات فنی لازم است. در مورد پروژه چهارراه ولیعصر من بعید می‌دانم در سطح ایده اصلا ایجاد بحث و گفت‌وگو بین کارشناسان شده باشد. یعنی می‌خواهم بگویم که در یک فضای بسیار مبهم این اتفاق افتاده. ولی در پاسخ به سوال شما من یک سئوال مهم را مطرح می‌کنم که چرا ماشین‌ها را به آدم‌ها اولویت داده‌اند؟ چرا ماشین‌ها از زیر گذر نکنند و آدم‌ها از روی خیابان؟ چرا اصلاً سطح خیابان را خلوت نکردند برای آدم‌ها؟ چرا تمام ساختمان‌ها و آن بستنی‌فروشی قدیمی چهارراه ولیعصر یا آن مغازه‌هایی را که بود خریداری کردند تا فضا را برای ماشینها بازتر کنند؟ چرا این فضا را برای عابران بازتر نکردند؟ چرا این عقب‌رفتگی را با یک شکل درست و با یک دید بصری باز به شهروندان انجام ندادند که این چهارراه باز شود و آدم‌ها احساس کنند یک عرصه عمومی بازتری در اختیارشان هست؟ چرا به این عرصه کوچک ورودی‌ها و خروجی‌های عجیب و غریب هم اضافه کرده‌اند و آن‌را تنگ‌‌تر کرده‌اند؟ الان اصلاً شکل رفت ‌و آمد آنجا طنزآلود شده. یعنی کسی که با تاکسی می‌آید به چهارراه ولیعصر و به راننده تاکسی می‌گوید اینجا می‌خواهم پیاده شوم، من نمی‌دانم این آدمی که از تاکسی پیاده می‌شود، چه جوری باید به پیاده‌رو برود. یعنی واقعاً باید بایستد و دور خودش بچرخد. چون هر چهارطرف پنج طرفش همه‌اش نرده است. کسی که در چهارراه ولیعصر از تاکسی پیاده می‌شود نمی‌داند باید چه کار کند.
در حقیقت شما می‌گویید حداقل این طرح زیرگذر را انجام می‌دادند، حالا با تمام انتقاداتی هم که به آن هست، ولی نرده نمی‌گذاشتند و ارتباط را قطع نمی‌کردند.
من می‌گویم اصلاً اولویت را می‌دادند به آدم‌ها. یعنی این پتانسیل اجتماعی اینجا را وسیع‌ترش می‌کردند. بحث نرده خودش یک موضوع دیگر است. یک موقع‌هایی‌ یک چیزهایی تبدیل می‌شود به سمبل. نرده یک سمبل مهم است. من قبلاً هم در کارهای قبلی‌ گفته‌ام که اصلاً درباره‌ی نرده‌گذاری و این‌که چه قدر نرده در این شهر زیاد شده است، باید مطالعه شود. اصلاً نرده یعنی چه؟ نرده یعنی این‌که تو حق نداری از آن عبور کنی. حالا این را به‌عنوان عناصر شهری می‌گذارند و مدام هم پیچیده‌ترش می‌کنند. نرده در مطالعات مهندسی عنصری است که شما به فضا اضافه می‌کنید، برای این‌که در آن فضا مداخله‌هایی بکنید. ولی الان نرده یک موضوع معمولی و طبیعی شده، در حالی که به لحاظ جامعه‌شناختی یک موضوع سئوال‌برانگیز است. الان عکس می‌گیرند، نشان می‌دهند که آدم‌ها از این نرده چه جوری گذر می‌کنند. این‌ها همه درست است. ولی ترکیب نگاه کارشناسی اجتماعی و شهرسازی به شما می‌گوید که اولویت در یک پروژه با چیست، با آدم است یا با ماشین؟ این سئوال بنیادی است که شما در سطح ایده باید برای خودتان مطرح کنید. وقتی به آن جواب دادید، آن وقت هست که آن پروژه رنگ و شکل دیگری می‌گیرد یا این شکلی می‌شود که الان هست. اینجا اولویت با ماشین است. حالا فرض می‌کنیم که اصلاً موضوعات دیگری نبوده و کاملاً هم قضیه فنی است. باید هر پروژه‌ی این چنینی اول به این سئوال پاسخ دهد که برایش اولویت چه بوده. اولویت آدم بوده یا ماشین. اگر اولویت آدم می‌بود، می‌توانستند ماشین‌ها را از زیر بگذرانند. یعنی این زیرگذری که برای مردم کنده‌اند، می‌توانست به نحوی ساماندهی شود که ماشین‌ها از زیر بروند درحالی که در این پرژه اولویت با ماشین‌ها بوده و نه انسانها.

نوشتن از عشق و سکس، اما فقط با اسم مستعار

نوشتن از عشق و سکس، اما فقط با اسم مستعار

سخن از روابط عاشقانه، نیازهای جنسی و بحث در این​باره درجامعه​ ایران ساده​ نیست. در شرایطی که مطرح کردن مسائلی از این دست تابوشکنی تعبیر می‌شود، زنانی هستند که از این تجربیات در وبلاگ‌هایشان البته با نام مستعار می‌نویسند.
آفتاب صبح اثر ادوارد هوپر "آفتاب صبح" اثر ادوارد هوپر
زنانی هستند که اسم​های مستعار برای خود برگزیده‌اند و تجربیات و وسوسه‌ها و نیازهای خود را به معرض دید هزاران خواننده در سراسر دنیا می‌گذارند. ویولتا، یکی از کسانی است که سال​ها با جمع دیگری از زنان در قالب وبلاگی به نام "نسوان مطلقه معلقه" در باره تجربیات شخصی خود از مسائل پیرامونش می‌نوشت که بخشی را نیز روابط عاشقانه و سکسی تشکیل می‌داد.

حالا مدتی است که وبلاگ پیشین، جای خود را به وبلاگی به نام "سیب و سرگشتگی" بخشیده و نویسندگان همان وبلاگ در آدرس جدید می‌نویسند.

پرداختن به سکسوالیته از زبان و دید یک زن

ویولتا در مورد چگونگی تصمیم به نوشتن در این قالب و مسیر می‌گوید: «نطفه این وبلاگ در یک شب گرم تابستانی در تهران بین چند دوست صمیمی بسته شد که همگی هم مطلقه بودیم. آن شب بیان تجربه​هایی که بسیار صمیمی بود و هرگز هم جایی با صدای بلند گفته نشده بود، ما را به این نتیجه رساند که شاید این تجربیات آن قدرها هم شخصی نباشد و مطرح کردنش در قالب یک وبلاگ فرصتی را برای گفتگو در مورد این "رازهای مگو" فراهم کند. این تصمیم به صورت جمعی گرفته شد. تک​تک ما شهامتی را پیدا کردیم که اگر تنها بودیم، سال‌های سال هم طول می‌کشید تا به وجود بیاید.»

ویولتا معتقد است، نوشتن در مورد احساسات و تجربیات جنسی زنان در ادبیات ما سابقه چندانی ندارد.

او در این باره می‌گوید: «جامعه، تاریخ و ادبیات ما از کنار زنان در سکوت عبور کرده است. اگر هم چیزی درمورد زن، زنانگی و سکسوالیته نوشته شده بیشتر به قلم مردها و از یک زاویه مردانه روایت شده است که الزاما مطابق با واقعیت نیست. این وبلاگ فرصت مناسبی بود که سوی دیگر این داستان‌ها از زبان یک زن هم شنیده شود. ما در جامعه​ای در حال گذار زندگی می‌کنیم. تعاریف سنتی گذشته در مورد زن​ها، نیازها، خواسته​ها و رفتار جنسی و روابط بین دو جنس نیاز به بازبینی اساسی دارد. سعی کردیم که بخشی از واقعیت‌های امروز جامعه را بازتاب بدهیم و برای این کار از تجربیات بسیار شخصی خودمان آغاز کردیم.»

رابطه جنسی تنها برای بچه​دار شدن

تعداد وبلاگ​هایی که می‌توان در آنها نوشته​هایی از این جنس را یافت، کم نیست. "مادیان وحشی" نام مستعار نویسنده وبلاگ دیگری به نام "ته​سیگار" است که دلایلش برای این سبک نوشتن و مطرح کردن بسیاری از تجربیات عاشقانه و جنسی‌اش به نوع نگرشی باز می‌گردد که خانواده و جامعه به او تحمیل کرده است.

نویسنده این وبلاگ می‌گوید: «خانواده​ها در ایران همیشه با موضوعات جنسی بچه​هایشان با سانسور برخورد کردند. این حس را به بچه​هایشان می‌دهند که حتی اگر به این مسئله که نیاز طبیعی‌شان هست، فکر هم کنند، دچار خطای بزرگی شده​اند. من هم در خانواده​ای بزرگ شدم که به همین شکل بود. با پدر و مادری که نه تنها با بچه‌هایشان در این مورد حرفی نمی‌زدند، بلکه در رابطه با خودشان هم این مسئله صدق می‌کرد. سکس در زندگی مشترکشان شاید فقط برای بچه​دار شدن بود. پدر و مادرهایی که هیچ وقت خودشان هم به این موضوع فکر نکردند که می‌توان از رابطه جنسی لذت برد. مثل این می‌ماند که همیشه غذا را برای رفع گرسنگی بخوریم و هیچ وقت از آن لذتی نبریم پس چرا نباید در این مورد حرف زد و یا حتی نوشت.»
"صبح در کارولینای جنوبی" اثر ادوارد هوپر

نوشتن از ممنوعه​ها با اسم مستعار

شجاعت نوشتن از مباحثی که در جامعه ایران تابو محسوب می‌شود، حالا با نام مستعار به دست آمده است. اسامی مستعاری که هویت واقعی نویسنده را حتی برای نزدیکترین افراد وابسته به صاحب وبلاگ مخفی نگاه می‌دارد.
مسرت امیرابراهیمی، استاد دانشگاه "یو‌سی‌ال آمریکا" و محقق در زمینه مسائل آن‌لاین، در یکی از نشست​های "مطالعات زنان انجمن جامعه شناسی" به سایت "کانون زنان ایران" گفته است: «وبلاگ‌نویسی و به طور کلی دنیای مجازی، مطلقا گسسته از دنیای واقعی نیست. محیط اجتماعی کاملا بر نوشتار افراد تاثیر می‌گذارد. از آنجا که در وبلاگ‌نویسی غیبت فیزیکی وجود دارد، مستعارنویسی در فضایی که شرایط اجتماعی و فرهنگی پیچیده‌ای دارد می‌تواند تصویر واقعی‌تری از جامعه ارائه دهد. زنان در فضای اجتماعی و فرهنگی ایران با بایدها و نبایدهای بسیاری درگیرند که موجب می‌شود هویت اصلی‌شان گم شود. زنان با وبلاگ‌نویسی می‌توانند در قالب اسم مستعار به راحتی از خودشان بگویند.»

نویسنده وبلاگ "ته​سیگار" در مورد وبلاگ‌نویسی با اسم مستعار می‌گوید: «فارغ از اینکه می‌توان با اسم مستعار در مورد همه چیز بسیار راحت​تر نوشت، اصولا برای مخاطب ناشناخته​ها جذاب​تر است. با اسم مستعار از هر آنچه که ممنوع هم باشد، می‌نویسم.»

ویولتا از نویسندگان وبلاگ "سیب و سرگشتگی" هم برای ننوشتن با اسم اصلی دلایل خاص خودش را دارد: «انتخاب اسم مستعار چند دلیل داشت. جامعه ایران نگاه بسته​ای به زن​هایی دارد که در قالب سنتی جامعه نمی‌گنجند. مطرح شدن اسم اصلی هر کدام از نویسندگان این وبلاگ تنها دست و پای ما را می‌بست. از دید هنری هم که نگاه کنیم، خیلی از نویسندگان و وبلاگ​نویس​ها از اسامی مستعار استفاده می کنند. تا امروز پس از انتشار مطالب در وبلاگ​مان از تهدید به قتل تا مقایسه شدن با میلان کوندرا را تجربه کردیم. از پیشنهاد کمک​های مالی به دلار تا پیشنهاد دوستی و ازدواج داشتیم. برخی هم که ما را با مشاور مسائل خانواده و یا سکسولوژیست اشتباه می‌گیرند و در مورد مسائل خصوصی‌شان راهنمایی و مشاوره می‌خواهند. شاید اگر به اسم واقعی می‌نوشتیم بسیاری از این واکنش​ها را تا به امروز تجربه نمی‌کردیم.»

«امان از زمانی که صاحب قلم زن باشد»

حتی اگر هویت اصلی نویسنده وبلاگ مخفی بماند و بخواهد در مورد روابط عاشقانه و تجربیات سکسی خود بنویسد، باز هم چندان ساده نیست. زنانی که با نام مستعار می‌نویسند از گزند زبان مخاطبانشان در امان نیستند، در صورتی که معتقدند مردان این سبک نوشته​ها دارای حاشیه امن​تری هستند و کسی در مورد آنها قضاوت بدی نمی‌کند.

یکی از نویسندگان وبلاگ "سیب و سرگشتگی" در مطلبی در آوریل سال ۲۰۱۲ می‌نویسد: «نوشتن در مورد سکس به نظرم خطرناک است. جامعه آمادگی پذیرش این موضوع را ندارد اما وبلاگ​هایی هستند که در مورد این موضوعات می‌نویسند. وبلاگ‌هایی که به قلم مردها نوشته می‌شوند. هیچ​کس نویسندگان این وبلاگ​ها را سرزنش نمی‌کند. هیچ​کس اعتراضی ندارد که چرا تجربیات سکس​شان را در وبلاگ​هایشان می‌نویسند اما امان از زمانی که صاحب قلم زن باشد.»

نویسنده وبلاگ "ته​سیگار" هم تجربه مشابهی دارد و می‌گوید: «مردان وبلاگ​نویسی که در مورد این مسائل می‌نویسند، بی‌پروا از الفاظ مختلف استفاده می‌کنند. مخاطبان هم پیغام​های تشکر ارسال می‌کنند اما اگر همان مطالب را یک زن بنویسد، بسیاری با الفاظ بسیار زشت نویسنده زن را مورد خطاب قرار می‌دهند. برای مخاطب، اینکه یک زن هم حق دارد همان مطالب را بنویسد، پذیرفته شده نیست. وقتی که تصمیم گرفتم که از تجربیات شخصی‌ام در مورد روابط عاشقانه و یا سکسی‌ام بنویسم، به این فکر ​کردم که باید این ساختار کلیشه​ای شکسته شودکه فقط مردان حق نوشتن در مورد این مسائل را دارند.»

مطرح کردن بخشی از واقعیت وجود آدمی

زنانی که مطالبی از این جنس نوشته‌ها در وبلاگ‌هایشان دیده می‌شود، مسائل جنسی را بخشی از واقعیت وجودی آدمی می‌دانند و بی‌پروا از موضوعاتی که وجود دارد می‌نویسند و به تصورات غلطی که افراد از این مقوله دارند نیز نقد می‌کنند.

برای مثال یکی از نویسندگان وبلاگ "سیب و سرگشتگی" می‌نویسد: «. . . بعضی ازمردها قبل از اینکه دست یک زن واقعی رو بگیرند، با ستاره‌های فیلم های پورنو ماه عسل رفته‌اند و از بس یک سکس طبیعی نداشتند، فکر می کنند شکل طبیعی پستان شبیه یک توپ بسکتبال است و هر شکل دیگه‌ای هم قبول نیست... پستان یک آدم طبیعی در اثرنیروی جاذبه به سمت پایین است نه به سمت آسمان... بگذریم...»

نویسنده وبلاگ "ته سیگار" هم در یکی از نوشته‌های خود دلیل تصورات اشتباه در مورد مسائل جنسی را مطرح می‌کند و با انتقاد از این موضوع می‌نویسد: «...چند وقت پیش استادم خواست یک مقاله در مورد یک موضوع بی‌اهمیت بنویسیم و من از اهمیت سکس نوشتم. علت اینکه من اینقدر به این مسئله فکر می‌کنم فرهنگی است که در آن بزرگ شده‌ام. فرهنگی که همیشه موقع دیدن فیلم، یک نفر ریموت را دستش می‌گرفت تا صحنه های بوس و بغل را جلو بزند. فرهنگی که وقتی عروسی کردم، همه دنبالِ آمارِ پرده بکارت من بودند. فرهنگی که توی مدرسه همیشه به حریم خصوصی ما تجاوز می‌شد و کیف‌هایمان را می‌ریختند وسط حیاط مدرسه و می‌گشتند تا مبادا یک فیلم یا موزیک غیر‌مجاز توی کیفمان باشد. فرهنگی که با شدت هر چیزی که مربوط به سکس است را به زور توی کمد می‌چپاند به امید اینکه فراموش شود یا ندیده گرفته شود...»
آنها با وجود تمام محدودیت​ها از تجربه عشق، سکسوالیته و زندگی‌های مشترکشان می‌نویسند و این موضوعات را نه تنها تابو نمی‌دانند بلکه صحبت و نوشتن از آنها را ضروری می‌بینند.

ویولتا از نویسندگان وبلاگ "سیب و سرگشتگی" در این ​باره می‌گوید: «شما روزنوشته​های زیادی را می‌بینید که نویسنده​اش در مورد سوپی که برای ناهار پخته، نوشته است. پوست​کندن هویج​ها را هم با جزئیات شرح داده است. اگر از من بپرسید، این دست​نوشته​ها بیشتر در محدوده شخصی قرار می‌گیرد. مطرح کردن مسائلی که به هر نحوی انسان، روابط و احساساتش را منعکس کند در واقع خیلی هم عمومی است. برای اینکه انسان با همه وضعیت وجودی‌اش موضوعی عمومی است و این شامل خصوصی‌ترین لحظات انسان​ها هم می‌شود. من تفاوت بسیاری بین به اشتراک گذاشتن تجربه رنده کردن هویج و نوشتن از تجربه سکس نمی‌بینم. هر دوی این تجربیات می‌تواند بی‌نهایت شخصی و بی‌نهایت عمومی باشد. کارل راجرز می‌گوید، "آن چیزی که از همه شخصی‌تر است، از همه عمومی‌تر است." این دیگر هنر نویسنده است که تا چه حد می‌تواند خواننده را با آن تجربه همراه کند و چیزی بسیار شخصی را تبدیل به درد مشترکی کند که باید فریاد کرد.»

زنانی که تصمیم گرفتند از تجربه عشق، سکسوالیته و رابطه‌های خود بنویسند، جامعه ایران را به دلایل متعدد فرهنگی، سنتی و مذهبی آنچنان بسته دیده​ بودند که اجازه طرح این مسائل را تنها با نوشتن در وبلاگ​هایشان آن هم با نام مستعار میسر می‌دانستند. آنها اما حالا معتقدند که با نوشتن در مورد این موضوعات می‌توانند به راحتی از آن چیزی هم صحبت کنند که تا به امروز مطرح کردنش نیز در جامعه ایران با دشواری‌های بسیار زیاد همراه بود.

ویولتا از نویسندگان وبلاگ "سیب و سرگشتگی" حاصل این‌همه سکوت و سرکوب موضوعی به این اهمیت را به جز افتادن از آن طرف بام نمی‌بیند و می‌گوید: «بدیهی است که شما هر چقدر یک توپ را با شدت و فشار بیشتری در آب فشار دهید، وقتی که رها شد با شدت بیشتر به سمت مخالفش پرتاب می‌شود.»

حسن روحانی: بنزین با شیب تندتری گران می‌شود

حسن روحانی: بنزین با شیب تندتری گران می‌شود

حامل‌های انرژی در ایران از سال آینده گران‌تر می‌شوند. دولت ضمن تأکید بر اصلاح قیمت‌ حامل‌های انرژی، وعده داده است که افزایش ‌بها در بخش تولید ملایم خواهد بود، اما بنزین با "شیب تندتر" گران می‌شود.
حسن روحانی، رئیس دولت یازدهم پس از تصویب کلیات لایحه بودجه سال ۱۳۹۱ توسط مجلس شورای اسلامی از افزایش قیمت حامل‌های انرژی در سال آینده خبر داد. این لایحه چهارشنبه (۲۹ ژانویه/ ۹ بهمن) به تصویب رسید.
حسن روحانی چهارشنبه شب در نشست اعضای دولت با نمایندگان مجلس وعده داده است که افزایش قیمت‌حامل‌های انرژی در حوزه تولید، سال آینده "شیب ملایمی" خواهد داشت.
به نقل از خبرگزاری فارس، حسن روحانی در این جلسه تأکید کرده است: «سعی می‌کنیم در ارتباط با بحث تغییر قیمت حامل‌های انرژی در مواردی که در امر تولید دخالت دارند، شیب ملایمی را داشته باشیم تا مانعی بر سر راه تولید ایجاد نشود.»
رئیس‌دولت در عین حال تصریح کرده است: «اما در مواردی که به حوزه تولید ارتباط چندانی ندارد، همانند بنزین، شیب تندتری را در افزایش قیمت‌ها خواهیم داشت.»
اصلاح قیمت‌ها بر اساس "نیازهای ساختاری" جامعه
دولت یازدهم در لایحه بودجه سال ۱۳۹۳ کل کشور افزايش ميانگين ۳۳ درصدی حامل‌های انرژی را پيشنهاد کرده بود. به نقل از کمیسیون تلفیق بودجه این افزایش قیمت موجب ۵ / ۲ برابر شدن درآمد دولت خواهد شد.
به نقل از حسن روحانی قیمت بنزین با شیب تندتری گران می‌شود به گفته علی طیب‌نیا، وزیر اقتصاد افزایش قیمت حامل‌های انرژی می‌تواند تاثیری منفی بر رکود و تورم داشته باشد
این کمیسیون اعلام کرده بود که به دولت توصیه کرده "قیمت‌های حامل‌هایی را افزایش دهد که کمترین فشار را به تولید وارد کند".
علی طیب‌نیا، وزیر اقتصاد دولت یازدهم پنج‌شنبه (۱۰ بهمن/ ۳۰ ژانویه) در "همایش جهت‌گیری اقتصادی وزارت تعاون‌کار و رفاه اجتماعی" در مورد افزایش قیمت حامل‌های انرژی گفت: «آنچه مسلم است بر اساس قانون و نیازهای ساختاری جامعه ما قیمت حامل‌های انرژی باید اصلاح شود.»
برنامه پنج ساله چهارم توسعه، دولت را موظف کرده بود در فاصله سال‌های ۱۳۸۵ تا ۸۹ "نسبت ‌به ‌قیمت‌گذاری ‌نفت ‌كوره‌، نفت ‌گاز و بنزین ‌برمبنای ‌قیمت‌های عمده‌فروشی‌(فوب) خلیج‌فارس‌" اقدام کند.
واقعی کردن این قیمت‌ها، کاستن از بار مالی سنگین بر دوش دولت و پرداخت عادلانه‌تر یارانه‌ها، قرار بود بخشی از اجرای هدفمندسازی یارانه‌ها باشد.
اما در دولت احمدی‌نژاد تصمیم گرفته شد که در ازای افزایش معینی در قیمت این حامل‌ها به همه شهروندان ایران به عنوان یارانه پول نقد داده شود بدون آن که محل تامین آن معلوم باشد یا فقط لایه‌های نیازمند جامعه شامل آن شوند.
دولت محمود احمدی‌نژاد برای تأمین اعتبار مورد نیاز یا از بانک مرکزی وام گرفت و یا به طور غیرقانونی از محل‌های دیگری اعتبار لازم را برای پرداخت یارانه‌ها به دست آورد. این اقدامات و تشدید تحریم‌های بین‌المللی علیه جمهوری اسلامی، اقتصاد ایران را به رکود و تورمی بی‌سابقه دچار کرد.
وزیر اقتصاد نگران شوک اقتصادی
وزیر اقتصاد دولت حسن روحانی روز پنج‌شنبه در جمع‌خبرنگاران تأکید کرد که با توجه به "رکود تورمی" اقتصاد ایران، افزایش قیمت حامل‌های انرژی می‌تواند تاثیری منفی بر رکود و تورم داشته باشد.
منتقدان افزایش قیمت حامل‌های انرژی نگران افزایش تورم هستند منتقدان افزایش قیمت حامل‌های انرژی نگران افزایش تورم هستند
وی در این مورد افزود: «دولت مجموعه سیاستی خود را به گونه ای طراحی کرده است که حداقل آثار سوء را در کنار حداکثر مزایا داشته باشد.»
به گفته علی طیب‌نیا یکی از پیش‌بینی‌های دولت این است که شیب افزایش حامل‌های انرژی "بسیار ملایم" باشد تا "به اقتصادی که در شرایط نامناسب به سر می‌برد شوک وارد نشود".
با این حال برخی از منتقدان این تصمیم، از جمله احمد توکلی، نماينده تهران، هشدار داده‌اند که افزايش قيمت حامل‌های انرژی "دو برابر شدن قيمت‌ها و تورم چهل درصدی، بيکاری و توزيع نابرابرتر درآمدها" را در پی خواهد داشت.

ایرانیان مقیم خارج باز هم به بازگشت دعوت شدند

ایرانیان مقیم خارج باز هم به بازگشت دعوت شدند

به گفته معاون کمیسیون امنیت ملی مجلس امضای بیانیه یا اظهارنظر سیاسی "جرم بزرگی" نیست و نباید موجب محرومیت ایرانیان خارج از کشور در آمد و رفت شود. معاون وزارت خارجه هم از تشکیل"کمیته‌ بازگشت"در وزارت اطلاعات خبر داده بود.
منصور حقیقت‌پور، نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران با استقبال از سخنان معاون کنسولی وزارت خارجه گفته است: «نمی‌توان ایرانیان را به صرف امضای یک بیانیه و اظهارنظر سیاسی از رفت و امد به کشورشان محروم کرد».
او در گفت‌وگو با پایگاه خبری "فرارو" تاکید کرده است که اگر کسی خطایی مرتکب نشده، نباید نگران رفت و آمد به ایران باشد. او افزوده که امضای بیانیه یا اظهارنظر سیاسی نمی‌تواند "جرم بزرگی" محسوب شود.
حقیقت‌پور گفته است: «باید زمینه بازگشت این افراد را به ایران فراهم کرد تا بتوانند آزادنه فعالیت اقتصادی داشته باشند و یا حتی بر اساس چارچوب‌های تعیین شده فعالیت سیاسی کنند.»
حقیقت‌پور افزوده که بسیاری از ایرانیان خارج کشور، جزو قشر تحصیل‌کرده هستند که می‌توان از فکر و توانمندی آن‌ها برای پیشرفت استفاده کرد.
این سخنان در ادامه‌ی گفته‌های وزیر اطلاعات ایران و حسین قشقاوی، معاون کنسولی وزارت خارجه بیان می‌شود.
نقطه آغاز این اظهارات، فراخوان حسن روحانی است که با شروع کار ریاست جمهوری خود، از وزارت‌خانه‌های اطلاعات و امور خارجه خواست کمیته‌ای برای تسهیل بازگشت ایرانیان مقیم خارج تشکیل دهند.
دو روز پیش از اظهارات حقیقت‌پور، حسین قشقاوی، معاون کنسولی و پارلمانی وزارت خارجه، از تشکیل کمیته بازگشت ایرانیان خارج از کشور در وزارت اطلاعات خبر داده بود. قشقاوی در گفت‌وگو با پایگاه خبری تدبیر، با اشاره به تشکیل جلسات منظم این کمیته گفت: «وزارت اطلاعات به نتایج خوبی در این زمینه دست یافته است».
به نظر می‌رسد این سخنان تلاشی تازه برای جلب اعتماد کسانی است که سرگرم تصمیم‌گیری برای بازگشت به ایران هستند.
معاون کنسولی وزارت خارجه در گفت‌وگو با روزنامه "شرق" در هشتم دی ۱۳۹۲ عنوان کرده بود که در جریان اعتراضات سال ۱۳۸۸ بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزار نفر ایران را به دلایل سیاسی ترک کردند. او تاکید کرده بود که ۹۵ درصد کسانی که رفته‌اند، هیچ مشکل حقوقی و قضایی برای ورود به کشور ندارند.
قشقاوی گفته بود که هر کس نگران ورود به کشور است، می‌تواند از بخش کنسولی وزارت خارجه استعلام کند. او آدرس ایمیلی را نیز برای کسب اطلاع در این زمینه اعلام کرد.
دعوت به بازگشت با آدرس‌های مبهم
نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران می‌گوید، کسانی که قتل و دزدی نکرده‌‌اند، قانون را زیر پا نگذاشته‌اند، خود را به بیگانگان نفروخته‌اند و اطلاعاتی از کشور را در اختیار انها قرار نداده‌اند، جاسوسی نکرده‌ یا باب همکاری با اسرائیل را نگشوده‌اند، واقعا مشکلی برای بازگشت به کشور ندارند.
محمود علوی وزیر اطلاعات ایران نیز در پی تشکیل "کمیته بازگشت ایرانیان خارج از کشور" گفته بود: «هر شخصی که خلافی نداشته باشد، تضمین می‌دهیم مشکلی نخواهد داشت.»
مقامات وزارت خارجه، وزارت اطلاعات و نمایندگان مجلس در دعوت عام از ایرانیان مقیم خارج برای بازگشت، نمونه‌های قابل پیگرد را باعباراتی چون "زیر پا گذاشتن قانون"، "فروش خود به بیگانگان" یا "ارتکاب خلاف" بر می‌شمارند. اما به نظر می‌رسد این عبارات کلی، می‌تواند دست هر مأمور امنیتی و قضایی را برای تفسیر اقدامات و ارتباطات افراد باز نگاه دارد و موجب ممنوعیت افراد از خروج، پرونده‌سازی و بازداشت شود.
حسین قشقاوی گفته است: «بخشی از نیامدن هموطنان ما ناشی از القائات اپوزیسیون در خارج از کشور است. در قانون کیفری ایران مطلبی تحت عنوان ممنوع الورود نداریم.»
این در حالی است که برای سراج‌الدین میردامادی روزنامه‌نگار و فعال اصلاح‌طلب که پس از انتخابات ۲۴ خرداد به ایران بازگشته، پرونده‌ای تشکیل شده است.
سراج میردامادی مرداد ماه امسال از پاریس به ایران بازگشت و گذرنامه‌ی خود و همسرش به محض ورود به فرودگاه توقیف شد. او طبق اعلام شعبه دوم دادسرای "شهید مقدس اوین" حکم ممنوع‌الخروجی هم دریافت کرده‌است.
مصاحبه با "رسانه‌های معاند با نظام" در خارج از کشور، "حمایت از فتنه ۸۸"، مخالفت با "اصل مترفی ولایت فقیه" و مخالفت با "حجاب اجباری" از جمله اتهامات سراج‌الدین میردامادی است. همسر میردامادی توانسته در این مدت گذرنامه‌ی خود را پس بگیرد اما خود او عجالتا با قرار کفالت آزاد است.
ابراهیم نبوی، نویسنده و فعال سیاسی مقیم بلژیک نیز برای بازگشت به ایران ابراز تمایل کرده است.
دولت یازدهم در حالی دعوت از ایرانیان خارج از کشور را با تضمین‌های قضایی و امنیتی تکرار می‌کند که روند خروج از ایران با وجود گذشت چهار سال از سرکوب‌های سال ۸۸ هم‌چنان ادامه دارد. روزنامه‌نگاران، فعالان سیاسی و مدنی و جوانان ناامید از آینده در راس کسانی قرار دارند که کشور را ترک می‌کنند.

چهارشنبه، بهمن ۰۹، ۱۳۹۲

تجاوز یک مرد هندی به دختر چهار ساله ایرانی


تجاوز یک مرد هندی به دختر چهار ساله ایرانی

پلیس هند از دستگیری مردی ۳۲ ساله خبر داد که در منطقه توریستی گوا به یک دختربچه‌ی چهار ساله‌ی ایرانی تجاوز کرده است. او همراه مادرش در یک سفر توریستی در این منطقه به سر می‌برد.
تظاهرات علیه تجاوز و خشونت جنسی در هند؛ عکس از آرشیو
خبرگزاری فرانسه از دستگیری مردی در روز دوشنبه ۲۷ ژانویه خبر داد که به یک دختر ۴ ساله ایرانی تجاوز کرده است. این دختر در حال گذراندن تعطیلات با مادرش در منطقه توریستی گوا بود. مادر این دختر پس از آن‌که ماجرا را از دخترش شنید به پلیس شکایت کرد.

پارش نایک، مامور آگاهی پلیس به خبرگزاری فرانسه گفته است که به محض طرح شکایت دست به جستجو زده و فرد مظنون را یافته است. مرد مزبور قصد فرار داشته است.

خبرگزاری فرانسه نوشته است که مسئله تجاوز جنسی به خارجی‌ها در هند چیز تازه‌ای نیست. اخیرا یک زن ۵۱ ساله دانمارکی در دهلی نو توسط اعضای یک گنگ مورد تجاوز قرار گرفت.

در ماه دسامبر گذشته پلیس یک معلم یوگا را دستگیر کرد که به یک دانشجوی آلمانی تجاوز کرده بود. این دختر دانشجو در حال گذراندن تعطیلات خود در گوا بود.

در ماه گذشته نیز وزارت خارجه بریتانیا و فرانسه به توریست‌هایی که به هند می‌روند درباره خطر تجاوز جنسی هشدار دادند: «زنانی که قصد مسافرت به هند را دارند باید نهایت احتیاط را به خرج دهند، حتی اگر با یک گروه حرکت می‌کنند.»
یک سال پس از تجاوز گروهی به یک دختر دانشجو که باعث مرگ او شد، مردم هند با حساسیت بیشتری به این‌گونه خشونت‌ها توجه می‌کنند


زنان هند بیشترین قربانیان

با وجود مواردی که از تجاوز به زنان خارجی در هند گزارش شده، عمده زنانی که مورد آزار جنسی و تجاوز قرار می‌گیرند اهالی خود هند هستند. انتشار اخباری از این دست باعث آشکار شدن وضع زنان و دختران جوان در هند شده و حساسیت بیشتری را برانگیخته است.

از دسامبر سال ۲۰۱۲ که خبر مربوط به تجاوز به یک دختر دانشجوی هندی در صدر اخبار جهان قرار گرفت، این گونه گزارش‌ها مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. این یکی از هولناک‌ترین مواردی بود که در جامعه هند رخ داد. دانشجوی ۲۳ ساله پس از آن‌که توسط ۶ مرد در اتوبوسی مورد تجاوز قرار گرفت، در بیمارستان براثر شدت جراحات درگذشت.

هفته گذشته (سه‌شنبه ۲۱ ژانویه) نیز دختری ۲۰ ساله قربانی تجاوز گروهی شد. این بار تجاوز به دستور شورای روستای محل زندگی دختر رخ داد و ۱۲ مرد به او تجاوز کردند، از جمله شخص رئیس شورا!

آخرین آمار مبتلایان به وبا در ایران: ۲۵۶ نفر

آخرین آمار مبتلایان به وبا در ایران: ۲۵۶ نفر

معاون مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت آخرین آمار مبتلایان به وبا در ایران را ۲۵۶ نفر اعلام کرد. به گفته محمود نبوی، ۸۳ درصد مبتلایان‌ را "اتباع خارجی" و ۱۷ درصد را "شهروندان ایرانی" تشکیل می‌دهند.
محمود نبوی، معاون مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی روز دو‌شنبه (۲۷ ژانویه/۷ بهمن) ابتلای ۲۵۶ نفر به وبا در ایران را تأیید کرد. وی گفت که بیشتر مبتلایان به این بیماری کشنده را "اتباع خارجی" تشکیل می‌دهند.

به گفته نبوی امسال ۲۴۳ هزار و ۶۴ نمونه مشکوک به آزمایشگاه‌های تشخیص وبای کشور ارسال شده که از این تعداد ۲۵۶ مورد قطعی ابتلا به وبا تأیید شده است.

این مقام مسئول که در کنگره بیماری‌های عفونی و گرمسیری ایران در شهر تهران سخن می‌گفت، ۸۳ درصد موارد ابتلا به وبا را متعلق به "اتباع خارجی" و ۱۷ درصد را متعلق به "اتباع ایرانی" خواند. محمود نبوی اضافه کرد: «مردان حدود ۹۱ درصد و زنان کمتر از ۱۰ درصد مبتلایان به وبا را در سال ۹۲ تشکیل می‌دهند.»

بنا بر آمار ارائه شده از سوی معاون مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، نزدیک به ۷۵ درصد مبتلایان ساکن روستاها بوده‌اند. در این میان ۴ درصد مبتلایان به وبا در سال ۹۲ را کودکان تشکیل داده‌اند.

وبا همچنان قربانی می‌گیرد

وبا یک بیماری حاد اسهالی است که از شایع‌ترین بیماری‌های فصل تابستان به شمار می‌رود و عامل اصلی ابتلا به آن نیز نوشیدن آب آشامیدنی ناسالم و یا خوردن سبزیجات و میوه‌های خام آلوده است.

انتشار این بیماری در بسیاری از کشورهای جهان به سال‌های دور بازمی‌گردد و هم‌اینک ریشه‌کن شده، اما هر ساله شیوع وبا در ایران قربانی می‌گیرد، هر چند در برخی سال‌ها مسئولان از اعلام رسمی میزان تلفات وبا در کشور خودداری کرده‌اند.


 طبق بررسی‌های انجام شده اصلی‌ترین راه انتقال بیماری وبا در ایران سبزی‌هایی هستند که با آب آلوده آبیاری می‌شوند. طبق بررسی‌های انجام شده اصلی‌ترین راه انتقال بیماری وبا در ایران "سبزی‌هایی هستند که با آب آلوده آبیاری می‌شوند."
برای نمونه در سال ۱۳۸۴ آمار رسمی ابتلا به وبا هزار و ۱۳۳ نفر گزارش شد، اما شمار کسانی که جان خود را در پی این بیماری از دست دادند، اعلام نشد.

محمود نبوی همجواری ایران با کشورهایی با درصد بالای ابتلا به وبا و نیز عدم دسترسی کامل به آب آشامیدنی سالم را از جمله عوامل مهم بروز وبا در کشور دانسته است. وی عدم رعایت بهداشت فردی و فقدان سیستم‌های مناسب دفع و تصفیه فاضلاب را نیز از دیگر عوامل مؤثر در ابتلای افراد به وبا خوانده است.

تقصیر‌ها بر گردن "اتباع بیگانه"

تأکید دائمی مسئولان بر نقش "اتباع بیگانه" در شیوع بیماری وبا در کشور در حالی صورت می‌گیرد که بر اساس تحقیقات انجام شده سبزی‌های آلوده بیشترین راه انتقال وبا در ایران هستند.

محمد مهدی گویا، رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر، حدود دو سال پیش اعلام کرد که طبق بررسی‌های انجام شده اصلی‌ترین راه انتقال بیماری وبا در ایران "سبزی‌هایی هستند که با آب آلوده آبیاری می‌شوند."

در همان سال رئیس اداره بهداشت آب و فاضلاب در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر اذعان داشت که نزدیک به ۶ هزار هکتار از مزارع سبزی در جنوب تهران با فاضلاب آبیاری می‌شوند. بر اساس گزارش‌های منتشره، نه تنها در مزارع تهران بلکه در مناطق دیگر همچون بروجرد نیز فاضلاب شهری منبع اصلی آبیاری سبزیجات به شمار می‌رود.

همزمان، معصومه ابتکار، رئیس‌وقت کمیته محیط زیست شورای شهر تهران، معضل آبیاری مزارع جنوب تهران با فاضلاب را یک مشکل قدیمی خوانده و اضافه کرده بود که پیش‌تر در این رابطه تذکراتی از سوی سازمان محیط زیست به جهاد کشاورزی داده شده، اما این تذکرات مورد بی‌اعتنایی قرار گرفتند

نتانیاهو: توافق ژنو برنامه اتمی ایران را تنها شش هفته عقب می‌اندازد

ران

نتانیاهو: توافق ژنو برنامه اتمی ایران را تنها شش هفته عقب می‌اندازد

نخست وزیر اسرائیل گفته است که توافق هسته‌ای با ایران به این کشور فرصت می‌دهد فناوری خود را برای دستیابی به بمب اتمی جلوتر ببرد. او پیش‌تر نیز کاهش تحریم‌ها در مقابل این توافق را "خطای تاریخی" خوانده بود.
به گزارش رویترز، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، دیروز (سه‌شنبه، ۲۸ ژانویه/۸ بهمن) در یک کنفرانس امنیتی در تل‌آویو گفت: «توافق ژنو ایران را تنها شش هفته از جایی که بود عقب‌تر می‌برد و نه بیشتر.» او اضافه کرد: «آزمونی که باقی‌ مانده، رسیدن به یک توافق دائمی است که دستیابی به آن ایران را از دستیابی به سلاح هسته‌ای بازمی‌دارد.»

قرار بود دور بعدی مذاکرات میان ایران و گروه ۱+۵ اواخر بهمن‌ماه و در نیویورک برگزار شود. اما عباس عراقچی، معاون وزیر امور خارجه و عضو ارشد تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران با گروه ۱+۵، دیروز سه‌شنبه اعلام کرد که درباره زمان و مکان این دور از مذاکرات توافقی صورت نگرفته است.

«قطع مسیر ایران در رسیدن به بمب اتمی»

آن‌چه نتانیاهو یک "خطای تاریخی" می‌خواند، از سوی رسانه‌های غربی "گامی تاریخی" نام گرفته است. اولین قدم برای اجرای این توافق از هفته گذشته در ۲۰ ژانویه برداشته شد. از جمله مفاد این توافق آزادسازی ۲/ ۴ میلیارد دلار دارایی ایران و تبدیل ذخیره اورانیوم ۲۰درصدی است که به صورت گام به گام انجام می‌گیرد.
باراک اوباما این توافق را به مثابه "قطع مسیر ایران در رسیدن به بمب اتمی" دانسته است. آمریکا تمام تلاش خود را بکار می‌گیرد تا اطمینان اسرائیل را نسبت به اقدامات سیاسی خود برای محدود کردن فعالیت‌های هسته‌ای ایران جلب کند.
رئیس جمهوری آمریکا امروز (چهارشنبه، ۲۹ ژانویه / ۹ بهمن) نیز در پنجمین نطق سالانه خود تاکید کرد که مذاکره بهترین راه برای حل و فصل این چالش امنیتی مهم "بدون خطر جنگ" است.
او فرصت پیش آمده برای حل این مناقشه از راه مذاکره را دارای اهمیت زیادی برای امنیت ایالات متحده آمریکا دانست و گفت که در جریان مذاکرات اتمی با ایران تحریم‌های جدید علیه این کشور را وتو خواهد کرد.

پیش‌تر جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا، در کنفرانس داووس گفته بود که اگر ایران به تعهدات خود عمل نکند، آمریکا از گزینه‌های دیگر استفاده خواهد کرد. این سخنان با واکنش مقام‌های نظامی ایران روبرو شد. محمدعلی جعفری، فرمانده سپاه پاسداران ایران، روز شنبه گذشته (۲۵ ژانویه) گفت که "نبرد مستقیم با آمریکا" رؤیای او و دیگر همفکرانش در ایران و سراسر جهان است.

سه‌شنبه، بهمن ۰۸، ۱۳۹۲

سفر نخست وزیر ترکیه به ایران؛ فصلی تازه در مناسبات دو کشور

سفر نخست وزیر ترکیه به ایران؛ فصلی تازه در مناسبات دو کشور

اردوغان روز ۸ بهمن ۱۳۹۲ به تهران سفر می‌کند. پس از آن رئیس جمهور ایران نیز از ترکیه بازدید خواهد کرد. با وجود برخی اختلافات میان دو کشور، تحلیل‌گران از آغاز فصلی نوین در مناسبات میان دو کشور صحبت می‌کنند.
به نوشته روزنامه‌های ترکیه وزیران امور خارجه، اقتصاد، توسعه و انرژی، رجب طیب‌اردوغان، نخست وزیر ترکیه را در سفر دو روزه‌اش به ایران همراهی می‌کنند.
روزنامه انگلیسی‌زبان "تودی زمان" ترکیه خبر داده است که نخست وزیر ترکیه یک "توافق‌نامه همکاری استراتژیک" با ایران نیز امضاء خواهد کرد.
این روزنامه همچنین می‌نویسد که روی کار آمدن حسن روحانی در ایران فرصتی مناسب برای بهبود روابط دو کشورهمسایه فراهم کرده است و با کاهش تحریم‌ها علیه ایران، ترکیه روابط تجاری خود با ایران را گسترش خواهد داد.
احمد داوود اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه نیز در آخرین سفر خود به تهران (۲۵ آذر ۱۳۹۲) اظهار امیدواری کرده بود که مناسبات تجاری ایران و ترکیه در سال ۲۰۱۵ به ۳۰ میلیارد دلار و در ۲۰۲۰ نیز به صد میلیارد دلار خواهد رسید.
آقای داووداوغلو در آستانه سفر اردوغان به تهران در مصاحبه با "تی آر تی" شبکه رادیو و تلویزیون دولتی این کشور، گفت که انتظار دارد ایران "در زمینه سوریه و درد و رنج‌هایی که مردم سوریه می‌کشند نیز موضعی حساس‌تر" داشته باشد.
ناخرسندی اسرائیل از نزدیکی ایران و ترکیه
اما دیدار نخست وزیر ترکیه از تهران به گفته‌ی مناشه امیر، کارشناس امور خاورمیانه، سبب نارضایتی اسرائیل شده است.
این کارشناس امور سیاسی مقیم اسرائیل می‌گوید که ایران و ترکیه در منطقه منافع استراتژیکی دارند و یک سلسله همکاری‌های امنیتی گسترده نیز بین دو کشور ایجاد شده است، در عین حال رقبای سرسختی هستند و اختلافات عمیقی در مسئله سوریه و "رهبری جهان اسلام" بین دو کشور وجود دارد.
مناشه امیر "عضویت ترکیه در ناتو و موافقت دولت ترکیه با استقرار رادارهای ناتو که هدفش ردیابی موشک‌های احتمالی حکومت ایران به سوی اروپا و اسرائیل است" را از جمله مسائل مورد اختلاف ترکیه و ایران می‌داند.
مناشه امیر، تحلیل‌گر مقیم اسرائیل مناشه امیر، تحلیل‌گر مقیم اسرائیل
آقای امیر می‌افزاید: «اسرائیل از هنگام به روی کارآمدن دولت اسلام‌گرای اردوغان با نوعی سردی و بی‌اعتنایی دولت ترکیه نسبت به روابط سنتی دو کشور روبرو شده است. حادثه کشتی "ماوی مرمره" هم این مسئله را تشدید کرد. اما در ماه‌های اخیر تماس‌ها بین دو کشور ادامه داشت و تا حدودی نتیجه هم داد تا این بحران برطرف گردد. سرخوردگی دولت اردوغان در امور سیاست خارجی و تا حدودی وخیم شدن اوضاع اقتصادی ترکیه هم به نزدیکی اسرائیل و ترکیه کمک می‌کرد. اما با رفتن اردوغان به تهران و امضای قرارداد‌های استراتژیک با ایران، اسرائیل ناخشنود خواهد بود و امنیت خود را در خطر خواهد دید.»
"توافق‌نامه استراتژیک ایران و ترکیه خطر ندارد"
اما به باور کارشناسان مقیم ترکیه از جمله عارف کسگین، از مرکز تحقیقات استراتژیک این کشور، موضوع توافقنامه استراتژیک بین ایران و ترکیه تاثیری بر "توازن منطقه‌ای" نخواهد داشت.
کسگین مثال می‌آورد که ترکیه پیش از این با سوریه، آذربایجان و دیگر کشورها تفاهم‌نامه‌ی همکاری‌های استراتژیک امضا کرده است. وی اضافه می‌کند که ترکیه قصد دارد مناسبات خود با ایران را "در چارچوب نهادینه شده براساس اعتماد متقابل" ادامه دهد.
این کارشناس مقیم آنکارا در تحلیل سیاست و دیدگاه دولت ترکیه می‌گوید: «ترکیه بر این باور است که اگر مشکل هسته‌ای ایران با غرب حل شود، فصل جدیدی در مناسبات ایران ترکیه ایجاد خواهد شد و این مسئله می‌تواند در درگیری‌های شیعه و سنی در منطقه، در بحران سوریه و درگیری‌های عراق تاثیر مثبتی بگذارد.»
اما آقای کسگین می‌گوید با این دیدگاه دولتمردان ترکیه موافق نیست. وی در این رابطه توضیح می‌دهد که گرچه در برخی عرصه‌ها عادی شدن مناسبات ایران با غرب به نفع ترکیه است اما بهبود مناسبات غرب و ایران در بسیاری از مسائل به ضرر ترکیه تمام شده است.
عارف کسگین، کارشناس مرکز تحقیقات استراتژیک ترکیه عارف کسگین، کارشناس مرکز تحقیقات استراتژیک ترکیه
وی ادامه می‌دهد: «دولت روحانی تمایل دارد که سرمایه‌های غربی وارد بازار ایران شود و این اساسی‌ترین مشکل مناسبات تجاری ترکیه و ایران است. از سوی دیگر اهمیت استراتژیک و ژئوپولیتیکی ترکیه نیز از دیدگاه غرب کاسته خواهد شد و در مسائل منطقه‌ای نظر و سیاست ایران تعیین‌کننده خواهد بود. اگر روحانی دست دوستی به سوی غرب دراز نمی‌کرد، مسئله سوریه در یک روند دیگری حرکت می‌کرد. بر خلاف ترکیه اکنون غرب اراده قوی نسبت به تغییر بشار اسد ندارد و تداوم این سیاست به نفع ترکیه نیست.»
تجربه تلخ سرمایه‌گذاران ترک در ایران
محمد صالح خاتم، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر مسائل ترکیه از شهر استانبول، در تحلیل سفر اردوغان به ایران در درجه اول به موضوع رشد تبادلات تجاری اشاره می‌کند: «با توجه به پتانسیل‌های دو کشور، ارتقای تبادلات تجاری تا سطحی که پیش‌بینی می‌شود در درازمدت امکان‌پذیراست اما این کار صداقت ایران را می‌طلبد. پیش از این ما شاهد لغو توافق‌نامه‌های همکاری بین شرکت‌های "ترکسل" و "تاو" در موضوع اپراتور تلفن همراه و فرودگاه بین‌المللی امام خمینی بودیم که باعث دلسردی سرمایه‌گذاران ترک شد و اکنون آنها بسیار احتیاط می‌کنند.»
این کارشناس مقیم استانبول به دویچه وله می‌گوید که شرکت‌های ترک به خصوص در زمینه عمران و ساختمان و انبوه‌سازی دارای چنان تجربه‌ای هستند که می‌توانند به طور کامل بازار ایران را پوشش دهند.
وی تاکید می‌کند: «ترک‌ها فقط در سال میلادی گذشته بیش از ۱۰ میلیارد دلار پروژه عمرانی را در کشور۶ میلیونی ترکمنستان بر عهده گرفته بودند. اما شفاف نبودن بازار ایران و بوروکراسی اداری موجود و همچنین فعالیت‌های اقتصادی نهادهای نظامی و شبه‌نظامی در ایران، باعث عدم تحقق چنین امری برای ترک‌ها در ایران می‌شود.»
رابطه اردوغان و روحانی
به گفته محمد صالح‌خاتم در سفر اردوغان به ایران موضوع اختلافات دو کشور بر سر سوریه هم مطرح خواهد شد. ایران از مواضع خود در مسئله سوریه عقب‌نشینی نخواهد کرد اما امکان "تلطیف دیدگاه‌های دو طرف" وجود دارد. ترکیه سعی می‌کند توجه ایران را به بعد انسانی قضیه در سوریه بکشد در حالی که برای ایران بعد استراتژیکی سوریه مهم است.
هم محمد صالح خاتم و هم عارف کسگین در گفت‌وگو با دویچه وله تاکید کردند که ترکیه و ایران اراده جدی برای بهبود مناسبات خود دارند. آنها گفتند ترکیه به انرژی ایران نیاز دارد و ایران نیز در حال حاضر برای دور زدن تحریم‌ها به ترکیه احتیاج دارد. در نتیجه موضوع سوریه که موجب تنش میان آنها شده بود اکنون در درجه دوم اهمیت قرار گرفته است.
به نظر هر دو کارشناس، افشای پرونده فساد مالی و دست داشتن ۳ ایرانی در این پرونده در ترکیه نیز به مناسبات تجاری دو کشور لطمه‌ای نزده و نخواهد زد.
عارف کسگین از مرکز تحقیقات استراتژیک ترکیه همچنین خاطرنشان می‌کند که رئیس جمهور ایران در سخنرانی خود در داووس خواستار تعمیق روابط با ترکیه شد و سفر اردغان اکنون فصل نوینی در مناسبات دو کشورهمسایه می‌گشاید. این کارشناس همچنین پیش‌بینی می‌کند که به دلیل دیدگاه‌های نزدیک رجب طیب اردوغان و حسن روحانی نسبت به بسیاری از مسائل سیاسی و منطقه‌ای، این احتمال هست که دوستی عمیقی میان دو رهبر پدید آید.

تصمیم طویله ولایت وقیح برای جریمه کردن یارانه‌بگیران ثروتمند

تصمیم طویله ولایت وقیح برای جریمه کردن یارانه‌بگیران ثروتمند

کمیسیون تلفیق مجلس در جریان بررسی بودجه ۹۳ بندی به تبصره ۲۱ افزود که بر مبنای آن "یارانه‌بگیران غیرمستحق" سه برابر یارانه دریافتی جریمه می‌شوند. قرار است دهک‌های پردرآمد از فهرست یارانه‌بگیران حذف شوند.
دولت یازدهم از ابتدای کار اعلام کرد ادامه پرداخت یارانه‌های نقدی به شیوه گذشته میسر نیست و برای مقابله با کسری بودجه باید در نحوه پرداخت‌ها تجدید نظر شود.

چند ماه پیش نیز کمیسیون برنامه و بودجه پیشنهاد عده‌ای از نمایندگان برای حذف یارانه ۳۰ درصد از شهروندان را به تصویب رساند اما این طرح در صحن علنی رأی نیاورد و قرار شد اصلاح قانون هدفمندی به زمان بررسی بودجه ۹۳ موکول شود.

روز دوشنبه (۷ بهمن/ ۲۷ ژانویه) کمیسیون تلفیق بندی به تبصره ۲۱ بودجه اضافه کرد که بر اساس آن در سال آینده یارانه نقدی "صرفا به سرپرست خانوارهای نیازمند متقاضی" پرداخت خواهد شد.

۳ برابر جریمه برای ثروتمندان

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی مجلس شورای اسلامی، یک عضو کمیسیون تلفیق می‌گوید در فاز دوم، یارانه نقدی تنها به کسانی پرداخت می‌شود که مجموع درآمد سالیانه آنها کمتر از رقم تعیین شده توسط دولت باشد.


حسینعلی حاجی دلیگانی، میزان رقم تعیین شده توسط دولت را اعلام نکرد. ظاهرا هنوز درباره این رقم تصمیم نهایی گرفته نشده است.

دلیگانی می‌افزاید چنانچه پس از بررسی اموال و حساب‌های بانکی مشخص شود که اشخاص با درآمد بیشتر از مبلغ تعیین شده، اقدام به دریافت یارانه کرده‌اند به میزان سه برابر یارانه دریافتی جریمه خواهند شد.

دولت حسن روحانی پیشنهادهای خود برای اصلاح قانون هدفمندی را هفته گذشته در قالب یک تبصره الحاقی به لایحه بودجه ۹۳ به مجلس ارائه کرد.

حدود دو هفته پیش نیز نمایندگان مجلس و دولت در نشست مشترکی به بررسی راهکارهای اجرای فاز دوم هدفمندی و پیشنهادهای مختلف برای اصلاح آن پرداختند.

عبدالکریم رجبی، عضو دیگر کمیسیون تلفیق می‌گوید در این نشست نمایندگان دولت تاکید کردند که افرادی که نیاز مالی ندارند یا به صورت داوطلبانه از دریافت یارانه انصراف دهند و یا دولت با جمع‌آوری اطلاعات دقیق این افراد را شناسایی و از فهرست یارانه‌بگیران حذف می‌کند.

افزایش ۳۳ درصدی بهای حامل‌های انرژی

دولت محمود احمدی‌نژاد در سه سال آخر دولت دهم که یارانه نقدی پرداخت شد همواره با کسری بودجه روبرو بود. درآمد حاصل از افزایش بهای حامل‌های انرژی نیز بسیار کمتر از میزان پیش‌بینی شده در قانون بود.

بر اساس قانون هدفمندی، بهای سوخت باید به مرور به سطح قیمت بین‌المللی در منطقه برسد. اما با توجه به کاهش شدید ارزش ریال قیمت کنونی بنزین در ایران در صورت محاسبه به دلار ارزان‌تر از زمان شروع این قانون در سال ۸۹ است.

غلامرضا کاتب، سخنگوی کمیسیون تلفیق هفتم بهمن ماه اعلام کرد به دولت اجازه داده شد قیمت حامل‌های انرژی را در سال بعد به طور میانگین ۳۳ درصد افزایش ‌دهد. دولت احتمال می‌دهد این افزایش، تورم را نیز ۵ درصد بالا ببرد.

احتمال می‌رود با این افزایش، بهای هر لیتر بنزین آزاد به هزار تومان برسد. وزیر نفت، بیژن نامدار زنگنه اخیرا گفت به شرط فراهم بودن شرایط بهای هر لیتر بنزین می‌تواند به ۳ هزار تومان برسد.

با این افزایش قیمت، دولت در سال آینده حدود ۶۳ هزار میلیارد تومان درآمد خواهد داشت. بخشی از این درآمد باید به رونق تولید و اشتغال‌زایی اختصاص پیدا کند اما در سه سال گذشته برای پرداخت یارانه‌ها نیز کافی نبوده است.

چنانچه عده‌ای از یارانه‌بگیران حذف نشوند، درآمد دولت از افزایش بهای حامل‌های انرژی تقریبا به همان میزان یارانه‌های پرداختی خواهد بود.

علی طیب‌نیا، وزیر اقتصاد آبان ماه گفته بود گرچه خزانه خالی است اما برای حمایت از قشرهای آسیپ‌پذیر باید به پرداخت یارانه ادامه داد.

هزینه پرداخت یارانه به بیش از ۷۴ میلیون نفر، هر ماه حدود ۳ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان می‌شود و دولت یازدهم در شش ماه گذشته بیش از ۲۰ هزار میلیارد تومان یارانه پرداخت کرده است.

ایران: زمان و مکان دور بعدی مذاکرات هسته‌ای نهایی نشده است

ایران: زمان و مکان دور بعدی مذاکرات هسته‌ای نهایی نشده است

یک روز پس از اعلام شهر نیویورک به عنوان محل دور بعدی مذاکرات هسته‌ای میان ایران و گروه ۱+۵، وزارت امور خارجه ایران می‌گوید زمان و مکان دور بعدی مذاکرات هنوز نهایی نشده است.
عباس عراقچی، معاون وزیر امور خارجه و عضو ارشد تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران با گروه ۱+۵، به خبرگزاری رسمی دولتی ایران (ایرنا) گفته است: «درباره زمان و مکان دور بعدی مذاکرات ایران و ۱+۵ هنوز توافق قطعی صورت نگرفته است.»

خبرگزاری ایرنا روز دوشنبه (۲۷ ژانویه/ ۷ بهمن) به نقل از "یک منبع نزدیک به هیات مذاکره‌کننده ایران" خبر داده بود که دور بعدی مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ به منظور دستیابی به توافق نهایی اواخر بهمن‌ماه در نیویورک برگزار می‌شود.

ایرنا روز دوشنبه هم‌چنین نوشت: «این مذاکرات با حضور محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه و رییس هیات مذاکره کننده هسته‌ای ایران و نیز کاترین اشتون مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و نمایندگان کشورهای عضو گروه ۱+۵ در نیویورک برگزار خواهد شد.»

محمد جواد ظریف نیز بدون اشاره به زمان مذاکرات، روز دوشنبه در صفحه خود در فیسبوک نوشته بود: «دور نخست مذاکرات ایران و ۱+۵ به منظور دستیابی به توافق نهایی بهمن‌ماه در نیویورک برگزار می‌شود.»

تایید آمریکا

روز دوشنبه ماری هارف، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا نیز تایید کرد که دور جدید مذاکرات هسته‌ای در مقر سازمان ملل متحد نیویورک برگزار می‌شود. این سخنگو گفت دور نخست مذاکرات نهایی اواسط فوریه در نیویورک برگزار می‌شود.


لحظاتی پس از امضای توافق‌نامه میان ایران و گروه ۱+۵ در ژنو - ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳ لحظاتی پس از امضای توافق‌نامه میان ایران و گروه ۱+۵ در ژنو - ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳
ماری هارف هم‌چنین گفت که نیویورک به عنوان محل دور بعدی مذاکرات مورد توافق کاترین اشتون، نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی، و محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، قرار گرفته است.

به گفته‌ی سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، یکی از دلایل انتقال محل برگزاری مذاکرات به نیویورک شباهت زیرساخت‌های سازمان ملل متحد با مقر این سازمان در ژنو است.

مهناز افخم، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران نیز روز سه‌شنبه اظهارات عباس عراقچی را تایید کرد و گفت، زمان و مکان دور بعدی مذاکرات هنوز نهایی نشده است. وی افزود که مذاکراتی هفته‌های آینده انجام خواهد شد که با نهایی شدن جزئیات آن اطلاع‌رسانی خواهد شد.

ایران و گروه ۱+۵ در اواخر ماه نوامبر ۲۰۱۳ توافق‌نامه‌ی شش ماهه‌ای را با عنوان "برنامه اقدام مشترک" امضا کردند. براساس این توافق‌نامه ایران فعالیت‌های حساس هسته‌ای خود را در این مدت محدود می‌کند و به بازرسان آژانس اجازه می‌دهد مراکز هسته‌ای را با دقت بیشتری بازرسی کنند. ایران هم‌چنین پذیرفته است نیمی از دخایر اورانیوم غنی‌شده‌ی ۲۰ درصد را تبدیل و و نیم دیگر را رقیق کند.

در ازای این اقدام‌ها، غرب نیز متعهد شده تحریم‌ها علیه ایران را در حدود و حوزه‌های تعیین‌شده در توافق‌نامه کاهش دهند. "برنامه اقدام مشترک" از روز ۳۰ دی‌ماه (.۲۰ ژانویه) اجرایی شده است.