رشنونژاد به اسراییل می‌رود
جودوی ایران تعلیق شده است و حق فعالیت بین‌المللی ندارد اما جودوکاران
پناهنده ایرانی برای راهیابی به المپیک و موفقیت در این رقابت‌ها تلاش
می‌کنند.
سعید ملایی در اولین رقابتش پس از پناهندگی در جایزه بزرگ اوزاکا به روی تاتامی رفت. محمد رشنونژاد هم قصد دارد با تیم پناهندگان در المپیک توکیو رقابت کند.
رشنونژاد می‌گوید: «تصمیم گرفتم برای گرندپری به اسراییل بروم تا اولین ورزشکار ایرانی باشم که در این کشور مسابقه می‌دهد. می‌خواهم نماینده خوبی برای تمام ورزشکارهای ایرانی و مردم ایران باشم تا به دنیا ثابت کنیم که ورزش از سیاست جداست.»
رشنونژاد در مسابقات نوجوانان جهان به میزبانی آمریکا نماینده ایران بود و طبق قرعه باید با حریف اسراییلی مسابقه می‌داد اما می‌گوید بی آنکه مصدوم باشم به دستور سرپرست تیم ایران برای ارائه گواهی پزشکی، با آمبولانس روانه بیمارستان شدم.
او در گفت‌وگو با رادیو فردا درباره دلیل تصمیم خود برای سفر به اسراییل گفت: «برنامه‌ام برای مسابقات پاریس و دوسلدورف بود. بعد که تقویم IJF را دیدم متوجه شدم رویداد تل آویو زودتر است. به فدراسیون جهانی درخواست شرکت دادم. آنها هم پذیرفتند.»
برای کسب سهمیه المپیک در جودو، ورزشکاران تلاش می‌کنند تا در رویدادهای معتبری مانند گرندپری تل آویو امتیازات خود را افزایش دهند.
رشنونژاد می‌گوید منتظر روادید هستم تا راهی اسراییل شوم. در وزن من در تیم پناهندگان یک مدعی هم از سوریه حضور دارد.
رشنونژاد گفت: «مبارزه بدون مربی ایرانی سخت است. یعنی از ابتدا یک امتیاز وازاری عقب هستی. من در هلند زندگی می‌کنم و سعید ملایی در فرانکفورت. نمی‌توانیم کنار هم تمرین کنیم.»
این جودوکار برای ایران شش مدال آسیایی از رده‌های نوجوانان، جوانان و بزرگسالان گرفته. او همراه با تیم ملی ایران برای حضور در رقابت‌های گرندپری به هلند آمد اما حاضر به بازگشت نشد.
وزارت ورزش و فدراسیون جودو گفتند به ایران برمی‌گردد اما او در نخستین مصاحبه‌اش که دی ۱۳۹۶ با رادیو فردا انجام داد، اعلام کرد از کشور هلند درخواست پناهندگی کرده.
جودوکار اندیمشکی در این مصاحبه از فساد مالی اداری گسترده در فدراسیون جودو، همچنین اجبار قهرمانان و مربیان به "چاپلوسی سیاسی" صحبت کرد و گفت: «اکثر مسئولین فدراسیون ما نظامی‌اند و بیش از آنکه فدراسیون باشد، پادگان است.»
رشنونژاد پیش از پناهندگی، مدال‌های آسیایی خود را در اینستاگرام به حراج گذاشته و نوشته بود حتی پول تامین لباس جودو هم ندارم.
حالا وضعیت زندگی او چگونه است؟ می‌گوید با تیم ملی هلند تمرین می‌کنم. قرار است تحصیلاتم را دنبال کنم. از لحاظ زندگی کاملاً تامینم و مشکلی ندارم. با آرامش، تمرینات ورزشی خود را دنبال می‌کنم.
سعید ملایی در اولین رقابتش پس از پناهندگی در جایزه بزرگ اوزاکا به روی تاتامی رفت. محمد رشنونژاد هم قصد دارد با تیم پناهندگان در المپیک توکیو رقابت کند.
رشنونژاد می‌گوید: «تصمیم گرفتم برای گرندپری به اسراییل بروم تا اولین ورزشکار ایرانی باشم که در این کشور مسابقه می‌دهد. می‌خواهم نماینده خوبی برای تمام ورزشکارهای ایرانی و مردم ایران باشم تا به دنیا ثابت کنیم که ورزش از سیاست جداست.»
رشنونژاد در مسابقات نوجوانان جهان به میزبانی آمریکا نماینده ایران بود و طبق قرعه باید با حریف اسراییلی مسابقه می‌داد اما می‌گوید بی آنکه مصدوم باشم به دستور سرپرست تیم ایران برای ارائه گواهی پزشکی، با آمبولانس روانه بیمارستان شدم.
او در گفت‌وگو با رادیو فردا درباره دلیل تصمیم خود برای سفر به اسراییل گفت: «برنامه‌ام برای مسابقات پاریس و دوسلدورف بود. بعد که تقویم IJF را دیدم متوجه شدم رویداد تل آویو زودتر است. به فدراسیون جهانی درخواست شرکت دادم. آنها هم پذیرفتند.»
برای کسب سهمیه المپیک در جودو، ورزشکاران تلاش می‌کنند تا در رویدادهای معتبری مانند گرندپری تل آویو امتیازات خود را افزایش دهند.
رشنونژاد می‌گوید منتظر روادید هستم تا راهی اسراییل شوم. در وزن من در تیم پناهندگان یک مدعی هم از سوریه حضور دارد.
رشنونژاد گفت: «مبارزه بدون مربی ایرانی سخت است. یعنی از ابتدا یک امتیاز وازاری عقب هستی. من در هلند زندگی می‌کنم و سعید ملایی در فرانکفورت. نمی‌توانیم کنار هم تمرین کنیم.»
این جودوکار برای ایران شش مدال آسیایی از رده‌های نوجوانان، جوانان و بزرگسالان گرفته. او همراه با تیم ملی ایران برای حضور در رقابت‌های گرندپری به هلند آمد اما حاضر به بازگشت نشد.
وزارت ورزش و فدراسیون جودو گفتند به ایران برمی‌گردد اما او در نخستین مصاحبه‌اش که دی ۱۳۹۶ با رادیو فردا انجام داد، اعلام کرد از کشور هلند درخواست پناهندگی کرده.
جودوکار اندیمشکی در این مصاحبه از فساد مالی اداری گسترده در فدراسیون جودو، همچنین اجبار قهرمانان و مربیان به "چاپلوسی سیاسی" صحبت کرد و گفت: «اکثر مسئولین فدراسیون ما نظامی‌اند و بیش از آنکه فدراسیون باشد، پادگان است.»
رشنونژاد پیش از پناهندگی، مدال‌های آسیایی خود را در اینستاگرام به حراج گذاشته و نوشته بود حتی پول تامین لباس جودو هم ندارم.
حالا وضعیت زندگی او چگونه است؟ می‌گوید با تیم ملی هلند تمرین می‌کنم. قرار است تحصیلاتم را دنبال کنم. از لحاظ زندگی کاملاً تامینم و مشکلی ندارم. با آرامش، تمرینات ورزشی خود را دنبال می‌کنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر