برخورد با "بانوان به عنوان بدپوششان سابقهدارتوسط اراذل و اوباش رژیم رجاله "
رجاله سخیف .احمدرضا رادان، جانشین فرماندهی نیروی اوباش انتظامی جمهوری اسلامی امروز(سهشنبه ۱۷ خرداد) در حاشیه یک نشست خبری در جمع خبرنگاران درباره "یکی از دغدغهها و نگرانی"هایی که هرسال با رسیدن فصل تابستان از راه میرسد سخن گفت: "بدپوششی"!
آقای رادان گفت: «با فرارسیدن تابستان نیروی انتظامی براساس وظیفه و مطالبات مردمی، طرح تشدید برخورد با مزاحمان نوامیس، بدپوششان و آلودگی صوتی را آغاز میکند و در این طرح شاخصههای برخورد با بدپوششی مانند گذشته برای خانمها استفاده از مانتوهای کوتاه و چسبان، روسریهایی که مو از دو طرف مشخص شده باشد و برای آقایان لباسهای زننده که نمادهای گروههای انحرافی را داشته باشند برخورد میشود.»
آموزش "احترام به حقوق شهروندی"
به گفته فرمانده نیروی انتظامی برای اجرای این طرح تیمهای موتورسوار راهنمایی و رانندگی و انتظامی تشکیل شده است که در اتوبانها و معابر عمومی اقدام به گشتزنی میکنند. وظیفه این تیمهای موتوری هم این است که با هرکس که به تشخیص آنها "وضعیت پوشش نامناسب" داشته باشند برخورد کنند، چه پیاده، چه سواره و یا راننده خودرو.
احمدرضا رادان اطمینان داده که حین اجرای این گشتها و بازرسیها، احترام به "حقوق شهروندی" رعایت میشود. او میگوید: «به تمام این ماموران آموزشهای لازم داده شده است و در این موضوع دو نکته را مد نظر قرار خواهیم داد: ۱ - حقوق شهروندی که احترام به مردم خواهد بود ۲- تکلیف شهروندی است که مردم موجبات اجرای ماموریت ماموران را فراهم میکنند.»
به گفته جانشین فرمانده نیروی انتظامی، "احترام به حقوق شهروندی" با انتقال "خودروی فرد به پارکینگ" و خود فرد "بدپوشش" به واحدهای انتظامی شروع میشود.
پرونده سوءسابقه برای "بدپوششان"
احمدرضا رادان مراحل مختلفی که در انتظار "بدپوششان" است را اینگونه توضیح میدهد: «در مرحله اول برای افراد سابقه انتظامی ایجاد میشود و این سابقه به منزله سوءسابقه افراد نخواهد بود و پس از انتقال به واحدهای انتظامی این افراد باید تغییر وضعیت ظاهری بدهند. اما اگر این افراد برای بار دوم دستگیر شوند پس از تشکیل پرونده به مقامات قضایی معرفی خواهند.»
او اظهار "خوشبختی" کرده که افردای که «برای بار دوم دستگیر میشوند تعدادشان بسیار اندک است.» ولی آیا واقعا این طور است؟ یا زنهایی هم هستند که برای دومین، سومین و چهارمین و ... بار هم تذکر میگیرند و بازهم حجاب دلخواه مسئولان را رعایت نمیکنند. زنانی که احتمالا تعدادشان کم نیست. وگرنه نیازی به گشتهای موتوری برای تعقیب و شناساییشان نبود. طرح برخورد با "بدحجابی" سی سال است که اجرا میشود و همیشه هم صحبت از "تشدید" آن بوده است. منتقدان میگویند احتمالا سال آینده همین روزها، شاهد "تشدید" طرحی شبیه به امسال خواهیم بود.
"مزاحمت نوامیس"
احمدرضا رادان گفت که یکی از مواردی که پلیس ضد انسانی اوباش به شدت با آنها برخورد میکند "مزاحمت نوامیس" است و گفت: برخی از مزاحمتهای نوامیس با اصلاح نوع پوشش برطرف خواهد شد اما افرادی هستند که این اقدام را تفریح میدانند و پلیس به شدت با این افراد برخورد کرده و بلافاصله حتی برای یک بار اگر این افراد دستگیر شوند به مقامات قضایی معرفی خواهند شد.
به گفته منتقدان این گونه طرحها، در کشورهایی که حجاب اجباری نیست، مردم کمتر با پدیدهای به نام "مزاحمت نوامیس" آشنا هستند. و در کشورهای اروپایی که اساسا چیزی به نام حجاب وجود ندارد و این نوع پوشش تنها ویژه بخشی از مهاجران است، از "مزاحمت نوامیس" هم خبری نیست و جز بیماران روانی، کسی با "مزاحمت نوامیس تفریح" نمیکند.
ایجاد اشتغال برای "زنان خیابانی"
احمدرضا رادان گفته است که این طرح از ۲۵ خرداد در تهران و گیلان و مازندران و از ۱۰ روز بعد از آن در دیگر استانهای کشور اجرا خواهد. او در سخنرانیاش به "زنان خیابانی" هم اشاره کرده است.
در صحبتهای جانشین فرمانده نیروی اوباش انتظامی زنان "بدپوش" دستاندرکار"تخریب ارزشهای جامعه" هستند. اما برخورد با "زنان خیابانی" کار سادهای است. او میگوید: «جمع کردن این افراد کار سادهای است اما مکانی باید باشد که این افراد را تحویل بگیرند تا اصلاح شوند و برای آنها اشتغالزایی کنند و برای کشور ما نباید کار سختی باشد که برای این افراد کار ایجاد کنند.»
طرح "جمع کردن" این زنان و امکان شغل و مکان برای آنها در کشوری مطرح میشود که نرخ بیکاری در آن بالای ۱۴ درصد است. فرمانده نیروی انتظامی میگوید اشتغالزایی برای «زنان خیابانی» نباید کار سختی باشد! به گفته کارشناسان و حتی برخی مسئولان حکومتی، در ایران حتی برای جوانهایی که با تحصیلات بالا از در دانشگاه بیرون آمدهاند به زحمت کار پیدا میشود. رشد اقتصادی رو به صفر گذاشته و مردم با سیاست یارانهها فقیرتر از همیشه شدهاند. کارخانهها بسته میشوند و آنهایی هم که هنوز بر سر کار هستند، هیچ اطمینانی به آینده شغل خود ندارند.
معلوم نیست چه نهادی، کدام کار، کدام مکان برای زندگی و چه زندگی را میخواهد به زنانی پیشکش کند که مهمترین عامل "خیابانی" شدن آنها پدیدههایی مانند اعتیاد است که در سی سال اخیر رشدی غیرقابل تصور داشتهاند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر