رئیس پلیس تهران روز دوشنبه گفت که «تهران فقط ۱۰۰ زن خیابانی دارد» و قرار است طرحی برای دستگیری و مجازات آنها به اجرا گذاشته شود.
رئیس پلیس تهران روز دوشنبه گفت که «تهران فقط ۱۰۰ زن خیابانی دارد» و قرار است طرحی برای دستگیری و مجازات آنها به اجرا گذاشته شود.
حسین ساجدینیا در مصاحبهای با «خبرآنلاین» افزود که «در گذشته هیچ ارگانی اسکان زنان خیابانی را برعهده نمیگرفت و پلیس نیز پس از جمعآوری، امکان نگهداری این افراد را نداشت. اما این بار زنانی که برای چندمین بار از سوی پلیس دستگیر شوند با پرونده تشکیل شده به قوه قضائیه معرفی و مجازات خواهند شد.»
رئیس پلیس تهران در ادامه گفت که «پلیس محلهای فعالیت این افراد را شناسایی کردهاست و به زودی این افراد جمعآوری میشوند. البته در تهران کمتر از ۱۰۰ زن خیابانی وجود دارد.»
حسین ساجدینیا در مورد طرحهای رسمی برای اسکان زنان خیابانی توسط نهادهای دولتی اظهار نظر نکرد ولی گفت که «سازمانهای مردمنهاد در این ارتباط میتوانند فعالیت کرده و در این زمینه با برخی سازمانهای مردمنهاد و موسسات خیریه جلساتی را برگزار کردهایم.»
در ایران تاکنون آماری رسمی از تعداد زنان خیابانی که برخی از ارگانهای دولتی از آنان با عناوینی چون «زنان با رفتارهای پرخطر جنسی» یاد میکنند ارائه نشدهاست.
در دست نبودن آمار دقیق در این زمینه در حالی است که امیر مرتضوی، معاون دادستان مشهد، چندی پیش از تشکیل «بانک اطلاعات زنان و دختران خیابانی در قوه قضائیه» خبر دادهبود.
رضا جاگیری، معاون سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران نیز فروردینماه امسال به خبرگزاری ایسنا گفت که برای نگهداری از «زنان معتاد خیابانی» تنها یک مرکز در تهران، در محله لویزان، وجود دارد.
امانالله قرایی مقدم، جامعهشناس آسیبهای اجتماعی، در سال ۸۸ به روزنامه سرمایه گفته بود: «در بررسی که در خصوص گروه سنی زنان خیابانی انجام شد از بین شش هزار و ۵۳ زن خیابانی که در کل کشور زندانی بودند، دختران بین ۱۲ تا ۲۵ سال بیشترین تعداد را تشکیل میدهند.»
او همچنین در سال ۱۳۸۵ گفته بود: «دست کم ۳۰۰ هزار زن خیابانی در تهران زندگی میکنند.»
پیش از این، مرضیه وحید دستجردی، وزیر بهداشت ایران نیز با اشاره به مسئله روسپیگری در میان زنان خیابانی گفتهبود هریک از این افراد میتوانند طی یک سال پنج تا ده نفر را به بیماری ایدز مبتلا کنند.
وی در این باره افزود: «با افزایش رفتارهای پرخطر در آینده ممکن است با آتشفشانی از بیماری ایدز در کشور روبهرو شویم.»
حسین ساجدینیا در مصاحبهای با «خبرآنلاین» افزود که «در گذشته هیچ ارگانی اسکان زنان خیابانی را برعهده نمیگرفت و پلیس نیز پس از جمعآوری، امکان نگهداری این افراد را نداشت. اما این بار زنانی که برای چندمین بار از سوی پلیس دستگیر شوند با پرونده تشکیل شده به قوه قضائیه معرفی و مجازات خواهند شد.»
رئیس پلیس تهران در ادامه گفت که «پلیس محلهای فعالیت این افراد را شناسایی کردهاست و به زودی این افراد جمعآوری میشوند. البته در تهران کمتر از ۱۰۰ زن خیابانی وجود دارد.»
حسین ساجدینیا در مورد طرحهای رسمی برای اسکان زنان خیابانی توسط نهادهای دولتی اظهار نظر نکرد ولی گفت که «سازمانهای مردمنهاد در این ارتباط میتوانند فعالیت کرده و در این زمینه با برخی سازمانهای مردمنهاد و موسسات خیریه جلساتی را برگزار کردهایم.»
در ایران تاکنون آماری رسمی از تعداد زنان خیابانی که برخی از ارگانهای دولتی از آنان با عناوینی چون «زنان با رفتارهای پرخطر جنسی» یاد میکنند ارائه نشدهاست.
در دست نبودن آمار دقیق در این زمینه در حالی است که امیر مرتضوی، معاون دادستان مشهد، چندی پیش از تشکیل «بانک اطلاعات زنان و دختران خیابانی در قوه قضائیه» خبر دادهبود.
رضا جاگیری، معاون سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران نیز فروردینماه امسال به خبرگزاری ایسنا گفت که برای نگهداری از «زنان معتاد خیابانی» تنها یک مرکز در تهران، در محله لویزان، وجود دارد.
امانالله قرایی مقدم، جامعهشناس آسیبهای اجتماعی، در سال ۸۸ به روزنامه سرمایه گفته بود: «در بررسی که در خصوص گروه سنی زنان خیابانی انجام شد از بین شش هزار و ۵۳ زن خیابانی که در کل کشور زندانی بودند، دختران بین ۱۲ تا ۲۵ سال بیشترین تعداد را تشکیل میدهند.»
او همچنین در سال ۱۳۸۵ گفته بود: «دست کم ۳۰۰ هزار زن خیابانی در تهران زندگی میکنند.»
پیش از این، مرضیه وحید دستجردی، وزیر بهداشت ایران نیز با اشاره به مسئله روسپیگری در میان زنان خیابانی گفتهبود هریک از این افراد میتوانند طی یک سال پنج تا ده نفر را به بیماری ایدز مبتلا کنند.
وی در این باره افزود: «با افزایش رفتارهای پرخطر در آینده ممکن است با آتشفشانی از بیماری ایدز در کشور روبهرو شویم.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر