نامه یک زندانی کُرد به محسنی اژهای؛ راه دیگری غیر از اعتصاب غذا پیشنهاد میکنید؟
به گزارش سایت خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، محمد نظری، از بیماری قلبی و دیسک کمر رنج می برد، بیست و دو سال است که بدون مرخصی و عدم رسیدگی پزشکی در زندان مانده است.
متن کامل این نامه را که توسط هرانا منتشر شده در ادامه بخوانید:
“نامه ای برای آقای محسنی اژهای سخنگوی قوه قضاییه
آقای محسنی اژهای؛
از اینکه اعتصاب غذا امری ناشایست است هیچ شکی در آن نیست و هیچ انسانی حق ندارد با توسل به آن به حق خود برسد. اما این مسئله در جامعهای صدق میکند که مسئولین و صاحبان قدرت به قانون خودنوشته احترام گذاشته و اجازه حقکشی چه برای خود و چه برای دیگران را ندهند.
آقای محسنی اژهای، اینجانب محمد نظری فرزند حمدالله در سال ۷۳ به اتهام هواداری از حزب دمکرات کردستان ایران دستگیر و به اعدام محکوم شدم که بعد از گذشت ۵ سال این حکم به حبس ابد تقلیل یافت. در تاریخ دهم مهرماه سال ۹۱ به دستور خود شما و به امضای آقای مرتضوی معاون وقت دادستان کل کشور، پروندهام مورد بررسی مجدد قرار گرفت و بعد از طی مراحل قانونی در سال ۹۲ دادگاه مهاباد و رئیس زندان رجایی شهر کرج با آزادیم موافقت کردند. ولی تا کنون هیچ اقدامی در جهت آزادی من صورت نگرفته است و تمام نامههایی که از سوی مراجع ذیصلاح به مسئولین قضایی نوشتم، بی پاسخ مانده است.
حال، اینجانب در اعتراض به اقدامات غیرقانونی و ناعادلانه بعضی از مسئولین که مانع اجرای صحیح قانون شدهاند، تنها خواستهام از شما که هیچ عمل غیرقانونی را تحمل نمیکنید، این است تا نسبت به اجرای قانون در مورد اینجانب اقدام نمایید و اعلام میکنم آیا اگر این نامه نیز نتوانست حق و حقوق مرا به من بازگرداند، راه دیگری غیر از اعتصاب غذا برای یک زندانی که دستش از همه جا کوتاه است پیشنهاد میکنید؟
محمد نظری فرزند حمدالله
زندان رجایی شهر”
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر