ریاست جمهوری که «با سیب‌زمینی و سهام عدالت خریده شد»

 

مجلس ایران، زمانی که محمود احمدی‌نژاد حامیان بسیاری در ‌آن داشت

مجلس خواستار تحقیق درباره پول‌هایی شد که محمود احمدی‌نژاد در آستانه انتخابات و به نام «سود سهام عدالت میان ۹ میلیون نفر پخش کرده است». اپوزیسیون خارج از حکومت می‌گوید انتخابات دهم با سیب زمینی و سهام عدالت خریده شد.

 

اتهامی که امروز در مجلس به محمود احمدی‌نژاد زده شد سنگین است. «توزیع غیرقانونی پول» آن هم درست قبل از انتخابات سال ۱۳۸۸. انتخاباتی که پرتنش‌ترین در ۳۰ سال عمر حکومت اسلامی بود و میلیون‌ها نفر را در اعتراض به نتایج آن به خیابان‌ها کشاند.

علی‌اکبر اولیا، نماینده مجلس در جلسه امروز گفت که دولت در آستانه انتخابات ریاست جمهوری بدون اینکه اصلا سودی وجود داشته باشد، نفری ۸۰ هزار تومان به ۹ میلیون نفر پرداخت کرده است.
او افزود «منبع پرداخت‌ها هم مشخص نیست و گفته می‌شود برخی شرکت‌ها مجبور شدند از بودجه جاری خود این پول را به مردم بدهند و در واقع سود سهام نبوده است که بین مردم توزیع شده است.»

«ضرورت تحقیق و تفحص» در گزارش سال ۱۳۸۸ کمیسیون برنامه و بودجه مطرح شده بود ولی به گفته محمد مهدی مفتح، سخنگوی این کمیسیون «به دلیل حساسیت‌های به وجود آمده ارائه نشد» و امروز پس از دوسال مطرح می‌شود.

در این گزارش آمده بود «با توجه به عملکرد دولت در واگذاری سهام عدالت و به ویژه توزیع سود سهام مربوط به سال ۸۶ در خردادماه جاری (۱۳۸۸) و هم‌زمان با انتخابات ریاست جمهوری که به شدت شبهه بهره برداری دولت در جلب آرای مشمولان دریافت سود سهام عدالت – حدود نه میلیون نفر از واجدین چنین شرایط – را ایجاد و تقویت کرده است، سوالاتی به صورت جدی مطرح شده که نیازمند روشنگری برای مردم و نمایندگان بوده است.»

دویچه‌وله با علی مزروعی، سخنگوی «سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی شاخه خارج از کشور» در این زمینه گفتگو کرده است.

علی مزروعی در این گفتگو ابهامات پیرامون نحوه واگذاری و پرداخت «سود سهام عدالت» را توضیح می‌دهد و می‌گوید آرای آقای احمدی‌نژاد فقط با توزیع سود سهام عدالت خریداری نشده، «توزیع سیب‌زمینی» هم نقش بسزایی داشته است.

دویچه‏وله: آقای مزروعی چرا مجلس حالا ضرورت تحقیق و تفحص درباره نحوه «واگذاری و پرداخت سود سهام عدالت» را مطرح می‏کند. آیا این کار در آستانه‏ی انتخابات، علنی و به‏وضوح انجام نشده بود و «غیرقانونی» بودن آن روشن نبود؟

علی مزروعی: وارد شدن به  بحث واگذاری سهام عدالت و سودی که پرداخت شده، خود بحث مبسوطی است. برای این‏که از ابتدا روشن بود که واگذاری سهام عدالت که آقای احمدی‏نژاد ذیل تفسیر اصل ۴۴ قانون اساسی و آن سیاست‏هایی که در این رابطه ابلاغ شده، انجام داد، انطباقی با آن قانون نداشت و بسیاری از جمله خود من، در همان زمان‏ها به این مسئله پرداختیم و نوشتیم که این یک کار اقتصادی به مفهومی که در آن تفسیر به آن اشاره شده بود، نیست و بیشتر یک کار سیاسی، تبلیغاتی و انتخاباتی است.

به خاطر همین هم آقای احمدی‏نژاد با سروصدای بسیار زیادی این کار را انجام داد. اما از سال ۱۳۸۶ که زمزمه‏های‏ آن شروع شد، معلوم بود که نگاه‏شان به انتخابات دوباره‏ی ریاست جمهوری در سال ۸۸ است و همین دلیل هم آقای احمدی‏نژاد تمام امکانات دولت را به‏کار گرفت که این سهام به قشرهای خاصی که مدنظرشان بود واگذار شود و یکی دوبار هم برای این‏که جلب نظر بکنند، به‏خصوص در آستانه‏ی انتخابات ریاست جمهوری دهم، سود پرداخت کردند. اما اهل نظر می‏دانستند که کارخانه‏هایی که سهام‏شان واگذار شده، سودآور نیستند و به‏نظر می‏رسد که از منابع دیگری، سود را تأمین کرده‏اند. مانند برداشت‏هایی که از وزارت نفت و جاهای دیگر داشتند.

این مسئله در آن موقع مطرح بود. اما بعد از آخرین انتخابات ریاست جمهوری تاکنون که دو سال از آن می‏گذرد، چون سودی به صاحبان سهام پرداخت نشده و از آن طرف هم این سهام در دست آنان است، بدون این‏که هیچ استفاده‏ای داشته‏ باشد و هیچ تغییری در اقتصاد ایجاد کرده باشد، سروصدای سهام‏داران درآمده است و طبعاً نمایندگان هم چون باید پاسخ‏گوی این سهام‏داران باشند، وارد این بحث شده‏اند و اکنون چون مسئله بسیار حاد شده، منجر به این شده که در مجلس روی این موضوع متمرکز بشوند.

البته با توجه به اتفاقاتی هم که در درون حاکمیت افتاده و اختلافاتی که بین دولت و بقیه‏ی اجزای حاکمیت گسترش پیدا کرده، زمینه‏ی این کار فراهم شده که مجلس بتواند وارد تحقیق و تفحص در این مورد بشود.

ولی در گزارش آن زمان (سال ۸۸) کمیسیون برنامه‏ و بودجه راجع به «شبهه بهره برداری دولت» برای «جلب آرا» توزیع سهام عدالت بحث شده بود. حالا می‌گویند شرایط خاصی بوده و وقت این بحث‌ها نبوده است. ولی طرح این اتهام هرزمان که باشد به معنای نشان نمایش دادن آرای خریداری شده نیست؟

متأسفانه ما شاهد بودیم که در ایران، دولت آقای احمدی‏نژاد از همه‏ی امکانات دولتی برای رأی‏آوری در انتخابات خرج کرد؛ از توزیع سیب‏زمینی تا سهام عدالت و بحثی که امروز مطرح است و یکی از دلایلی که انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ را مخدوش می‏کرد و نامزدهای دیگر به آن اعتراض کردند، همین استفاده از امکانات دولتی بود برای این‏که بتوانند رأی قشرهایی را بخرند.
 قطعاً امروز که دارد این بحث مطرح می‏شود، نوعی بازگشت به آن وضعیت است و به‏نظر می‏رسد که اگر رسیدگی شود، معلوم می‏شود که بخشی از رأی‏هایی که برای آقای احمدی‏نژاد اعلام کرده‏اند، ناشی از استفاده یا سوءاستفاده از امکانات دولتی بوده که یکی از آن‏ها همین بحث سهام عدالت است.

آیا با این کار، مجلس به نوعی هم اعتبار خود و هم حیثیت آقای خامنه‏ای را زیر سئوال نمی‏برد که آن زمان با تمام قوا در مقابل مخالفین‏شان از «آرای» آقای احمدی‏نژاد دفاع کردند، ؟

نمی‏شود چنین نتیجه‏ای از آن گرفت. چون الان این مسئله به عنوان یک بحث مجزا مطرح شده است. اما این‏که اصلاً برخورد با آقای احمدی‏نژاد به عنوان رییس جمهور چگونه باشد، برمی‏گردد به مجموعه‏ی شرایط سیاسی در داخل ایران و این‏که حاکمیت، یعنی آن بخشی از حاکمیت که دست بالا را در قدرت دارد، چقدر تصمیم گرفته باشد که با احمدی‏نژاد برخورد کند.

مریم انصاری
تحریریه: عباس کوشک جلالی