«آن که باید پوست بیندازد حاکمیت است، نه کانون نویسندگان»
کانون نویسندگان ایران در واکنش به اظهارات معاون فرهنگی وزارت ارشاد در
بیانیه‌ای نوشت این کانون مدافع آزادی بیان و مخالف سانسور است و آن‌که
باید پوست‌اندازی کند سانسورچیان و سرکوبگران آزادی بیان هستند.
کانون نویسندگان ایران، قدیمی‌ترین تشکل اهل قلم در ایران، به اظهارات
معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد دولت حسن روحانی واکنش نشان داد. عباس
صالحی هفته گذشته گفته بود، کانون نویسندگان ایران "با نوعی پوست‌اندازی" می‌تواند امکان فعالیت دوباره خود را در دولت یازدهم محتمل سازد.
پیش از اظهارات معاون وزارت ارشاد، نیروهای امنیتی ایران از نشست جلسه مشورتی کانون نویسندگان ایران جلوگیری کرده بودند و این تشکل در بیانیه‌ای به شدت به این اقدام حاکمیت اعتراض کرده بود. نشست مشورتی کانون قرار بود در منزل شخصی یکی از اعضا برگزار شود، اما وزارت اطلاعات با احضار صاحب‌خانه، او را وادار کرده بود که نشست را لغو کند.
آن که باید "پوست‌اندازی" کند
کانون نویسندگان ایران روز چهارشنبه (۲۳ بهمن/۱۲ فوریه) در بیانیه‌ای با اشاره به اظهارات عباس صالحی نوشت: «آن که باید "پوست‌اندازی" کند حاکمیت و از جمله وزارت ارشاد است و نه کانون نویسندگان ایران».
کانون نویسندگان در بیانیه‌ی خود با شرح تاریخچه‌ای از فعالیت خود در مخالفت با سانسور و دفاع بی‌قیدوشرط از آزادی بیان و سرکوب بی‌امان آن توسط حاکمیت جمهوری اسلامی، از معاون وزیر ارشاد خواست وجدان خود را قاضی کند و به این پرسش پاسخ دهد: «به راستی کدام یک باید "پوست‌اندازی" کند: کانون نویسندگان ایران که پیرو منشورش از همان آغاز تأسیس در سال ۱۳۴۷ به دفاع پی‌گیر از آزادی بیان و مخالفت با سانسور برخاسته است، یا سرکوبگرانی که سد راه این تشکل نویسندگان آزادی‌خواه و مستقل شده و با تمام وجود کمر به نابودی آن بسته‌اند؟»
محمدجعفر پوینده و محمد مختاری از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای، از اعضای موثر کانون نویسندگان بودند.
کانون نویسندگان ایران در ادامه بیانیه خود نوشته است:«در چند
ماه گذشته و به موازات تلاطمی که در فضای سیاسی کشور دیده می‌شود، شاهد
اظهارنظرهایی در زمینه‌ی ضرورت آزادی اندیشه و بیان از سوی وزیر ارشاد و
حتی رئیس جمهوری بوده‌ایم، اظهارنظرهایی از این دست که "در وزارت ارشاد
سانسور نباید وجود داشته باشد" یا "اندیشه اگر سرکوب شود، زیرزمینی
خواهدشد" یا "هر انسانی حق دارد آزاداندیش باشد". آیا این گونه تأکید
بالاترین مقام‌های حاکمیت بر ضرورت آزادی بیان، حتی در حد سخن‌گفتنِ صرف،
بدین معنا نیست که آن که باید پوست بیندازد حاکمیت است و نه کانون
نویسندگان ایران؟»
کانون نویسندگان ایران به عنوان یک تشکل فرهنگی و صنفی نویسندگان، شاعران و مترجمان ایران در اردیبهشت سال ۱۳۴۷ پایه‌گذاری شد. احمد شاملو، محمود اعتمادزاده، جلال آل‌احمد، سیمین دانشور، نادر نادرپور، سیاوش کسرایی، داریوش آشوری، باقر پرهام، سیمین بهبهانی، اسماعیل خویی، نادر ابراهیمی، فریدون معزی‌مقدم، فریدون تنکابنی و اسماعیل نوری‌علاء از جمله‌ی موسسان و مسئولان اولیه این کانون محسوب می‌شوند.
محمد مختاری و محمدجعفر پوینده از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای، اعضای موثر کانون نویسندگان بودند. ۱۳ آذر هر سال که سالگرد قتل این دو نویسنده است، از سوی کانون نویسندگان به عنوان "روز مبارزه با سانسور" اعلام شده است.
استقلال در برابر قدرت حاکم و هر حزب دیگر
کانون نویسندگان ایران در ادامه بیانیه‌ی روز چهارشنبه خود آورده است: «برخلاف احزاب سیاسی، که فلسفه وجودی‌شان کسب قدرت سیاسی یا شرکت در آن است، کانون نویسندگان ایران هیچ‌گاه در پی قدرت سیاسی نبوده و نیست. سرشت آن با احزاب سیاسی تفاوت دارد و از سنخ دیگری است. اعضای آن نویسنده‌اند و دغدغه‌‌شان آزادی بیان و مخالفت با سانسور است.»
بیانیه کانون در عین‌حال تاکید کرده که این تشکل «همان‌گونه که به دنبال کسب قدرت سیاسی نیست، تابع یا وابسته‌ی هیچ دولت، حزب و جناحی هم نیست. تفاوت ماهوی کانون با بسیاری از انجمن‌ها و تشکل‌های دیگر که به عنوان زیرمجموعه‌ی این یا آن دولت یا حزب سیاسی به وجود می‌آیند و از میان می‌روند، در همین استقلال است. استقلال در برابر قدرت سیاسی حاکم و هرگونه حزب سیاسیِ اپوزیسیون رکن رکین کانون نویسندگان ایران است.»
پیش از اظهارات معاون وزارت ارشاد، نیروهای امنیتی ایران از نشست جلسه مشورتی کانون نویسندگان ایران جلوگیری کرده بودند و این تشکل در بیانیه‌ای به شدت به این اقدام حاکمیت اعتراض کرده بود. نشست مشورتی کانون قرار بود در منزل شخصی یکی از اعضا برگزار شود، اما وزارت اطلاعات با احضار صاحب‌خانه، او را وادار کرده بود که نشست را لغو کند.
آن که باید "پوست‌اندازی" کند
کانون نویسندگان ایران روز چهارشنبه (۲۳ بهمن/۱۲ فوریه) در بیانیه‌ای با اشاره به اظهارات عباس صالحی نوشت: «آن که باید "پوست‌اندازی" کند حاکمیت و از جمله وزارت ارشاد است و نه کانون نویسندگان ایران».
کانون نویسندگان در بیانیه‌ی خود با شرح تاریخچه‌ای از فعالیت خود در مخالفت با سانسور و دفاع بی‌قیدوشرط از آزادی بیان و سرکوب بی‌امان آن توسط حاکمیت جمهوری اسلامی، از معاون وزیر ارشاد خواست وجدان خود را قاضی کند و به این پرسش پاسخ دهد: «به راستی کدام یک باید "پوست‌اندازی" کند: کانون نویسندگان ایران که پیرو منشورش از همان آغاز تأسیس در سال ۱۳۴۷ به دفاع پی‌گیر از آزادی بیان و مخالفت با سانسور برخاسته است، یا سرکوبگرانی که سد راه این تشکل نویسندگان آزادی‌خواه و مستقل شده و با تمام وجود کمر به نابودی آن بسته‌اند؟»
محمدجعفر پوینده و محمد مختاری از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای، از اعضای موثر کانون نویسندگان بودند.کانون نویسندگان ایران به عنوان یک تشکل فرهنگی و صنفی نویسندگان، شاعران و مترجمان ایران در اردیبهشت سال ۱۳۴۷ پایه‌گذاری شد. احمد شاملو، محمود اعتمادزاده، جلال آل‌احمد، سیمین دانشور، نادر نادرپور، سیاوش کسرایی، داریوش آشوری، باقر پرهام، سیمین بهبهانی، اسماعیل خویی، نادر ابراهیمی، فریدون معزی‌مقدم، فریدون تنکابنی و اسماعیل نوری‌علاء از جمله‌ی موسسان و مسئولان اولیه این کانون محسوب می‌شوند.
محمد مختاری و محمدجعفر پوینده از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای، اعضای موثر کانون نویسندگان بودند. ۱۳ آذر هر سال که سالگرد قتل این دو نویسنده است، از سوی کانون نویسندگان به عنوان "روز مبارزه با سانسور" اعلام شده است.
استقلال در برابر قدرت حاکم و هر حزب دیگر
کانون نویسندگان ایران در ادامه بیانیه‌ی روز چهارشنبه خود آورده است: «برخلاف احزاب سیاسی، که فلسفه وجودی‌شان کسب قدرت سیاسی یا شرکت در آن است، کانون نویسندگان ایران هیچ‌گاه در پی قدرت سیاسی نبوده و نیست. سرشت آن با احزاب سیاسی تفاوت دارد و از سنخ دیگری است. اعضای آن نویسنده‌اند و دغدغه‌‌شان آزادی بیان و مخالفت با سانسور است.»
بیانیه کانون در عین‌حال تاکید کرده که این تشکل «همان‌گونه که به دنبال کسب قدرت سیاسی نیست، تابع یا وابسته‌ی هیچ دولت، حزب و جناحی هم نیست. تفاوت ماهوی کانون با بسیاری از انجمن‌ها و تشکل‌های دیگر که به عنوان زیرمجموعه‌ی این یا آن دولت یا حزب سیاسی به وجود می‌آیند و از میان می‌روند، در همین استقلال است. استقلال در برابر قدرت سیاسی حاکم و هرگونه حزب سیاسیِ اپوزیسیون رکن رکین کانون نویسندگان ایران است.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر